Linguae Iranicae

E Vicipaedia

Linguae Iranicae sunt ramus linguarum Indoeuropaearum et linguarum Indoiranicarum, earum subfamiliae. Maximi momenti nostrae aetatis est Persica, qua utuntur plerique incolae Iraniae, Afganiae (ubi "Dari" appellatur), et Tadzikistaniae (ubi "Tojiki" appellatur; dilalectus eius Bukhori vel lingua Iudaica Bocharensis[1] est). Magni momenti sunt etiam lingua Curdica et Afganica.

Linguae Iranicae orientales[recensere | fontem recensere]

Genetica linguarum Iranicarum divisio.

Linguae Iranicae occidentales[recensere | fontem recensere]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. A Bochara urbe.

Nexus interni

Nexus externi[recensere | fontem recensere]