Quantum redactiones paginae "Praemium Nobelianum physiologiae et medicinae" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
Linea 113: Linea 113:
===[[1981]] - [[1990]] ===
===[[1981]] - [[1990]] ===


* [[1981]] -
* [[1981]] - Roger W. Sperry, David H. Hubel, Torsten N. Wiesel
* [[1982]] - Sune K. Bergström, Bengt I. Samuelsson, John R. Vane
* [[1982]] -
* [[1983]] - [[Barbara McClintock]]
* [[1983]] - [[Barbara McClintock]]
* [[1984]] - Niels K. Jerne, Georges J.F. Köhler, César Milstein
* [[1984]] -
* [[1985]] -
* [[1985]] - Michael S. Brown, Joseph L. Goldstein
* [[1986]] - [[Rita Levi-Montalcini]] et [[Stanley Cohen]]
* [[1986]] - [[Rita Levi-Montalcini]] et [[Stanley Cohen]]
* [[1987]] -
* [[1987]] - Susumu Tonegawa
* [[1988]] - [[Georgius Herbertus Hitchings]], [[Iacobus Whyte Black]] et [[Gertrudis Belle Elion]]
* [[1988]] - [[Georgius Herbertus Hitchings]], [[Iacobus Whyte Black]] et [[Gertrudis Belle Elion]]
* [[1989]] -
* [[1989]] - J. Michael Bishop, Harold E. Varmus
* [[1990]] -
* [[1990]] - Joseph E. Murray, E. Donnall Thomas



===[[1991]] - [[2000]] ===
===[[1991]] - [[2000]] ===

Emendatio ex 16:27, 6 Novembris 2009

Aemilius Adolfus de Behring primus homo qui Praemium Nobelianum physiologiae et medicinae vicit

Praemium Nobelianum physiologiae et medicinae inde ab anno 1901 ab Alfredo Nobel inventore dynamitis[1] et manufactore Suecio institutum ex hereditate eius viri quotannis 10 Decembris, qua die Nobel anno 1896 mortuus est, hominibus qui in physiologia et medicina maximam inventionem fecerunt, tribuitur.

Praemio medicinae laureati

1901 - 1910

1911 - 1920


1921 - 1930

1931 - 1940

1941 - 1950

1951 - 1960

1961 - 1970

1971 - 1980

1981 - 1990

1991 - 2000

2001 - 2009

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Physiologiae et medicinae laureatos spectant (Nobel Prize in Physiology or Medicine winners, Nobel Prize in Physiology or Medicine).

Nota

  1. Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).