Quantum redactiones paginae "Ioannes Georgius Gmelin" differant

Browse history interactively

← Differentia superior Differentia proxima →

Content deleted Content added

VisualWikitext

Inline

Emendatio ex 18:57, 25 Augusti 2021

Ioannes Georgius Gmelin

Res apud Vicidata repertae:

Nativitas: 10 Augusti 1709; Tubinga
Obitus: 20 Maii 1755; Tubinga
Patria: Duchy of Württemberg

Familia

Genitores: Johann Georg Gmelin;
Proles: Eberhard Gmelin, Christian von Gmelin

Vide etiam paginam discretivam: Gmelin

Ioannes Georgius Gmelin seu Gmelinus (Theodisce Johann Georg Gmelin, 10 Augusti 1709–20 Maii 1755) fuit rerum naturae investigator, explorator, botanista, ethnographus, geographus Germanicus.

Gmelin, alumnus Universitatis Tubingensis, annis ab 1727 usque ad 1747 in Imperio Russico favebat operi. Academiae Scientiarum Petropolitanae socius, initio (ab anno 1727) adiunctus chemiae et historiae naturalis et dein (ab anno 1731 ad annum 1748) professor illius academiae fuit. Annis ab 1733 ad 1743 expeditionem in Siberiam perfecit (e Petropoli per Iaroslaviam, Casanum, Tobolium, arces Septempalatiorum et Ustkamenogorensem^[1], Tomium, Ieniseam, et Ircutiam ad Iacutiam urbem, unde per Ircutiam, Tomium, Catharinopolim, officinas Tagilenses, Verchoturiam, Solicamium, Ustiugam Magnam, Vologdam, et Schlusselburgum Petropolim rediit). Secundum illam expeditionem, opus scientificum scripsit, quattuor volumina comprehendens, nomine Flora Sibirica sive Historia plantarum Sibiriae, annis ab 1747 ad 1769 in lucem editum.

Postquam anno 1747 Tubingam rediit, ad mortem suam professor chemiae et historiae naturalis universitatis urbanae fuit.

Opera

Nexus interni

Flora

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Ioannem Georgium Gmelin spectant.

Lexica biographica: • Большая российская энциклопедия • IPNI • Deutsche Biographie • Store norske leksikon

Siglum eius nominibus botanicis subscriptum est "J.G.Gmel." (apud IPNI reperiendum)

↑ De scriptis Tanguticis, in: Commentarii Academiae Scientiarum Imperialis Petropolitanae, vol. 10, Petropoli 1747, p. 440.

[1] De scriptis Tanguticis, in: Commentarii Academiae Scientiarum Imperialis Petropolitanae, vol. 10, Petropoli 1747, p. 440.

[1]

@@ Linea 4: / Linea 4: @@
 '''Ioannes Georgius Gmelin''' seu '''Gmelinus''' ([[Theodisce]] ''Johann Georg Gmelin'', [[10 Augusti]] [[1709]]–[[20 Maii]] [[1755]]) fuit [[natura|rerum naturae]] investigator, [[explorator]], [[botanice|botanista]], [[ethnographia|ethnographus]], [[geographia|geographus]] [[Germania|Germanicus]].
-Gmelin, alumnus [[Universitas Tubingensis|Universitatis Tubingensis]], annis ab [[1727]] usque ad [[1747]] in [[Imperium Russicum|Imperio Russico]] favebat operi. [[Academia Scientiarum Petropolitana|Academiae Scientiarum Petropolitanae]] socius, initio (ab anno [[1727]]) adiunctus [[chemia]]e et [[historia naturalis|historiae naturalis]] et dein (ab anno [[1731]] ad annum [[1748]]) [[professor]] illius [[academia]]e fuit. Annis ab [[1733]] ad [[1743]] expeditionem in [[Siberia]]m perfecit (e [[Petropolis|Petropoli]] per [[Iaroslavia]]m, [[Casanum]], [[Tobolium]], arces [[arx Semipalatensis|Semipalatensem]] ("septem palatiorum") et [[arx Ustkamenogorensis|Ustkamenogorensem]], [[Tomium (urbs)|Tomium]], [[Ienisea (urbs)|Ieniseam]], et [[Ircutia]]m ad [[Iacutia (urbs)|Iacutiam]] urbem, unde per Ircutiam, Tomium, [[Catharinopolis|Catharinopolim]], [[Tagil Inferior|officinas Tagilenses]], [[Verchoturia]]m, [[Solicamium]], [[Ustiuga Magna|Ustiugam Magnam]], [[Vologda]]m, et [[Schlusselburgum]] Petropolim rediit). Secundum illam expeditionem, opus scientificum scripsit, quattuor volumina comprehendens, nomine ''Flora Sibirica sive Historia plantarum Sibiriae'', annis ab [[1747]] ad [[1769]] in lucem editum.
+Gmelin, alumnus [[Universitas Tubingensis|Universitatis Tubingensis]], annis ab [[1727]] usque ad [[1747]] in [[Imperium Russicum|Imperio Russico]] favebat operi. [[Academia Scientiarum Petropolitana|Academiae Scientiarum Petropolitanae]] socius, initio (ab anno [[1727]]) adiunctus [[chemia]]e et [[historia naturalis|historiae naturalis]] et dein (ab anno [[1731]] ad annum [[1748]]) [[professor]] illius [[academia]]e fuit. Annis ab [[1733]] ad [[1743]] expeditionem in [[Siberia]]m perfecit (e [[Petropolis|Petropoli]] per [[Iaroslavia]]m, [[Casanum]], [[Tobolium]], arces [[Septem Palatia|Septempalatiorum]] et [[arx Ustkamenogorensis|Ustkamenogorensem]]<ref>[https://books.google.fr/books?id=f_c-wbyXRCIC&pg=PA440&lpg=PA440&dq=Ustkamenogorensis&source=bl&ots=IQkWppJrmz&sig=ACfU3U3N9UnfvbnKYlXkiHUFbE3gdmK7oA&hl=la&sa=X&ved=2ahUKEwjx7NWQ7MzyAhX4SPEDHTFwCtkQ6AF6BAgCEAM#v=onepage&q=Ustkamenogorensis&f=false ''De scriptis Tanguticis''], in: ''Commentarii Academiae Scientiarum Imperialis Petropolitanae'', vol. 10, Petropoli 1747, p. 440.</ref>, [[Tomium (urbs)|Tomium]], [[Ienisea (urbs)|Ieniseam]], et [[Ircutia]]m ad [[Iacutia (urbs)|Iacutiam]] urbem, unde per Ircutiam, Tomium, [[Catharinopolis|Catharinopolim]], [[Tagil Inferior|officinas Tagilenses]], [[Verchoturia]]m, [[Solicamium]], [[Ustiuga Magna|Ustiugam Magnam]], [[Vologda]]m, et [[Schlusselburgum]] Petropolim rediit). Secundum illam expeditionem, opus scientificum scripsit, quattuor volumina comprehendens, nomine ''Flora Sibirica sive Historia plantarum Sibiriae'', annis ab [[1747]] ad [[1769]] in lucem editum.
 Postquam anno 1747 [[Tubinga]]m rediit, ad mortem suam professor chemiae et historiae naturalis [[Universitas Eberhardina Carolina|universitatis]] urbanae fuit.