Pro Roscio comoedo
Pro Roscio comoedo est oratio a Cicerone verisimiliter anno 76 habita[1]; non exstat nisi fragmenta. Quintus Roscius Gallus fuit histrio et amicus Ciceronis. Servum cuiusdam Fanni Chaereae artem comicam docebat, quem servum Q. Flavius necavit. Roscius Flavium in ius vocavit et damnum recepit; Fannius autem Roscium in ius vocat quia conventum fuit fructum laborum servi partiri. Hac in causa Cicero Roscium defendit.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Secundum von Albrecht, p. 522; Jürgen Leonhardt autem dicit orationem anno 66 quoque habitari posse
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Leonhardt, Jürgen. "Cicero," in Brill's New Pauly.
- Von Albrecht, Michael. A History of Roman Literature From Livius Andronicus to Boethius,' t. 1., versio anglica. Lugduni Batavorum: Brill, 1997. ISBN 90-04-10709-6
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
- Textus apud The Latin Library
Opera Ciceronis
 |