Quantum redactiones paginae "Polyxena" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
No edit summary
Linea 1: Linea 1:
[[Fasciculus:Sacrifice Polyxena BM GR1897.7-27.2.jpg|thumb|right|300px|Neoptolemus/Pyrrhus Manibus patris Achillis Polyxenam immolat. [[Amphora]] nigris figuris. VI saec. a.C.n.]]
[[Fasciculus:Sacrifice Polyxena BM GR1897.7-27.2.jpg|thumb|right|300px|Neoptolemus/Pyrrhus Manibus patris Achillis Polyxenam immolat. [[Amphora]] nigris figuris. VI saec. a.C.n.]]
'''Polyxena''' (Πολυξένη) in mythologia Graeca erat filia novissima [[Priamus|Priami]] et [[Hecuba|Hecubae]]. [[Troia]] capta, cum Graeci victores reditum pararent, ex [[Infernus|Inferis]] emissa umbra irata [[Achilles|Achillis]] eis apparuisse dicitur et partem praedae sibi debitam virginem expostulavisse. Tum Graeci per Neoptolemum, filium Achillis, Polyxenam super tumulum eius immolaverunt. Quod horrendum fatum et [[Sophocles]]<ref>In tragoedia hodie deperdita.</ref> et [[Euripides]] et [[Seneca]] in scaenam protulerunt.
'''Polyxena''' (Πολυξένη) in mythologia Graeca erat filia novissima [[Priamus|Priami]] et [[Hecuba|Hecubae]]. [[Troia]] capta, cum Graeci victores reditum pararent, ex [[Infernus|Inferis]] emissa umbra irata [[Achilles|Achillis]] eis apparuisse dicitur et partem praedae sibi debitam virginem expostulavisse. Tum Graeci per Neoptolemum, filium Achillis, Polyxenam super tumulum eius immolaverunt. Quod horrendum fatum et [[Sophocles]]<ref>In tragoedia hodie deperdita. Didier Pralon, "[https://www.persee.fr/doc/ista_0000-0000_2009_ant_1147_1_2735 La Polyxène de Sophocle]", ''Collection de l'Institut des Sciences et Techniques de l'Antiquité'', 2009(1147)ː 187-208.</ref> et [[Euripides]] et [[Seneca]] in scaenam protulerunt.


Etenim Achilles dicebatur eam virginem statim amasse cum vidisset et eam vidisse patrem Priamum comitantem dum corpus [[Hector|Hectoreum]] pater reposcit. De bello omittendo amore eius captus cogitare iam coeperat et ad eam colloquendam contendebat ea nocte qua inopinatus a [[Paris (heros)|Paride]] insidiante dolo interfectus est. Itaque ad aram velut ad nuptias Philoxena ducta est, sponsalibus ornamentis vestita sanguine suo tumulum herois irrigavit atque hoc modo velut ei nupsit.
Etenim Achilles dicebatur eam virginem statim amasse cum vidisset et eam vidisse patrem Priamum comitantem dum corpus [[Hector|Hectoreum]] pater reposcit. De bello omittendo amore eius captus cogitare iam coeperat et ad eam colloquendam contendebat ea nocte qua inopinatus a [[Paris (heros)|Paride]] insidiante dolo interfectus est. Itaque ad aram velut ad nuptias Philoxena ducta est, sponsalibus ornamentis vestita sanguine suo tumulum herois irrigavit atque hoc modo velut ei nupsit.

Emendatio ex 11:26, 22 Februarii 2022

Neoptolemus/Pyrrhus Manibus patris Achillis Polyxenam immolat. Amphora nigris figuris. VI saec. a.C.n.

Polyxena (Πολυξένη) in mythologia Graeca erat filia novissima Priami et Hecubae. Troia capta, cum Graeci victores reditum pararent, ex Inferis emissa umbra irata Achillis eis apparuisse dicitur et partem praedae sibi debitam virginem expostulavisse. Tum Graeci per Neoptolemum, filium Achillis, Polyxenam super tumulum eius immolaverunt. Quod horrendum fatum et Sophocles[1] et Euripides et Seneca in scaenam protulerunt.

Etenim Achilles dicebatur eam virginem statim amasse cum vidisset et eam vidisse patrem Priamum comitantem dum corpus Hectoreum pater reposcit. De bello omittendo amore eius captus cogitare iam coeperat et ad eam colloquendam contendebat ea nocte qua inopinatus a Paride insidiante dolo interfectus est. Itaque ad aram velut ad nuptias Philoxena ducta est, sponsalibus ornamentis vestita sanguine suo tumulum herois irrigavit atque hoc modo velut ei nupsit.

Haec dira fabula non Homerica erat sed in poemate epico Arctini Milesii de capto Ilio (Ἰλίου πέρσις) legebatur. Pausanias immolationis scaenam in Pinacotheca Atheniensium ad Propylaeos pictam viderat[2].

Fontes.

Plura legere si cupis

Notae

  1. In tragoedia hodie deperdita. Didier Pralon, "La Polyxène de Sophocle", Collection de l'Institut des Sciences et Techniques de l'Antiquité, 2009(1147)ː 187-208.
  2. Graeciae descriptio I.22.6