Seditio

E Vicipaedia
Statua Petri Gerlofs Donia, hominis seditiosi et popularis viri fortissimi Frisiae.

Seditio est motus populi imperium detrectantis, vel inter se certantis; aliis verbis, dissensio, turba, discordia in civitate facta.[1] Cicero eam sic definit: "dissensio civium, quod seorsum eunt alii ad alios".[2]

Etymologia[recensere | fontem recensere]

Constat nomen seditionis e vocabulis sēd et itio.[3][4] Quorum primum est par adverbio se et vicinum praepositioni sine, alterum a verbo ire deducitur. Primus ergo sensus vocabuli seditionis vocabuli secessionis similis est, actum abeundi exprimens, dein et effectum eo actu spatium et dissociationem.

Nexus interni

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Haec pagina verba incorporat ex Aegidii Forcellini Lexico Totius Latinitatis, 1775. Versio interretialis
  2. Marcus Tullius Cicero, De re publica 6.1(fr3).
  3. D. P. Simpson, Cassell's Latin Dictionary (Novi Eboraci: Wiley Publishing, 1968), s.v. seditio.
  4. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, s. v. seditio.

Haec stipula ad politiam spectat. Amplifica, si potes!

Haec stipula ad psychologiam spectat. Amplifica, si potes!