Nicolaus Gómez Dávila

Res apud Vicidata repertae:

Nativitas: 18 Maii 1913; Bogota
Obitus: 17 Maii 1994; Bogota
Patria: Columbia

Nicolaus Gómez Dávila (Bogotae, 18 Maii 1913 – Bogotae, 17 Maii 1994) fuit scriptor, philosophus et aphorista columbianus.

Scriptor et Moralista, Gómez Dávila est unum de maximis criticis modernis. Opus eius, quae maxima parte ex aphorismi, agnitus ad internationalis gradu tantum a paucis annis ante mortem, propter publicationem de suis operibus in Lingua Theodisca.

Vita[recensere | fontem recensere]

Nicolaus Gómez Dávila natus 1913 in familia primorum columbiana et consumpta adolescentia sua in Lutetia. Adhuc puer, a gravi pneumonia coegit eum domum, ubi fuit educatus a privatis magistris. In illo tempore, nata magnam passionem studiorum litterarum classicarum.

In triginta annis saeculi XX ille reversus est in Columbia et, exceptis peregrinantur de sex mensibus in 1948 ad Lutetiam cum eius uxore, deinde numquam relicta patria, ducens in posterioribus vitam privatam. Universitas studiorum non attendit, sed maximam partem sui temporis studio et lectionibus dedit , collectis in sua bibliotheca triginta millia volumina et clausus in ea usque ad noctem altam.

In anno 1954, frater eius curavit publicationem primi operis, cui titulus erat Notas I, qua erat collectio notarum et aphorismi, in centum exemplaria edita pro stricto coeto amicorum et notorum. Primum volumen ab secundo secutum non est. Anno 1959 collectio brevium progymnasmarum edita est a titulo Textos I (quae, iterum, numquam edita in secundo volumine). Hic Gómez Dávila succrevit praecipua concepta de anthropologia philosophica eius et de sua philosophia de historia, per linguam plenam, quod est ignitum, et divitem in metaphoris; sic ipse ostendit, primum, intentionem creare musivam operam reactionária, contra rationem principii philosophici, qui in his verbis, non posse dare veritatem realitati.

In anno 1958 ad eum perhibitus est locus primi consiliarii praesidis columbiani, sed noluit accipere id, sicut ipse renuntiavit in anno 1974 ad nominationem legati columbiani Londinii. Dum ipse expressit suam sustentationem conato Alberti Lleras ad detraham dictatura de Rojas Pinilla, semper a longe ab rebus politicis idem egit atque sic stantibus cohaesit cum positione eius in scriptis suis.

Inter annos 1977 et 1992 editati sunt quinque volumina titiulati Escolios a un texto implícito^[1] (latine: Glossae ad textum implicitum), quae sunt magna collectio aphorismi, vel "scolii" et quae constituunt maxima opus eius, sed quod auctor ipse non quaesivit ostentui active. Solum ad finem annorum octuaginta annis saeculi XX, et maxime post publicationem anthologiae in Lingua Theodisca de Escolios, ideae eius coepit esse reflectitur in coetis culturalis germanicis et austriacis.

Ab anno 1987 opera eius coepit esse translata in Lingua Theodisca, deinde in linguis aliis. Nicolaus Gómez Dávila mortuus est Bogotae anno 1994.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Originales editiones[recensere | fontem recensere]

Notas I, Mexico: 1954 (edizione non commerciale); Bogotae: Villegas Editores, 2003.
Textos I, Bogotá: Editorial Voluntad, 1959; Bogotae: Villegas Editores, 2002.
Escolios a un texto implícito, 2 volumi, Bogotae: Istituto Colombiano de Cultura, 1977.
Nuevos escolios a un texto implícito, 2 volumi, Bogotae: Procultura, Presidencia de la República, Nueva Biblioteca Colombiana de Cultura, 1986.
De iure, «Revista del Colegio Mayor de Nuestra Senora del Rosario» 81. Jg., Nr. 542 (aprile-giugno 1988), p. 67-85.
Sucesivos escolios a un texto implícito, Fani Sanctae Fidei de Bogota: Istituto Caro y Cuervo, 1992; Barcelona: 2002.
El reaccionario auténtico, «Revista de la Universidad de Antioquia», Nr. 240 (aprile-giugno 1995), p. 16-19.
Escolios a un texto implícito. Selección, Bogotae: Villegas Editores, 2001. Antologia.
Escolios a un texto implícito. Obra completa, 5 voll. Bogotae: Villegas Editores, 2005.

Critica[recensere | fontem recensere]

Alfredo Abad T. Pensar lo Implícito. En Torno a Gómez Dávila. Postergraph, Pereira, 2008 [1]
Ioannes Cantoni, Un contro-rivoluzionario cattolico iberoamericano nell'età della Rivoluzione culturale: il "vero reazionario" postmoderno Nicolás Gómez Dávila, in Cristianità n. 298/2000, rinvenibile anche in [2]
Nicolás Gómez Dávila Crítica e Interpretación, en Revista de Filosofía Paradoxa No. 14 Universidad Tecnológica de Pereira, 2007. [3]
Iosephus Michael Oviedo, Breve historia del ensayo hispanoamericano, Matriti: 1981, pp. 150-151.
Reinhart K. Maurer, Reaktionäre Postmoderne - Zu Nicolás Gómez Dávila, in: J. Albertz (ed.): Aufklärung und Postmoderne - 200 Jahre nach der französischen Revolution das Ende aller Aufklärung?, Berolini: 1991, pp. 139-50.
Anscharius Torres Duque, Nicolás Gómez Dávila: la pasión del anacronismo, «Boletín Cultural y Bibliográfico» 32, No. 40 (1995), pp. 31-49.
Francus Volpi, Un angelo prigioniero nel tempo, in Nicolás Gómez Dávila: In margine a un testo implicito, Mediolani, Adelphi, 2001, pp. 159-83.
Tylus Kinzel, Vom Sinn des reaktionären Denkens. Zu Nicolás Gómez Dávilas Kulturkritik, «Philosophisches Jahrbuch» 1/2002, pp. 175-85.
Tylus Kinzel, Nicolás Gómez Dávila. Parteigänger verlorener Sachen, Schnellroda: 2003, ²2005, ³2006.
Philippus Billé (ed.), Studia Daviliana. Études sur N. G. D., La Croix-Comtesse 2003.
Reinhart Maurer, Ausnahmslose Gleichheit?, in: Die Ausnahme denken (FS Kodalle), volume 2, ed. by C. Dierksmeier, Würzburg 2003, pp. 165-76.
Victorius Hösle, Variationen, Korollarien und Gegenaphorismen zum ersten Band der „Escolios a un texto implícito“ von Nicolás Gómez Dávila, in: Die Ausnahme denken, 2003, pp. 149-63.
Tylus Kinzel, Ein kolumbianischer Guerillero der Literatur. N. G. D.s Ästhetik des Widerstands, in: Germanisch-Romanische Monatsschrift 1/2004, pp. 87-107 ([4]).
Vergilius Nemoianu: Nicolás Gómez Dávila: Parteigänger verlorener Sachen (review), «MLN», Volume 119, Number 5, December 2004 (Comparative Literature Issue), pp. 1110-1115.
Tylus Kinzel, Denken als Guerillakampf gegen die Moderne, in: [5]
Petrus Buscioni, Nicolas Gomez Davila, in "il Fuoco", Florentiae, Polistampa, luglio-dicembre 2008.
Antonius Lombardi, Gabriel Zuppa, Nicolás Gómez Dávila e la modernità, Limina Mentis, Villae Sanctae (MB) 2015