Linguae Tai-Kadai

Linguae Tai-Kadai
Situs:	Asia orientalis
Status:	olim cum Sinotibetana iuncta, sed falso; hodie a multis in familia Austro-Tai inclusa
Divisiones:	Linguae Hlai Linguae Geyan Linguae Kam-Tai (Lakkia-Biao, Kam-Sui et Be-Tai)
ISO 639-2:	`tai`
Familiae linguisticae coloribus Vicipaediae pictae Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae

Linguae Tai-Kadai sunt familia linguarum Sericae et Chersonesi Aureae cui pertinent linguae Lao, Thai aliaeque multae.

Taxinomia[recensere | fontem recensere]

De cognatione harum linguarum eruditi disputant. Infra habes taxinomiam (divisione Tai excepta) ab Edmondson et Solnit (1997) elaboratam.

divisio Hlai
- Jiamao, Hlai
divisio Geyan
- Yerong, Gelao, Lachi, Lachi candida, Buyang, Cun, En, Qabiao, Laqua, Laha
divisio Kam-Tai
- Linguae Lakkia-Kam-Sui
  - Linguae Lakkia-Biao: Lakkia, Biao
  - Linguae Kam-Sui: Ai-Cham, Cao Miao, Dong septentrionalis, Dong meridionalis, Kang, Mak, Mulam, Maonan, Sui, T'en
- Linguae Be-Tai
  - Be, Saek
  - Linguae Tai (quas vide)

Paul K. Benedict, Austro-Thai language and culture, with a glossary of roots. New Haven: HRAF Press, 1975. ISBN 0-87536-323-7. (Anglice)
Roger Blench, "Stratification in the peopling of China: how far does the linguistic evidence match genetics and archaeology?"; lectura symposii "Human migrations in continental East Asia and Taiwan: genetic, linguistic and archaeological evidence" Genavae diebus 10-13 Iunii 2004.
A. Diller, The Tai-Kadai languages. Londinii: Routledge, 2005. ISBN 0-7007-1457-X. (Anglice)
J. A. Edmondson, D. B. Solnit, Comparative Kadai: linguistic studies beyond Tai. Arlington: Summer Institute of Linguistics, 1988). ISBN 0-88312-066-6. (Anglice)
Fang-Kuei Li, "The Tai and the Kam-Sui languages" in Lingua vol. 14 (1965) pp. 148–79. (Anglice)
Tai-Kadai Languages. Londinii: Curzon Press, 2007. ISBN 978-0-7007-1457-5. (Anglice)