Quantum redactiones paginae "Philippus II (Macedonum rex)" differant
No edit summary |
mNo edit summary |
||
| Linea 7: | Linea 7: | ||
Graeciae civitates, dum imperare singulae cupiunt, universae oppresae sunt. Etenim [[Athenae|Athenienses]], [[Thebae|Thebani]], [[Sparta|Lacedaemonii]] mutuis odiis in mutuum exitium imprudentes ruebant. Philippus, velut e specula quadam eos observans, dissensiones alit, populis parum potentibus fert auxilium, deinde victos pariter victoresque necopinantes aggreditur. Sic cum Thebanis adversus Phocenses primum arma sua consociat ; deinde, insigni perfidia usus, Thebanorum urbes hostiliter occupat. Nec melioris fidei est cum Olynthiis, quorum urbem sibi nuper sociam et amicam exscindit, incolarum bona diripit, et ipsos vendit. Postea multas Chersonnensium urbes expugnat ; sed Byzantio, nobili et maritimae civitate exercitum frustra admovet ; nam [[Byzantium|Byzantini]], adiuti auxiliis ab Atheniensibus missis, regem cogunt retro cedere. Ille autem iratus bellum diu dissimulatum inferre Atheniensibus statuit. |
Graeciae civitates, dum imperare singulae cupiunt, universae oppresae sunt. Etenim [[Athenae|Athenienses]], [[Thebae|Thebani]], [[Sparta|Lacedaemonii]] mutuis odiis in mutuum exitium imprudentes ruebant. Philippus, velut e specula quadam eos observans, dissensiones alit, populis parum potentibus fert auxilium, deinde victos pariter victoresque necopinantes aggreditur. Sic cum Thebanis adversus Phocenses primum arma sua consociat ; deinde, insigni perfidia usus, Thebanorum urbes hostiliter occupat. Nec melioris fidei est cum Olynthiis, quorum urbem sibi nuper sociam et amicam exscindit, incolarum bona diripit, et ipsos vendit. Postea multas Chersonnensium urbes expugnat ; sed Byzantio, nobili et maritimae civitate exercitum frustra admovet ; nam [[Byzantium|Byzantini]], adiuti auxiliis ab Atheniensibus missis, regem cogunt retro cedere. Ille autem iratus bellum diu dissimulatum inferre Atheniensibus statuit. |
||
== Demosthenes == |
== Demosthenes hortatur Athenienses ad bellum gerendum contra Philippum == |
||
Philippi consilia et dolos vir unus apud Athenienses detexerat : orator [[Demosthenes]], qui regem Macedoniae infensissimum esse Graecorum hostem proclamabat. |
Philippi consilia et dolos vir unus apud Athenienses detexerat : orator [[Demosthenes]], qui regem Macedoniae infensissimum esse Graecorum hostem proclamabat. |
||
Demosthenes, in contione, non destitit Athenienses hortari vehementissimis orationibus ad tuendam armis libertatem contra Philippi incoepta. Alii autem oratores Philippi partibus favebant, ut [[AEschines]], aut servare pacem volebant, ut [[Phocio]]. AEschines, infensissimus Demosthenis inimicorum, regis Macedoniae pecunia corruptus fuerat. Phocio, vir integritate vitae notissimus, munera Philippi repudiaverat, sed bellum reformidabat. Athenienses quoque pigebat pecuniam impendere ad milites et remiges alendos. Ab avorum virtute degeneres, non, ut olim, reditus publicos effundebant in classem exercitusque, sed in dies festos apparatusque ludorum. Theatra et scenam frequentius quam castra visebant. Horum socordia elatus rex Macedoniae, qui iam antea ceperat [[Amphipolis|Amphipolim]], [[Potidea|Potideam]] et [[Olynthus|Olynthum]], invadit repente [[Attica|Atticam]], et [[Elatea]] vi potitur. Tum demum eventu admoniti, Demosthenem cives sui vera praedixisse senserunt. |
|||
== Clades Atheniensium apud Chaeroneam == |
|||
[[Imago:Philippus_II_Macedonum_Rex_2.gif|thumb|200px|'''Philippus II Macedonum Rex''']] |
|||
Continuo, excusso torpore, Athenienses societatem cum Thebanis et quibusdam aliis civitatibus ineunt, et exercitum adversus Philippum educunt. Athenienses sociique numero militum Macedonibus praestabant, sed Macedones virtute bellis indurata illis superiores erant. Itaque ingenti clade apud [[Chaeronea|Chaeroneam]] Graeci affecti sunt. Non tamen pristinae gloriae immemores ceciderunt : nam loca, quad defendenda a ducibus acceperant, morientes corporibus texerunt. Philippus victoriam, ut barbarus, convivio celebravit ; neque ipsum puduit epulis accumbere in campo proelii dispositis. Narratur etiam vino ebrius per media hostium cadavera incessisse, gaudio exsultans et iocos cantusque proferens. Quo visu commotus unus e captivis Atheniensibus eum alloquens : "Rex", inquit, "fortuna tibi dedit [[Agamemnon|Agamemnonis]] partes, tu [[Thersites|Thersitae]] personam agis." Victor erubuit, et sui compos, Atheniensibus captivos gratis remisit, et corpora mortuorum sepelienda reddidit. Clades Chaeronensis Macedoniae iugum Graeciae imposuit. |
|||
== De Philippi exitu == |
|||
Philippo interfecto successerat filius eius [[Alexander Magnus]], cui Magni cognonem datum est propter rerum gestarum gloriam. |
|||
Emendatio ex 12:45, 14 Decembris 2005
Macedonum nomen, obscurum antea et ignobile, e tenebris emersit Philippi (graece : Φίλιππος) regis industria et fortitudine. Is, triennio obses Thebis habitus, educatus fuerat in domo Epaminondae : quae res ei maxima incrementa dedit egregiae indolis. Iam instructus erat omnibus imperatoriis virtutibus, cum solium adeptus est. Macedonia, continuis bellis exhausta, undique a vicinis populis premebatur ; eam ab omni externo impetu tutam praestitit Philippus, optimum exercitum instruendo. Invictum pedestrium copiarum corpus effecit, phalange constituta ad effigiem sacri Thebanorum agminis, sed multo numerosiore. Thessalorum equitum robur sibi adiunxit. Milites severa disciplina continuit : miles quidam gregarius, siti pressus, relicta statione, potu se recreaverat ; illum rex virgis caedi iussit. Alter, qui arma posuerat, cum in armis standum esset, capite damnatus fuit. Ubi viribus suis satis confisus est, Philippus Graecorum libertati coepit insidiari.
