Quantum redactiones paginae "Elias (propheta)" differant

E Vicipaedia
Browse history interactively
← Differentia superiorDifferentia proxima →
Content deleted Content added
VisualWikitext
No edit summary
m multos saeculos→multa saecula
Linea 2: Linea 2:
'''Elias''' (in Nova Vulgata, sed "Elia" in Vulgata, etiam "Helia" in antiquis scriptoribus, [[Hebraice]] אליהו ''Elijahu'' vel ''Elijah'', qui significat "Deus meus est [[JHVH]]") primus magnus [[propheta]] [[Vetus Testamentum|Veteris Testamenti]] fuit qui tempore regum [[Achab (rex Israel)|Achab]] et [[Ochozias (rex Israel)|Ochoziae]] primo dimidio [[Saeculum 9 a.C.n.|saeculi noni a.C.n.]] in [[Regnum Israel|regno Israel]] prodiit.
'''Elias''' (in Nova Vulgata, sed "Elia" in Vulgata, etiam "Helia" in antiquis scriptoribus, [[Hebraice]] אליהו ''Elijahu'' vel ''Elijah'', qui significat "Deus meus est [[JHVH]]") primus magnus [[propheta]] [[Vetus Testamentum|Veteris Testamenti]] fuit qui tempore regum [[Achab (rex Israel)|Achab]] et [[Ochozias (rex Israel)|Ochoziae]] primo dimidio [[Saeculum 9 a.C.n.|saeculi noni a.C.n.]] in [[Regnum Israel|regno Israel]] prodiit.


Hoc tempore maior pars populi cultum uno Deo, [[Tetragrammaton|Jahwe]], decessit et Baalim secutus est ob phoenicem Iezabel, uxorem regis Achab, quae multos prophetas Jahwe interfecit (1 Reg 18, 4).
Hoc tempore maior populi pars cultum uno Deo, [[Tetragrammaton|Jahwe]], decessit et Baalim secutus est, ob phoenicem Iezabel, [[uxor]]em regis Achab, quae multos prophetas Jahwe interfecit (1 Reg 18, 4).


Initio sui ministerii Elias nuntiat pluviam non fore per annos (1 Reg 17, 1). Primo sedat in torrente Charith, ubi corvi mirabile deferebant ei panem et carnes (1 Reg 17, 5-7). Postquam vadit in Sarepta Sidoniorum et manet apud mulierem viduam (1 Reg 17, 9 -16). Filius mulieris moritur et Elias eum revivit (1 Reg 17, 17 - 24).
Initio sui ministerii Elias nuntiat pluviam non fore per annos (1 Reg 17, 1). Primo sedat in torrente Charith, ubi corvi mirabile deferebant ei panem et carnes (1 Reg 17, 5-7). Postquam vadit in Sarepta Sidoniorum et manet apud mulierem viduam (1 Reg 17, 9 -16). Filius mulieris moritur et Elias eum revivit (1 Reg 17, 17 - 24).
Linea 8: Linea 8:
Post tres annos sine pluvia Elias congregat omnem populum et 450 prophetas Baal in monte Carmeli ut cognoscat utrum Baal an Yahweh verus deus est. Elias facit cadere ignem e caelo super holocaustum et interfecit prophetas Baal (1 Reg 18, 19 - 40). Postquam pluvia grandis facta est.
Post tres annos sine pluvia Elias congregat omnem populum et 450 prophetas Baal in monte Carmeli ut cognoscat utrum Baal an Yahweh verus deus est. Elias facit cadere ignem e caelo super holocaustum et interfecit prophetas Baal (1 Reg 18, 19 - 40). Postquam pluvia grandis facta est.


Ob minas Iezabel, Elias in desertum fugit et postquam ad montem Horeb pergit et ibi cum Deo colloquitur (1 Reg 19, 1 - 18). Iussu Dei Elias unget Hazael regem super Syriam, et unget Iehu regem super Israel, et Eliseum unget prophetam.
Ob minas Iezabel, Elias in deserta fugit et postquam ad montem Horeb pergit et ibi cum Deo colloquitur (1 Reg 19, 1 - 18). Iussu Dei Elias unget Hazael regem super Syriam, et unget Iehu regem super Israel, et Eliseum unget prophetam.


