Quantum redactiones paginae "Regulus (Saint-Exupéry)" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
m movit Le Petit Prince ad Le petit prince: And we don't capitalize titles (except in English) :)
SieBot (disputatio | conlationes)
Linea 30: Linea 30:
[[cv:Пĕчĕк Тиккĕ]]
[[cv:Пĕчĕк Тиккĕ]]
[[de:Der kleine Prinz]]
[[de:Der kleine Prinz]]
[[diq:Şazadeo Qıckek]]
[[el:Ο Μικρός Πρίγκιπας]]
[[el:Ο Μικρός Πρίγκιπας]]
[[en:The Little Prince]]
[[en:The Little Prince]]

Emendatio ex 00:14, 30 Iunii 2009

Le Petit Prince (silicet Regulus) est fabula celeberrima anno 1943 publicata a Gallico aviatore et scriptore Antonio de Saint-Exupery, qui eam scripsit cum Novum Eboracum visitabat.

Tantum liber videtur puerilis, sed in eo gravissimae inveniuntur meditationes de vita et de amicitia. Saint-Exupery se fingit errantem per desertas regiones in Sahara ubi extraterrestrem invenit Regulum, qui totaliter humanus videtur. In colloquiis eorum auctor plasmat mediationes de stultitia humana et de simplicibus veritatibus quas pueri noscunt et homines obliviscuntur cum in aetate crescunt. Notissima est in fabula repugnantia inter puerum adultorumque vitae visiones.

Fabulae summa in vulpeculae sententia continetur: "Tantum corde recte videmus. Importantissima occulis sunt invisibilia." Sunt etiam notissimae hae sententiae: "Fis, in perpetuum, curator huius quod domavisti" et "Tempus quod in rosa tua consumpsisti est quod rosam tuam tam importantem facit".

Regulus est in 160 linguas redditus, 50 000 000 librorum vendidit, et in sermonem latinum est translatus ab Augusto Haury. Imagines nonnullae fabulam comitantur.

Argumentum

Incipit pars argumentorium quodam finis fabulae prodere potest.

Regulus parvum habitat planetam, Asteroidem B612, in quo tres sunt vulcani (activi duo et unus dormiens) et rosa. Dies agit planetam curans et arbores adansonias eradicans, quae quotidie nascuntur illic et, si crescerent, asteroidem disrumperent. Una autem die Regulus relinquit asteroidem ad universum visitandum et in planetas alios advenit. Quemque habitat planetam homo qui probat, modo proprio, quantam stultitiam adultos cumulare:

  • Rex, qui se putat stellas gubernare quia iubet facere quae stellae quoquo modo facerent.
  • Iactans, qui omnibus miratus volit esse (quamquam solus vivit) et tantum laudes audit.
  • Ebrius, qui bibit ad verecundiam bibendi negligendam.
  • Vir negotiorum, qui est semper operosus in ratione stellarum quas putat esse suas. Volit cum eis alias stellas emere.
  • Lucernarius, qui asteroidem habitat ubi dies noctesque brevissimae sunt et quoque momento lucernas incendet et exstinguit et numquam a labore requiescit. Unicus est homo animae bonae quem Regulus invenit.
  • Geographus, qui agit vitam tabulas describens sed numquam scrinium relinquit ad locos explorandos.