Primi Philippi irruptiones occupationesque in Graecia
Graeciae civitates, dum imperare singulae cupiunt, universae oppresae sunt. Etenim Athenienses, Thebani, Lacedaemonii mutuis odiis in mutuum exitium imprudentes ruebant. Philippus, velut e specula quadam eos observans, dissensiones alit, populis parum potentibus fert auxilium, deinde victos pariter victoresque necopinantes aggreditur. Sic cum Thebanis adversus Phocenses primum arma sua consociat ; deinde, insigni perfidia usus, Thebanorum urbes hostiliter occupat. Nec melioris fidei est cum Olynthiis, quorum urbem sibi nuper sociam et amicam exscindit, incolarum bona diripit, et ipsos vendit. Postea multas Chersonnensium urbes expugnat ; sed Byzantio, nobili et maritimae civitate exercitum frustra admovet ; nam Byzantini, adiuti auxiliis ab Atheniensibus missis, regem cogunt retro cedere. Ille autem iratus bellum diu dissimulatum inferre Atheniensibus statuit.
Demosthenes hortatur Athenienses ad bellum gerendum contra Philippum
Philippi consilia et dolos vir unus apud Athenienses detexerat : orator Demosthenes, qui regem Macedoniae infensissimum esse Graecorum hostem proclamabat. Demosthenes, in contione, non destitit Athenienses hortari vehementissimis orationibus ad tuendam armis libertatem contra Philippi incoepta. Alii autem oratores Philippi partibus favebant, ut AEschines, aut servare pacem volebant, ut Phocio. AEschines, infensissimus Demosthenis inimicorum, regis Macedoniae pecunia corruptus fuerat. Phocio, vir integritate vitae notissimus, munera Philippi repudiaverat, sed bellum reformidabat. Athenienses quoque pigebat pecuniam impendere ad milites et remiges alendos. Ab avorum virtute degeneres, non, ut olim, reditus publicos effundebant in classem exercitusque, sed in dies festos apparatusque ludorum. Theatra et scenam frequentius quam castra visebant. Horum socordia elatus rex Macedoniae, qui iam antea ceperat Amphipolim, Potideam et Olynthum, invadit repente Atticam, et Elatea vi potitur. Tum demum eventu admoniti, Demosthenem cives sui vera praedixisse senserunt.
Clades Atheniensium apud Chaeroneam
Continuo, excusso torpore, Athenienses societatem cum Thebanis et quibusdam aliis civitatibus ineunt, et exercitum adversus Philippum educunt. Athenienses sociique numero militum Macedonibus praestabant, sed Macedones virtute bellis indurata illis superiores erant. Itaque ingenti clade apud Chaeroneam Graeci affecti sunt. Non tamen pristinae gloriae immemores ceciderunt : nam loca, quad defendenda a ducibus acceperant, morientes corporibus texerunt. Philippus victoriam, ut barbarus, convivio celebravit ; neque ipsum puduit epulis accumbere in campo proelii dispositis. Narratur etiam vino ebrius per media hostium cadavera incessisse, gaudio exsultans et iocos cantusque proferens. Quo visu commotus unus e captivis Atheniensibus eum alloquens : "Rex", inquit, "fortuna tibi dedit Agamemnonis partes, tu Thersitae personam agis." Victor erubuit, et sui compos, Atheniensibus captivos gratis remisit, et corpora mortuorum sepelienda reddidit. Clades Chaeronensis Macedoniae iugum Graeciae imposuit.
De Philippi exitu
Philippo interfecto successerat filius eius Alexander Magnus, cui Magni cognonem datum est propter rerum gestarum gloriam.