Quantum redactiones paginae "Georgius Berkeleius" differant
No edit summary |
|||
| Linea 4: | Linea 4: | ||
Sepultus est [[Oxonia]]e in Aedibus Christi. [[Urbs|Urbi]] in California vulgo [[Berkeley (California)|Berkeley]] nomen ad honorem Georgii Berkeleii impositum est. |
Sepultus est [[Oxonia]]e in Aedibus Christi. [[Urbs|Urbi]] in California vulgo [[Berkeley (California)|Berkeley]] nomen ad honorem Georgii Berkeleii impositum est. |
||
==Vita== |
==Vita== |
||
[[File:Bishop Berkeley's Home, by Joshua Appleby Williams.jpg|thumb|Domus episcopi Berkeley]] |
|||
Berkeley anno 1699 studiosus factus est [[Dublinum|Dublini]] et ibidem 1707 Collegii Sanctae Trinitatis alumnus factus ex anno 1721 praedicator aulicus vicarii Hibernici nominatus est, i.e. ducis Graftonensis. Ex anno 1724 decanus [[Derriae]]e fuit. |
Berkeley anno 1699 studiosus factus est [[Dublinum|Dublini]] et ibidem 1707 Collegii Sanctae Trinitatis alumnus factus ex anno 1721 praedicator aulicus vicarii Hibernici nominatus est, i.e. ducis Graftonensis. Ex anno 1724 decanus [[Derriae]]e fuit. |
||
| Linea 10: | Linea 11: | ||
Eius magna opera philosophicae sunt haec: »Treatise on the principles of human knowledge« (1710); »Three dialogues between Hylas and Philonous« (1713); »Alciphron, or the minute philosopher« (1732). Eius philosophiam [[idealismus|idealismo]] vel immaterialismo similem habere potueris, quae in vestigiis [[empirismus|empirismi]] [[ioannes Locke|Ioannis Locke]]: ut iste vir omnium rerum latera quae obiectiva esse videntur (color, odor, gustus etc.) sequentias subiectivas organorum sensitivorum nostrorum esse declaravit. Namque sine oculo color nullus, sine auribus tonus nullus. A Berkeley non autem secundaria ingenia tantummodo sed etiam primaria (extensio, forma, magnitudo etc.) explicantur tamquam haud innata sed extrinsecus translata. Si corpus nihil aliud nisi summa ingeniorum propriorum esset (e.g. cerasum idea mollitiei, suci, rubri, acidi, globuli) et si omnia ista ingenia solummodo idealiter (imaginatione) exstarent, res corporalis non ut materia sed ut notio modo se praesentaret. Sic idealismus materialismum vinceret. Mundi percepti summa solum in facultate, ut perciperetur, eveniret atque oriretur: "Esse est percipi." |
Eius magna opera philosophicae sunt haec: »Treatise on the principles of human knowledge« (1710); »Three dialogues between Hylas and Philonous« (1713); »Alciphron, or the minute philosopher« (1732). Eius philosophiam [[idealismus|idealismo]] vel immaterialismo similem habere potueris, quae in vestigiis [[empirismus|empirismi]] [[ioannes Locke|Ioannis Locke]]: ut iste vir omnium rerum latera quae obiectiva esse videntur (color, odor, gustus etc.) sequentias subiectivas organorum sensitivorum nostrorum esse declaravit. Namque sine oculo color nullus, sine auribus tonus nullus. A Berkeley non autem secundaria ingenia tantummodo sed etiam primaria (extensio, forma, magnitudo etc.) explicantur tamquam haud innata sed extrinsecus translata. Si corpus nihil aliud nisi summa ingeniorum propriorum esset (e.g. cerasum idea mollitiei, suci, rubri, acidi, globuli) et si omnia ista ingenia solummodo idealiter (imaginatione) exstarent, res corporalis non ut materia sed ut notio modo se praesentaret. Sic idealismus materialismum vinceret. Mundi percepti summa solum in facultate, ut perciperetur, eveniret atque oriretur: "Esse est percipi." |
||
Notionum non excogitatarum fundamentum autem in Deo auctore mundi nostri sensualium est. Neque veritas experientiarum nostrarum sensualium argui posset et propter originem divinam et propter existentiam spirituum non materialium eorumque imaginum. Inde Berkeley sectatores inter materialismi adversarios sibi adiunxit (e.g. Collyns Simon, Shadworth Hodgson, Fraser). |
Notionum non excogitatarum fundamentum autem in Deo auctore mundi nostri sensualium est. Neque veritas experientiarum nostrarum sensualium argui posset et propter originem divinam et propter existentiam spirituum non materialium eorumque imaginum. Inde Berkeley sectatores inter materialismi adversarios sibi adiunxit (e.g. Collyns Simon, Shadworth Hodgson, Fraser). |
||
== Opera == |
== Opera == |
||
Berkeleius scripsit: |
Berkeleius scripsit: |
||
Emendatio ex 15:22, 26 Septembris 2020
Georgius Berkeleius
Obitus: 14 Ianuarii 1753; Oxonia
Patria: Kingdom of Ireland
Familia
Coniunx: Anne Forster, Anne Forster
Proles: Lucia Berkeley, Henry Berkeley, George Berkeley
Memoria
Georgius Berkeley sive Georgius Berkeleius[1] sive Georgius Berkleius[2] fuit Socius Collegii Trinitatis Dublinensis, Deriensis Decanus postea episcopus Cluanensis Ecclesiae Hiberniae (Anglicanae) et philosophus Hibernicus qui Empirismum Ioannis Lockii dicit. Principium philosophiae idealistae suae est "Esse est percipi." Et theoriam Issaci Newtoni cum libro De Motu et spatio absoluto.
