Apotheosis

E Vicipaedia
"Apotheosis" Georgii Washingtonii in Capitolio Washingtoniae

Apotheosis (Graece ἀποθέωσις) est elatio hominis in deum vel semideum. Sensu latiore adhibitum verbum etiam "laudem" significare potest.

Exempla apotheoseon[recensere | fontem recensere]

Nexus interni

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Arthur E.R. Boak: The Theoretical Basis of the Deification of Rulers in Antiquity, in: Classical Journal 11, 1916, 293-297.
  • Franz Bömer: Ahnenkult und Ahnenglaube im alten Rom, Lipsiae 1943.
  • Walter Burkert: Caesar und Romulus-Quirinus, in: Historia 11, 1962, 356-376.
  • Jean-Claude Richard: Énée, Romulus, César et les funérailles impériales, in: Mélanges de l'École Française de Rome 78, 1966, 67-78.
  • Bernadette Liou-Gille: Divinisation des morts dans la Rome ancienne, in: Revue Belge de Philologie 71, 1993, 107-115.
  • David Engels: Postea dictus est inter deos receptus. Wetterzauber und Königsmord: Zu den Hintergründen der Vergöttlichung frührömischer Könige, in: Gymnasium 114, 2007, 103-130.
  • David Engels, Cum non comparuisset deorum in numero conlocatus putaretur. Entrückung, Epiphanie und Consecration: Überlegungen zur Apotheose des römischen Kaisers, in: D. Groß/J. Grande (Ed.), Objekt Leiche: Technisierung, Ökonomisierung und Inszenierung toter Körper, Francoforti/Novi Eboraci 2010, 79-133.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Apotheosin spectant.

Haec stipula ad religionem spectat. Amplifica, si potes!