Quantum redactiones paginae "Partes orationis" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
m bot addit: lt:Kalbos dalis
m bot addit: fy:Wurdsoarte; mutationes minores
Linea 3: Linea 3:
Partes orationis insuper ad vocabularium in categorias sive classes lexicales distribuendum pertinent. Cum autem variis linguis eaedem non sint categoriae lexicales, respiciendum est quod quaeque lingua suam habet copiam (vel subcopiam) omnium classium lexicalium ab linguistis generalibus numeratarum. Constat autem inter nomen et verbum in omnibus linguis distingui oportere.
Partes orationis insuper ad vocabularium in categorias sive classes lexicales distribuendum pertinent. Cum autem variis linguis eaedem non sint categoriae lexicales, respiciendum est quod quaeque lingua suam habet copiam (vel subcopiam) omnium classium lexicalium ab linguistis generalibus numeratarum. Constat autem inter nomen et verbum in omnibus linguis distingui oportere.


== Antiquitas ==
== Antiquitas ==


Partes orationis primus [[Aristoteles]] duas tradidit, [[nomen (grammatica)|nomen]] et [[verbum (grammatica Latina)|verbum]]; deinde [[Donatus]] octo definivit. Sed omnes ad illa duo principalia revertuntur, id est, ad nomen et verbum, quae significant personam et actum. Reliquae adpendices sunt et ex his originem trahunt. Nam [[pronomen]] ex nomine nascitur, cuius officio fungitur, ut «orator ille.» [[Adverbium]] de nomine nascitur, ut «doctus, docte.» [[Participium]] de nomine et verbo, ut «lego, legens.» [[Coniunctio]] vero et [[praepositio]] vel [[interiectio]] in conplexu istarum cadunt. Ideo et nonnulli quinque partes definierunt, quia istae superfluae sunt.<ref>Isidorus, ''Etym.'' 1,6.</ref>
Partes orationis primus [[Aristoteles]] duas tradidit, [[nomen (grammatica)|nomen]] et [[verbum (grammatica Latina)|verbum]]; deinde [[Donatus]] octo definivit. Sed omnes ad illa duo principalia revertuntur, id est, ad nomen et verbum, quae significant personam et actum. Reliquae adpendices sunt et ex his originem trahunt. Nam [[pronomen]] ex nomine nascitur, cuius officio fungitur, ut «orator ille.» [[Adverbium]] de nomine nascitur, ut «doctus, docte.» [[Participium]] de nomine et verbo, ut «lego, legens.» [[Coniunctio]] vero et [[praepositio]] vel [[interiectio]] in conplexu istarum cadunt. Ideo et nonnulli quinque partes definierunt, quia istae superfluae sunt.<ref>Isidorus, ''Etym.'' 1,6.</ref>
Linea 9: Linea 9:
== De controversiis ==
== De controversiis ==


== Grammatica universalis ==
== Grammatica universalis ==


== Notae ==
== Notae ==
<references />
<references />


== Bibliographia ==
== Bibliographia ==


[[Categoria:Ars grammatica]]
[[Categoria:Ars grammatica]]
Linea 33: Linea 33:
[[fo:Orðaflokkur]]
[[fo:Orðaflokkur]]
[[fr:Nature (grammaire)]]
[[fr:Nature (grammaire)]]
[[fy:Wurdsoarte]]
[[gl:Categoría gramatical]]
[[gl:Categoría gramatical]]
[[he:חלקי הדיבר]]
[[he:חלקי הדיבר]]

Emendatio ex 16:45, 6 Maii 2009

Pars orationis (Graece μέρος τοῦ λόγου) est terminus grammaticus ad sententiae structuram articulatim discribendam designatus. Constat enim orationem hic in aequo esse cum sententia, et partes hic esse sententiae partes sive verba sive lexis, quae igitur elementa quaedam sunt, ex quibus sententia quaeque construitur.

Partes orationis insuper ad vocabularium in categorias sive classes lexicales distribuendum pertinent. Cum autem variis linguis eaedem non sint categoriae lexicales, respiciendum est quod quaeque lingua suam habet copiam (vel subcopiam) omnium classium lexicalium ab linguistis generalibus numeratarum. Constat autem inter nomen et verbum in omnibus linguis distingui oportere.

Antiquitas

Partes orationis primus Aristoteles duas tradidit, nomen et verbum; deinde Donatus octo definivit. Sed omnes ad illa duo principalia revertuntur, id est, ad nomen et verbum, quae significant personam et actum. Reliquae adpendices sunt et ex his originem trahunt. Nam pronomen ex nomine nascitur, cuius officio fungitur, ut «orator ille.» Adverbium de nomine nascitur, ut «doctus, docte.» Participium de nomine et verbo, ut «lego, legens.» Coniunctio vero et praepositio vel interiectio in conplexu istarum cadunt. Ideo et nonnulli quinque partes definierunt, quia istae superfluae sunt.[1]

De controversiis

Grammatica universalis

Notae

  1. Isidorus, Etym. 1,6.

Bibliographia