Quantum redactiones paginae "Thucydides" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
No edit summary
Tag: 2017 source edit
Linea 12: Linea 12:
*Jeffrey S. Rusten (curator), ''Thucydides'', Oxford University Press, 2009 [https://books.google.fr/books?id=0zgTDAAAQBAJ&printsec=frontcover&hl=fr&source=gbs_ViewAPI&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false Nonnullae paginae apud Guglum librorum]
*Jeffrey S. Rusten (curator), ''Thucydides'', Oxford University Press, 2009 [https://books.google.fr/books?id=0zgTDAAAQBAJ&printsec=frontcover&hl=fr&source=gbs_ViewAPI&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false Nonnullae paginae apud Guglum librorum]
*Eduard Schwartz, ''Das Geschichtswerk des Thukidides'', Bonn, 1919
*Eduard Schwartz, ''Das Geschichtswerk des Thukidides'', Bonn, 1919

{{NexInt}}
== Nexus interni==
*[[Dialogus Meliorum]]
*[[Dialogus Meliorum]]
*[[Vocatus atque non vocatus Deus aderit]]
*''[[Euselasia thucydides]]''
*''[[Euselasia thucydides]]''



Emendatio ex 16:48, 16 Ianuarii 2021

Effigies Thucydidis apud Royal Ontario Museum Toronti.

Thucydides (Graece Θουκυδίδης) fuit rerum scriptor ac magistratus Atheniensis saeculi quinti a.C.n., auctor De bello Peloponnesiaco, libri historici. De eius vita scimus perpauca, quae ipse in opere suo rettulit: primo enim libro Atheniensem se adfirmat esse, dein se peste quae Athenienses bellum gerentes adfligebat laboravisse et creatum esse magistratum militarem annis 424 et 423. Post quos propter miserum exitum incepti Amphipolis, quae a Lacedaemoniis capta est, damnatus ad exilium in Thraciam pervenit, ubi maximam partem operis sui dicitur scripsisse. Obscurus est annus mortis, sed ante quam operam suam perficeret obiisse videtur: nam ea subito interrumpitur post librum octavum, qui non limatus esse videtur, et eventa usque ad annum 411 narrat, quamvis bellum anno 404 vero confectum sit. Partem ultimam operis Thucydidis adfirmant nonnulli historici confluxisse in scripta Xenophontis, qui postea eam emendatam ediderit.

De indagine historica Thucydidia

Thucydide, cum de bello Peloponnesiaco scribere incipere vellet, non solum accepit voces rumoresque quos testes eventorum ei praebebant, sed ipse etiam testimonia manu habita ingeniose quaesivit. Relatorum omnium autem tantum evidentissimis credebat, sententias comparabat, ceterum dein ab aliquo ad aliquem locum transibat ad credibilia invenienda. Olim ad exemplum praebendum apud Delphos pervenit, sepulcris inventis, ex sepulcralibus ornamentis modoque funerandi comperit sepultos Asiaticos esse. Hac indagine utens igitur Thucydides redinvenire ac restituere potuit plus quam vocis quaestiones antiquae potuerant, id est Herodoti modus indagandi.

Plura legere si cupis

  • Ombres de Thucydideː La réception de l’historien depuis l’Antiquité jusqu’au début du xxe siècle. (Actes des colloques de Bordeaux, les 16-17 mars 2007, de Bordeaux, les 30-31 mai 2008 et de Toulouse, les 23-25 octobre 2008), Burdigalae, Ausonius, 2010
  • Jacqueline de Romilly, Thucydide et l'impérialisme athénien : la pensée de l'historien et la genèse de l'œuvre, Paris, les Belles lettres, 1947
    • Histoire et raison chez Thucydide, Paris, les Belles lettres, 1956
    • La construction de la vérité chez Thucydide, Julliard, 1990
    • L'invention de l'histoire politique chez Thucydide, Editions rue d'Ulm, 2005
  • Jeffrey S. Rusten (curator), Thucydides, Oxford University Press, 2009 Nonnullae paginae apud Guglum librorum
  • Eduard Schwartz, Das Geschichtswerk des Thukidides, Bonn, 1919

Nexus interni

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Thucydidem spectant.
Lexica biographica:  Treccani • Gran Enciclopèdia Catalana • Deutsche Biographie • Store norske leksikon