Quantum redactiones paginae "Samogitia" differant

← Differentia superior Differentia proxima →

Content deleted Content added

Inline

Emendatio ex 16:28, 2 Ianuarii 2021

Samogitia^[1] vel Samogetia^[2] vel Samagitia^[3] (Samogitice Žemaitėjė, Lituanice Žemaitija) est regio historica in parte septentrio-occidentali Lituaniae. A Samogitis, gente Lituanica, lingua Samogitica utentibus, habitata est.

Historia

Initio saeculi XIII Samogiti ab ordine Livonico defendebatur. Anno 1236 Samogiti cum Lituanis sociis in pugna apud Saule equites vicerunt. Anno ordine Livonico apud Durbe victo Mindaugas magnus dux Lituaniae de religione Catholica destitit, Samogitia autem ducatus sui iuris fit, sed gradatim ad Lituaniam adiungebantur. Jagaelus Ordini Samogitiam dedit, cum Samogitae Kenstuti inimici eius partem cepissent, des seditione facta Samogitia sub imperio Ordinis non manebat. Anno 1442 ut ducatus Samogitiae in Magnum Ducatum Lituaniae inclusa est, quod Lituanice plene Magnus ducatus Lituanorum Russorum Samagitarum aliorumque nominabatur. Samagiti ultima gens Europae est, quae a paganismo destitit; solum saeculo XV baptizati sunt. De moribus eorum paganis etiam Ioannes Lasitius librum composuit^[4]. Mednica^[5] (nunc Samogitice Varnē) in Samogitia sedes dioeceseos erat. Nunc dioeceseis Siauliensis et Telsensis existunt, quarum sedes Samogitice Šiaulē et Telšē appellabantur.

Notae

↑ E.g. in epistola Francisci papae Petro Erdő anno 2013 data.
↑ Tabulam videas.
↑ ...naturalis Samagitia integra remaneat (Joannis Dlugossii Annales seu cronicae incliti regni Poloniae, libri X-XI, Varsoviae 1997, p. 68; Caesaris Baronii Annales Ecclesiastici, vol. XXVII, Barri-Ducis 1874, p. 357, etc.)
↑ De diis Samagitarum caeterorumque Sarmatarum et falsorum Christianorum, 1615.
↑ Cf. Codex Mednicensis seu Samogitiae Dioecesis; Synodus Diaecesana Mednicensis, 1752; ecllesia cathedralis Mednicensis, — Ianociana... vol. I, Varsoviae et Lipsiae 1776, p. 236; etiam Medenicenis, Medeniczensis)

Nexus interni

Calvaria Samogitiensium

Nexus externi

Situs geographici et historici: Locus: 55°59′0″N 22°15′0″E • Thesaurus Getty • Большая российская энциклопедия

Situs de Samogitia (Anglice)
Situs de Samogitia (Samogitice)

[1] E.g. in epistola Francisci papae Petro Erdő anno 2013 data.

[2] Tabulam videas.

[3] ...naturalis Samagitia integra remaneat (Joannis Dlugossii Annales seu cronicae incliti regni Poloniae, libri X-XI, Varsoviae 1997, p. 68; Caesaris Baronii Annales Ecclesiastici, vol. XXVII, Barri-Ducis 1874, p. 357, etc.)

[4] De diis Samagitarum caeterorumque Sarmatarum et falsorum Christianorum, 1615.

