Vascones

Latinitas nondum censa
E Vicipaedia
Locus et gentes Vasconum.

Vascones fuerunt gens antiqua, quae in Navarra et Vasconia incolebat. Gens Vasconum ex variis gentibus constabat: Autrigones, Varduli, Caristii, et Vascones Navarrae.

Aevo Romano[recensere | fontem recensere]

Nescimus quando Vascones ad Navarram pervenerint, at certe iam aderant saeculo tertio a.C.n.. Romani in fines Vasconum intraverunt tempore belli Sertoriani, quia Pompeium Magnum adiuvabant. Tunc Pompeius eis urbem Pompaelonem condidit. Claudius Ptolemaeus[1] saeculo secundo nominavit quindecim urbes Vasconum.

Imperio Romano deleto, Vascones liberi fuerunt, et contra Romanos, Gothos et Francos pugnaverunt.

Aevo Visigothico[recensere | fontem recensere]

Reges Visigothorum continenter contra Vascones pugnaverunt ut limites in regnum claudirent. Liuvigildus Vascones anno 572 superavit, et urbem Victoriacum in finibus Vasconum condidit. Nihilominus, Vascones continenter contra regnum Visigothicum rebellaverunt et incursiones ad Caesaraugustam fecerunt. Swinthila rex Vascones perdomavit, et urbem condidit ex pecuniis victorum, quam Oligicum nominavit.

Medio Aevo[recensere | fontem recensere]

Hispania a Mauris vastata, Vascones iterum liberi fuerunt, sed Vascones occidentalis in comitatus Castellae clausi sunt a regibus Asturiarum dum Vasones orientalis regnum proprium (Regnum Pampilonensium) creaverunt circum Pompaelonem. Etiam Vascones contra Francos pugnaverunt proelium apud Rozaballes.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Claudii Ptolemaei Geographia, II.5.
  2. Strabonis Geographia, III.4.10

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Nexus interni