Quantum redactiones paginae "Xiongnu" differant
m bot addit: lt:Šiongnu |
Lingua Hsiung-nuum |
||
Linea 10: | Linea 10: | ||
==Historia== |
==Historia== |
||
Hsiung-nu a saeculo IV a.C.n. fontibus Sinensibus reperiuntur.<ref>Borbála Obrusánszky: Hunnorum historia humani cultus civilisque, p. 18.</ref> E fontibus sinensibus, scimus vim armorum Hsiung-nu saeculo III a.C.n. mire accrevisse. |
Hsiung-nu a saeculo IV a.C.n. fontibus Sinensibus reperiuntur.<ref>Borbála Obrusánszky: Hunnorum historia humani cultus civilisque, p. 18.</ref> E fontibus sinensibus, scimus vim armorum Hsiung-nu saeculo III a.C.n. mire accrevisse. |
||
==Lingua== |
|||
Lingua Hsiung-nuum una quaestionum maxime dubiarum historiae et de hac re inter glottologos controversia est. |
|||
==Notae== |
==Notae== |
Emendatio ex 13:02, 23 Octobris 2008
Hsiung-nu (indecl.) vel Hiung-nu (Sinice: 匈奴), sive Hunni Asiatici, fuerunt vagae gentes ex media Asia vel Sina septemtrionali, probabiliter Hunni. Populus Sinensis multos annos bellum contra eos gessit, et contra eos Magna Sinensis Moenia aedificaverunt.
Origo
Patriam antiquissimam Hsiung-nuam generaliter in regionem Ordotem imponunt. Hsiung-nus praecipue cum gentibus Turcicis posterioribus coniungunt.[1]
Secundum historicum Sinensem Simam Qian, Hsiung-nu progenies fuit Chunweium, unus filiorum extremi regis dynastiae Hsiae Ziis. Existentia dynastiae Hsiae non plene certa, sed indicia sua (velut pagi ex aetate dynastiae) adsunt.[2][3]
Historia
Hsiung-nu a saeculo IV a.C.n. fontibus Sinensibus reperiuntur.[4] E fontibus sinensibus, scimus vim armorum Hsiung-nu saeculo III a.C.n. mire accrevisse.
Lingua
Lingua Hsiung-nuum una quaestionum maxime dubiarum historiae et de hac re inter glottologos controversia est.
Notae
- ↑ Imperium Gocturcicum
- ↑ Borbála Obrusánszky: Hunni praeter Viam Negotii Sericarium, schola, 2007.
- ↑ Sima Qian: Hunnorum antiquissima historia, p. 17.
- ↑ Borbála Obrusánszky: Hunnorum historia humani cultus civilisque, p. 18.