Rex Achab vineam Naboth cupiebat, sed Naboth non volebat vendere hereditatem paternam. Iezabel iubet duos viros sceleratos falsum testimonium contra Naboth dicere et Naboth lapidatus est. In nomine Dei Elias nuntiat mortem Achab et Iezabel et finem stirpis eorum (1 Rey 21).
Rex Achab vineam Naboth cupiebat, sed Naboth non volebat vendere hereditatem paternam. Iezabel iubet duos viros sceleratos falsum testimonium contra Naboth dicere et Naboth lapidatus est. In nomine Dei Elias nuntiat mortem Achab et Iezabel et finem stirpis eorum (1 Rey 21).
Linea 16: Linea 16:
In fine vitae Elias ascendit per turbinem in caelum (2 Reg 2, 1-11).
In fine vitae Elias ascendit per turbinem in caelum (2 Reg 2, 1-11).


Per multos saeculos plures scriptores catholici putaverunt Eliam conditorem vitae monachalis<ref>Johannes Trithemius, De Laudibus Ordinis Fratrum Carmelitarum, c. 1494, [MDZ 14]: “Helias, propheta Domini eximius, recte et catholice fundator Carmelitane Religionis dicitur, si eius facta ex Regum voluminibus absque inuidia discutiantur. Enimuero ipse montem Carmeli primus inhabitasse legitur, a quo fratres carmelite nominatur".</ref> et etiam culti Virginis Mariae fuisse.<ref>Iuxta interpretationem “allegoricam” de 1 Reg 18, 44. Daniel a Virgine Maria, Vinea Carmeli seu Historia Eliani Ordinis, Antuerpiae 1662, p. 60: “Sanctus propheta Elias ipsum Ordinem ob honorem Virginis Mariae, ei in nubecula ostensae, instituit”.</ref>
Per multa saecula plures scriptores catholici putaverunt Eliam conditorem vitae monachalis<ref>Johannes Trithemius, De Laudibus Ordinis Fratrum Carmelitarum, c. 1494, [MDZ 14]: “Helias, propheta Domini eximius, recte et catholice fundator Carmelitane Religionis dicitur, si eius facta ex Regum voluminibus absque inuidia discutiantur. Enimuero ipse montem Carmeli primus inhabitasse legitur, a quo fratres carmelite nominatur".</ref> et etiam culti Virginis Mariae fuisse.<ref>Iuxta interpretationem “allegoricam” de 1 Reg 18, 44. Daniel a Virgine Maria, Vinea Carmeli seu Historia Eliani Ordinis, Antuerpiae 1662, p. 60: “Sanctus propheta Elias ipsum Ordinem ob honorem Virginis Mariae, ei in nubecula ostensae, instituit”.</ref>


Secundum quandam traditionem iudaicam (Mal 4, 5-6) et christianam (Mc 9, 11; Mt 17, 10) reditus Eliae initium finis mundi significabit.
Secundum quandam traditionem iudaicam (Mal 4, 5-6) et christianam (Mc 9, 11; Mt 17, 10) reditus Eliae initium finis mundi significabit.


== Notae ==
== Notae ==
<div class="references-small"><references /></div>
<references />


== Bibliographia ==
== Bibliographia ==
Linea 31: Linea 31:
=== Traditio popularis ===
=== Traditio popularis ===
*Bialik, H. N. / Ravnitzky, Y. H. (ed.) (1992): The Book of Legends. Sefer Ha-Aggadah. Novi Eboraci: Schocken Books. ISBN 0-8052-4113-2
*Bialik, H. N. / Ravnitzky, Y. H. (ed.) (1992): The Book of Legends. Sefer Ha-Aggadah. Novi Eboraci: Schocken Books. ISBN 0-8052-4113-2
*Ginzberg, Lewis (1956): Legends of the Bible. Philadelphia: Jewish Publication Society of America.
*Ginzberg, Lewis (1956): Legends of the Bible. Philadelphiae: Jewish Publication Society of America.
*Schwartz, Howard (2004): Tree of Souls: The Mythology of Judaism. Oxoniae: Oxford University Press. ISBN 0-19-508679-1
*Schwartz, Howard (2004): Tree of Souls: The Mythology of Judaism. Oxoniae: Oxford University Press. ISBN 0-19-508679-1
*Wolfson, Ron / Grishaver, Joel L. (2003): Passover: The family Guide to Spiritual Celebration. Woodstock, VT: Jewish Lights Publishing. ISBN 1-58023-174-8
*Wolfson, Ron / Grishaver, Joel L. (2003): Passover: The family Guide to Spiritual Celebration. Woodstock Montis Viridis: Jewish Lights Publishing. ISBN 1-58023-174-8