Sepultus est Oxoniae in Aedibus Christi. Urbi in California vulgo Berkeley nomen ad honorem Georgii Berkeleii impositum est.
Vita
Berkeley anno 1699 studiosus factus est Dublini et ibidem 1707 Collegii Sanctae Trinitatis alumnus factus ex anno 1721 praedicator aulicus vicarii Hibernici nominatus est, i.e. ducis Graftonensis. Ex anno 1724 decanus Derriaee fuit.
Cum opes conflavisset proposuit ut in Bermuda institutum ad paganos convertendos erigeretur. Itaque cum sodalibus anno 1728 navigio Rhodensem Insulam contendit rerum istarum promevendarum caussa. Maecenatibus cessantibus et crumina aegrotante redeundum erat. Regina Carolina instigante anno 1734 episcopus Cloyne in Comitatu Corcagiensi nominatus est. In opere physiologiam modernam faciei agnoscens, cui titulus »Theory of vision« (1709), primus inter res sentitas et earum interpretatinem discrimen clarum fecit. Theoriam facialem sensibus tactilibus corroboravit.
Eius magna opera philosophicae sunt haec: »Treatise on the principles of human knowledge« (1710); »Three dialogues between Hylas and Philonous« (1713); »Alciphron, or the minute philosopher« (1732). Eius philosophiam idealismo vel immaterialismo similem habere potueris, quae in vestigiis empirismi Ioannis Locke: ut iste vir omnium rerum latera quae obiectiva esse videntur (color, odor, gustus etc.) sequentias subiectivas organorum sensitivorum nostrorum esse declaravit. Namque sine oculo color nullus, sine auribus tonus nullus. A Berkeley non autem secundaria ingenia tantummodo sed etiam primaria (extensio, forma, magnitudo etc.) explicantur tamquam haud innata sed extrinsecus translata. Si corpus nihil aliud nisi summa ingeniorum propriorum esset (e.g. cerasum idea mollitiei, suci, rubri, acidi, globuli) et si omnia ista ingenia solummodo idealiter (imaginatione) exstarent, res corporalis non ut materia sed ut notio modo se praesentaret. Sic idealismus materialismum vinceret. Mundi percepti summa solum in facultate, ut perciperetur, eveniret atque oriretur: "Esse est percipi."
Notionum non excogitatarum fundamentum autem in Deo auctore mundi nostri sensualium est. Neque veritas experientiarum nostrarum sensualium argui posset et propter originem divinam et propter existentiam spirituum non materialium eorumque imaginum. Inde Berkeley sectatores inter materialismi adversarios sibi adiunxit (e.g. Collyns Simon, Shadworth Hodgson, Fraser).
Opera
Berkeleius scripsit:
- Commonplace book, 1702-1710
- Arithmetica absque algebra aut Euclide demonstrata (1704)
- Theoria visionis, 1709
- De Motu (1721)
- Siris (1744)
Nexus interni
Nota
- ↑ liber apud books.google.de Compendium philosophiæ ad usum seminariorum, auctore M***. Sti Sulpitii. . . .
- ↑ Cataloguus Librorum in Bibliotheca Collegii Yalensis Universitatis Yalensis.
Bibliographia
- Arend Kulenkampff: George Berkeley. Beck, Monaci anno 1987, ISBN 3-406-32280-8
- Rudolf Metz: George Berkeley : Leben und Lehre. Frommann, Stuttgarti anno 1968
- Bruno Marciano, George Berkeley. Estetica e idealismo, Nova Scripta, Genova 2010
Nexus externi
- De Georgio Berkeley pagina a Lisa Downing scripta
- De Georgio Berkeley pagina a Daniel E. Flage
- De Georgio Berkeley (Theodisce)