Politica cibaria

E Vicipaedia
-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Politica cibaria est aspectus politici operis, gubernationis, moderationis, inspectionis, et distributionis cibi. Ea politica ab disputationibus moralibus, culturalibus, medicis, et circumiectorum de modis moderationibusque bonis agriculturae et venditionis afficiatur.

Ratio[recensere | fontem recensere]

Hic temporibus ratio rei publicae maximum opus salutis et distributionis cibi constituet. Respublica condendum praeparationemque bonum cibi moderet, et exsecutio illius moderationum vehementer ab clamore publica post eruptiones morborum cibi causa mota est. Ita inspectio cibi unum officium rei publicae facta est.

Technologia[recensere | fontem recensere]

Usus quiquam progressus technologici ad opus cibi amplificandum res politica controversa factus est. Usus technicarum agriculturae manufactoriae ad reprehensionem adductus est, quia opponentes credunt hos modos amplificare periculum morbos cibi causa afflicti et alia pericula cibum afflicti etiam circumiectos magná copiá ammoniae et gasis effectús solaris ut carbonii dioxido et methano afflicti. Multa manufactoria agriculturales lacunas sterci sub divo habent quae pericula creant cum rimas ducunt aut liquidus effusus in aquas influit toxica addens. Item introductio cibi genis modificati a technologia genetica controversa facta est, et sunt multa reprehensio de periculis gena transferrendi et cibum consumendi. Sunt quoque greges politicae activistarum, ut PETA, agitati de administratione bene animalium.

Securitas[recensere | fontem recensere]

In historia, privatio traditionis cibi ut telum belli usitata fuit. Exempli gratia, bello mundano primo, obsidio contra potestates confoederatas inopias cibi significantes effecit. Item ambo bellis consilium obsidionis a navibus submarinis Germaniae fuit Britannos fame interficere ut submitterent.

Securitas cibaria est res politica magni momenti cum duces nationum moderationem satis cibi tenere conantur. Rationem rei publicae ducet, ad subsidia adducet ut agriculturam stimularet, etiam ad bellum adducet.

Anno 1974, conventus World Food Summit a (FAO) securitatem cibi definivit in hoc modo:

omnibus temporibus satis copia cibi orbi terrarum cibi primi praesto esse ut auctum constantem consumptionis cibi sustineret et contra fluctus productionis pretiorumque compensaret

Caritas[recensere | fontem recensere]

Donatio cibi ad caritatem in aliquot civitatibus fit, cuius ratio prima est necessitates primas pauperibus suppeditare. Aliquot programmata rei publicae fundantur ut donationes cibi adiuvent. Haec programmata cibum programmis prandiorum ludis? etiam aetate provectis suppeditant.

Fames[recensere | fontem recensere]

Alimentum tenue et fames in aliquis partibus orbis terrarum persistunt. Effectus pauci fructús rustici bellis exitialibus amplificatus sit, exempli gratia annis 1990 fames in Somalia. Etiam autem sub statibus stabilioribus, fames in aliquis nationibus persistet. Imagines famis sit magni momenti, ad interventum benignum etiam militarem adducens.

Venditio[recensere | fontem recensere]

Secundo parte annorum 1990 et initio saeculi 21 est multa disputatio disceptatioque de exitu superinstitoriorum in venditione, copiá, et productione cibi. Ob potestatem emendi eius, magna superinstitoria societatis multas res a productoribus flagitent, saepe pretia ad vilitates facticios pellens dum magnum lucrum facens; exempli gratia, aliqui cibi pretio 400% pretii ex productoribus empti venditi sint, et agricolae tantum £0.50 lucrum per animal domestice productum facient. Haec potestas emendi superinstitoria sinet transnationale capere cibum. Exempli gratia, in Britanniarum Regno, ubi superinstitoria in macello cibi dominantur, tantum 25% malorum in superinstitoriis venditorum domestice producunt, et varietas mali quae "Cox" appellatur aëroplano 14 000 milia pedes ex Nova Zelandia emitetur quamquam Britanniarum Regnum est malorum productor naturalis. Etiam ob naturam retis copiae quod superinstitoriorum utentur cibus domestice productus saepe circum nationem transportatur ante traditionem ad venditores, quae res ad plurem transitum vehiculorum et pollutionem aëris adducit.

Notae[recensere | fontem recensere]

Monbiot, G. (2000) Captive State, Basingstoke: Macmillan, pp. 162-208.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Nexus interni

De hac pagina

Haec pagina fuit Translatio Hebdomadalis a die 2 Maii 2011 ad diem 27 Maii 2011.