Carolus Vincentius Krogmann

E Vicipaedia

Carolus Vincentius (vulgo: Carl Vincent) Krogmann (natus 3 Martii 1889 Hamburgi, mortuus 14 Martii 1978 eodem loco) vir publicus Nazista Theodiscus fuit.

Iuventus et Munus[recensere | fontem recensere]

Krogmann filius familiae naviculariorum et ipse mercator navicularius argentarius dives fuit.

Cursus honorum[recensere | fontem recensere]

Antequam Nazistae Germaniae rerum potiti sunt Krogmann nullius factionis particeps fuit, sed anno 1932 cum aliis maercatoribus et conductoribus a Paulo de Hindenburg praeside Germaniae petivit, ut Adolphum Hitler cancellarium faceret. Itaque 8 Martii 1933 Carolo Kaufmann duce (Theod.: Gauleiter) Hamburgi NSDAP poscente magister civium primus Hamburgi creatus est. 1 Maii sodalis NSDAP factus est. Cum anno 1936 terrae Germaniae libertatem omnino perdidissent, Krogmann nihil nisi magister civium fuit. Quem magistratum ad diem 3 Maii 1945 gessit, cum Britanni Hamburgum expugnarent. An Krogmann in fine belli Hamburgum urbem servavit, ne pugnis absurdis deleretur, saepe disputabatur. Carolo Kaufmann a Britannis in carcerem misso Krogmann ad 11 Maii senatum Hamburgi duxit. Eo die ipse incarceratus est[1].

Post Bellum[recensere | fontem recensere]

Non prius quam anno 1948 libertatem recuperavit, in castris Biliveldae fuit. Tum societatem constructionem duxit, numquam postea rebus politicis studebat.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Hartmut Hohlbein, Hamburg 1945, Kriegsende, Not und Neubeginn, Hamburgi 1985

Opera[recensere | fontem recensere]

  • Carolus Vincentius Krogmann: Geliebtes Hamburg. editio Christians, anno 1955.
  • Carolus Vincentius Krogmann: Bellevue. editio Christians, 1960 (Editio secunda anno 1963).
  • Carolus Vincentius Krogmann: Es ging um Deutschlands Zukunft. editio Druffel, Leoni am Starnberger See anno 1982. - ISBN 3-8061-0741-6