[5] Cf. Codex Mednicensis seu Samogitiae Dioecesis; Synodus Diaecesana Mednicensis, 1752; ecllesia cathedralis Mednicensis, — Ianociana... vol. I, Varsoviae et Lipsiae 1776, p. 236; etiam Medenicenis, Medeniczensis)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ Linea 3: / Linea 3: @@
 ==Historia==
-Initio saeculi XIII Samogiti ab [[Fratres militiae Christi Livoniae|ordine Livonico]] defendebatur. Anno 1236 Samogiti cum Lituanis sociis in pugna apud Saule [[Eques (medium aevum)|equites]] vicerunt. Anno ordine Livonico apud Durbe  victo [[Mindaugus]] magnus dux Lituaniae  de [[Ecclesia Catholica Romana|religione Catholica]] destitit, Samogitia autem ducatus sui iuris fit, sed gradatim ad Lituaniam adiungebantur. [[Jagaelus]] Ordini Samogitiam dedit, cum Samogitae [[Kenstutus|Kenstuti]] inimici eius partem cepissent, des seditione facta Samogitia sub imperio Ordinis non manebat. Anno 1442 ut ''ducatus Samogitiae'' in [[Magnus Ducatus Lituaniae|Magnum Ducatum Lituaniae]] inclusa est, quod [[Lituanice]] plene ''Magnus ducatus Lituanorum Russorum Samagitarum aliorumque'' nominabatur. Samagiti ultima gens Europae est, quae a [[paganismus|paganismo]] destitit; solum saeculo XV baptizati sunt. De moribus eorum paganis etiam [[Ioannes Lasitius]] librum composuit<ref>[https://archive.org/details/dediissamagitar00manngoog ''De diis Samagitarum caeterorumque Sarmatarum et falsorum Christianorum''], 1615.</ref>. [[Mednica]]<ref>Cf. [https://www.worldcat.org/title/codex-mednicensis-seu-samogitiae-dioecesis/oclc/28677138 ''Codex Mednicensis seu Samogitiae Dioecesis'']; [https://www.estreicher.uj.edu.pl/staropolska/baza/wpis/?sort=id&order=-1&id=199577&offset=42899&index=8 Synodus Diaecesana Mednicensis, 1752]; ''ecllesia cathedralis Mednicensis'', — [https://books.google.ru/books?id=HoETAAAAYAAJ Ianociana...  vol. I, Varsoviae et Lipsiae 1776], p. 236; etiam ''Medenicenis, Medeniczensis'')</ref> (nunc Samogitice ''Varnē'') in Samogitia sedes dioeceseos erat. Nunc dioeceseis [[Dioecesis Siauliensis|Siauliensis]] et [[Dioecesis Telsensis|Telsensis]] existunt, quarum sedes Samogitice ''Šiaulē'' et ''Telšē'' appellabantur.
+Initio saeculi XIII Samogiti ab [[Fratres militiae Christi Livoniae|ordine Livonico]] defendebatur. Anno 1236 Samogiti cum Lituanis sociis in pugna apud Saule [[Eques (medium aevum)|equites]] vicerunt. Anno [[ordo Livonicus|ordine Livonico]] apud Durbe victo [[Mindaugas]] magnus dux Lituaniae  de [[Ecclesia Catholica Romana|religione Catholica]] destitit, Samogitia autem ducatus sui iuris fit, sed gradatim ad Lituaniam adiungebantur. [[Jagaelus]] Ordini Samogitiam dedit, cum Samogitae [[Kenstutus|Kenstuti]] inimici eius partem cepissent, des seditione facta Samogitia sub imperio Ordinis non manebat. Anno 1442 ut ''ducatus Samogitiae'' in [[Magnus Ducatus Lituaniae|Magnum Ducatum Lituaniae]] inclusa est, quod [[Lituanice]] plene ''Magnus ducatus Lituanorum Russorum Samagitarum aliorumque'' nominabatur. Samagiti ultima gens Europae est, quae a [[paganismus|paganismo]] destitit; solum saeculo XV baptizati sunt. De moribus eorum paganis etiam [[Ioannes Lasitius]] librum composuit<ref>[https://archive.org/details/dediissamagitar00manngoog ''De diis Samagitarum caeterorumque Sarmatarum et falsorum Christianorum''], 1615.</ref>. [[Mednica]]<ref>Cf. [https://www.worldcat.org/title/codex-mednicensis-seu-samogitiae-dioecesis/oclc/28677138 ''Codex Mednicensis seu Samogitiae Dioecesis'']; [https://www.estreicher.uj.edu.pl/staropolska/baza/wpis/?sort=id&order=-1&id=199577&offset=42899&index=8 Synodus Diaecesana Mednicensis, 1752]; ''ecllesia cathedralis Mednicensis'', — [https://books.google.ru/books?id=HoETAAAAYAAJ Ianociana...  vol. I, Varsoviae et Lipsiae 1776], p. 236; etiam ''Medenicenis, Medeniczensis'')</ref> (nunc Samogitice ''Varnē'') in Samogitia sedes dioeceseos erat. Nunc dioeceseis [[Dioecesis Siauliensis|Siauliensis]] et [[Dioecesis Telsensis|Telsensis]] existunt, quarum sedes Samogitice ''Šiaulē'' et ''Telšē'' appellabantur.
 ==Notae==