Pax Prima Lutetiae
Vide etiam paginam discretivam: Pax Lutetiae
Pax Prima Lutetiae 30 Maii 1814 signatum est et Bella Coalitionum pro tempore finivit.
Quae civitates de pace convenerunt[recensere | fontem recensere]
Postquam Napoleo I 11 Aprilis 1814 ab alligatis victus se in insulam Ilvam recedere coactus est, Francia Ludovico XVIII regi tradita est. Qui cum alligatis (erant Austria, Borussia, Britannia et Imperium Russicum) de pace convenit.
Decreta pacis[recensere | fontem recensere]
- Francia fines eosdem accepit, quos anno 1792 ante initium bellorum habuit. Praeterea Ducatum Sabaudiae, Avennionem, quae urbs antea ad papam pertinuerat, et alias regiones parvas retinuit.
- Omnes colonias Francicas, quas Britannia expugnaverat, restituit nisi Melitam, Tabacum, Sanctam Luciam, Mauritiam.
- Suecia Guadalupam et Lusitania Guianam iterum Franciae restituit.
- Nederlandia aucta a Domu Auriaca regnaretur.
- Civitates Germaniae Confoederatione consociarentur.
- Helvetiae libertas data est.
- Italia partim ad Austriam pertineretur, partim in civitates parvas divideretur.
- Rhenus flumen ad ostium omnium civitatum navibus liber esset.
- Cetera a Consilio Vindobonensi disputaretur.
Finis pacis[recensere | fontem recensere]
Cum Napolio 1 Martii insulam Ilvam reliquisset et rerum Franciae iterum potitus esset, bellum ab alligatis renovatum est. (centum Napoleonis dies) Post Napoleonem iterum victum Pax Secunda Lutetiae die 20 Novembris 1815 facta est.