Lingua Cornubica
| Lingua Cornubica Kernowek
| ||
|---|---|---|
| Taxinomia: | ||
| Locutores: | 3 500 | |
| Sigla: | 1 kw, 2 cor, 3 cor | |
| Status publicus | ||
| Officialis | Britanniarum Regnum (in Cornubia) | |
| Privata | — | |
| Litterae: | ||
| Scriptura: | Latina | |
| Procuratio: | — | |
.png) Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae | ||
Lingua Cornubica[1] seu Cornica[2] est lingua Indoeuropaea in familia Celtica comprehensa. Cum lingua Cambriana et lingua Britonica, parente lingua Britannica, gregem Brythonicum seu Britannicum constituit. Textus principales lingua Cornubica scripti sunt series ludorum trium, Ordinalia appellata, ludique singuli Ordinale sancti Mereadoci (Cornubice Beunans Meriasek) et "Ordinale sancti Keladoci" (Cornubice Bewnans Ke).
Usus[recensere | fontem recensere]
Lingua Cornubica iam saeculo XVIII exeunte exstincta nostro tempore revivit. Hodie homines circa 350 hac lingua utuntur.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ De nomine Latino vide e.g. hic
- ↑ Cf. titulum Vocabularii Cornici
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Historia
- Ferdinand, Siarl. "Brief History of the Cornish language, its Revival and its Current Situation". E-Keltoi, Vol. 2 ii (2013) pp. 199–227
- Kenneth Hurlstone Jackson, Language and history in early Britain. Edinburgi, 1953 Exemplar mutuaticium
- Editiones textuum
- Edwin Norris, ed. et interpr., The Ancient Cornish Drama. 2 voll. Oxonii: Oxford University Press, 1859 vol. 1 vol.2
- I. C. Zeuss; H. Ebel, ed., Grammatica Celtica (Berolini: apud Weidmannos, 1871) vol. 2 pp. 978-1081
 |
Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes! |