Urus

Sceletus uri in Museo nationali Daniae

Animalia — Chordata

Classis : Mammalia
Ordo : Artiodactyla
Subordo : Ruminantia
Familia : Bovidae
Subfamilia : Bovinae
Genus : Bos
Species : B. primigenius
(Bojanus, 1827)

Conservationis status

EW

Exstincta in natura (IUCN 3.1)

Subdivisiones: Subspecies

;Feri

† Bos primigenius primigenius (Bojanus, 1827) - urus Euroasiaticus
† Bos primigenius namadicus (Falconer, 1859) - urus Indicus
† Bos primigenius africanus (Thomas, 1881) - urus Africanus

Domestici

Bos primigenius taurus (Linnaeus, 1758) - bos domesticus
Bos primigenius indicus (Linnaeus, 1758) - zebu

Synonyma

* Bos mauretanicus Thomas, 1881

Bosurus minutus V. D. Malsburg, 1911
Bos namadicus Falconer, 1859
Bos taurus
Bos indicus
Bos urus

Territorium

Distributio urorum ferorum

Urus, sive Bos primigenius, est exstincta mammalium species familiae Bovidarum, quae Europam, Asiam, Africam Septentrionalem habitabat. Ultimus urus notus anno 1627 in Polonia mortuus est. Assuescentes autem ad homines uri boves domestici facti sunt.

Apud scriptores antiquos[recensere | fontem recensere]

Caesar urum in commentariis de bello Gallico sic describit:

Tertium est genus eorum qui uri appellantur. hi sunt magnitudine paulo infra elephantos, specie et colore et figura tauri. magna vis eorum est et magna velocitas; neque homini neque ferae, quam conspexerunt, parcunt. hos studiose foveis captos interficiunt. hoc se labore durant adulescentes atque hoc genere venationis exercent, et qui plurimos ex his interfecerunt, relatis in publicum cornibus, quae sint testimonio, magnam ferunt laudem. sed adsuescere ad homines et mansuefieri ne parvuli quidem excepti possunt. amplitudo cornuum et figura et species multum a nostrorum boum cornibus differt. haec studiose conquisita ab labris argento circumcludunt atque in amplissimis epulis pro poculis utuntur.^[1]

Gaius Plinius Secundus mentionem uri facit:

paucissima [animalia] Scythia gignit inopia fruticum, pauca contermina illi Germania, insignia tamen boum ferorum genera, iubatos bisontes excellentique et vi et velocitate uros, quibus inperitum volgus bubalorum nomen inponit, cum id gignat Africa vituli potius cervique quadam similitudine.^[2]

Et in Vergilii carminibus[ apparet urus:

Texendae saepes etiam et pecus omne tenendum,
praecipue dum frons tenera imprudensque laborum;
cui super indignas hiemes solemque potentem
silvestres uri adsidue capreaeque sequaces
inludunt, pascuntur oves avidaeque iuvencae.^[3]

tempore non alio dicunt regionibus illis
quaesitas ad sacra boves Iunonis et uris
imparibus ductos alta ad donaria currus.^[4]