Perses (Macedonum rex)

-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Perses, sive Perseus,^[1] (Graece Πέρσης sive Περσεύς; natus circa annum 214/212 a.C.n.; mortuus Albae Fucente circa annum 165 a.C.n.), filius nothus Philippi V, fuit ultimus Macedonum rex, qui a republica Romana anno 168 a.C.n. ad Pydnam devictus est, Publio Licinio Crasso Aemilio Paulo consulibus.

De bello contra Persea[recensere | fontem recensere]

Cum Eumene, Asiae rex, in senatu adveniret et de Perseo quaestus est, iniuriae populum Romanum referuntur.

Ea causa Publio Licinio Crasso consule mandatum est et equestribus proeliis ad Cotym, socium Persei bene ac prospero pugnavit. Sequenti anno L. Aemilio Paulo consule in Macedoniam profectus Perseum ad Pydnam oppidum superavit.

Tertio die, Perseus Amphipholim advenit, dum Paulus expeditionem Beroea primum, dein Thessalonica et Pellaet dein ferme omnis Macedonia intra biduum dedita et totamque Macedoniam in potestatem Romanorum redegit et Perseus Samothracam profectus.

Notae[recensere | fontem recensere]

↑ Perses, ae (raro -i). Dat. -i, Acc. -en, Abl. –e. Sunt etiam formae Persa, ex qua acc. Persam (Vell. 1,9,4) et Abl. Persa (Cic. de lege agr. 2,50 et Gell. 6 (7),3,2) et Perseus, -ei, Dat. -ei et -eo, Acc. -eum et -ea, (ex forma Graeca Περσεύς), vide Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913, ad vocem (in interrete: [1].

[1] Perses, ae (raro -i). Dat. -i, Acc. -en, Abl. –e. Sunt etiam formae Persa, ex qua acc. Persam (Vell. 1,9,4) et Abl. Persa (Cic. de lege agr. 2,50 et Gell. 6 (7),3,2) et Perseus, -ei, Dat. -ei et -eo, Acc. -eum et -ea, (ex forma Graeca Περσεύς), vide Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913, ad vocem (in interrete: [1].

[1]