Grudii
Grudii fuerunt populus celticus Galliae Belgicae (secundum geographiam Romanorum ), cuius patronus fuit populus potens Nerviorum.
De protohistoria[recensere | fontem recensere]
Grudii nobis non cognoscuntur nisi e loco Caesaris in libri suo De bello Gallico. Hic sunt apud Ceutrones, Levacos, Pleumoxios, Geidumnosque sicut clientes Nerviorum finitimorum.
- "Itaque confestim dimissis nuntiis ad Ceutrones, Grudios, Levacos, Pleumoxios, Geidumnos, qui omnes sub eorum imperio sunt, quam maximas manus possunt cogunt et de improviso ad Ciceronis hiberna advolant nondum ad eum fama de Tituri morte perlata. Huic quoque accidit, quod fuit necesse, ut nonnulli milites, qui lignationis munitionisque causa in silvas discessissent, repentino equitum adventu interciperentur. His circumventis magna manu Eburones, Nervii, Aduatuci atque horum omnium socii et clientes legionem oppugnare incipiunt. Nostri celeriter ad arma concurrunt, vallum conscendunt. Aegre is dies sustentatur, quod omnem spem hostes in celeritate ponebant atque hanc adepti victoriam in perpetuum se fore victores confidebant."
Iulius Caesar, De bello Gallico, V, 39, 1–4 [1]
Notae[recensere | fontem recensere]
Fontes[recensere | fontem recensere]
- Venceslas Kruta, Les Celtes, Histoire et Dictionnaire, prelis Robert Laffont, coll. « Bouquins », Lutetiae, 2000, (ISBN 2-7028-6261-6).
- John Haywood (intr. Barry Cunliffe, trad. Colette Stévanovitch), Atlas historique des Celtes, prelis Autrement, Lutetiae, 2002, (ISBN 2-7467-0187-1).
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
- Bibliographia de Celtis et Bibliographia de mythologia celtica apud Vicipaediam Francogallicam