=== Elias in Alcorano ===
=== Elias in Alcorano ===

Emendatio ex 23:58, 17 Iulii 2020

Icon Russica prophetam Eliam monstrans (saec. 18., iconostasis monasterii Kizhi, Carelia, Russia).

Elias (in Nova Vulgata, sed "Elia" in Vulgata, etiam "Helia" in antiquis scriptoribus, Hebraice אליהו Elijahu vel Elijah, qui significat "Deus meus est JHVH") primus magnus propheta Veteris Testamenti fuit qui tempore regum Achab et Ochoziae primo dimidio saeculi noni a.C.n. in regno Israel prodiit.

Hoc tempore maior populi pars cultum uno Deo, Jahwe, decessit et Baalim secutus est, ob phoenicem Iezabel, uxorem regis Achab, quae multos prophetas Jahwe interfecit (1 Reg 18, 4).

Initio sui ministerii Elias nuntiat pluviam non fore per annos (1 Reg 17, 1). Primo sedat in torrente Charith, ubi corvi mirabile deferebant ei panem et carnes (1 Reg 17, 5-7). Postquam vadit in Sarepta Sidoniorum et manet apud mulierem viduam (1 Reg 17, 9 -16). Filius mulieris moritur et Elias eum revivit (1 Reg 17, 17 - 24).

Post tres annos sine pluvia Elias congregat omnem populum et 450 prophetas Baal in monte Carmeli ut cognoscat utrum Baal an Yahweh verus deus est. Elias facit cadere ignem e caelo super holocaustum et interfecit prophetas Baal (1 Reg 18, 19 - 40). Postquam pluvia grandis facta est.

Ob minas Iezabel, Elias in deserta fugit et postquam ad montem Horeb pergit et ibi cum Deo colloquitur (1 Reg 19, 1 - 18). Iussu Dei Elias unget Hazael regem super Syriam, et unget Iehu regem super Israel, et Eliseum unget prophetam.

Rex Achab vineam Naboth cupiebat, sed Naboth non volebat vendere hereditatem paternam. Iezabel iubet duos viros sceleratos falsum testimonium contra Naboth dicere et Naboth lapidatus est. In nomine Dei Elias nuntiat mortem Achab et Iezabel et finem stirpis eorum (1 Rey 21).

Postquam mortuus est Achab, regnavit Ochozias, filius eius. Ochozias aegrotavit et misit nuntios ad deum Beelzebub consultandum. Quam ob rem Elias nuntiavit mortem Ochoziae. Rex misit ad eum milites sed Elias fecit e caelo descendere super eos. Ad terciam vicem Elias descendit et locutus est regi, qui mortuus est iuxta sermonem Dei (2 Reg 1).

In fine vitae Elias ascendit per turbinem in caelum (2 Reg 2, 1-11).

Per multa saecula plures scriptores catholici putaverunt Eliam conditorem vitae monachalis[1] et etiam culti Virginis Mariae fuisse.[2]

Secundum quandam traditionem iudaicam (Mal 4, 5-6) et christianam (Mc 9, 11; Mt 17, 10) reditus Eliae initium finis mundi significabit.

Notae

  1. ↑ Johannes Trithemius, De Laudibus Ordinis Fratrum Carmelitarum, c. 1494, [MDZ 14]: “Helias, propheta Domini eximius, recte et catholice fundator Carmelitane Religionis dicitur, si eius facta ex Regum voluminibus absque inuidia discutiantur. Enimuero ipse montem Carmeli primus inhabitasse legitur, a quo fratres carmelite nominatur".
  2. ↑ Iuxta interpretationem “allegoricam” de 1 Reg 18, 44. Daniel a Virgine Maria, Vinea Carmeli seu Historia Eliani Ordinis, Antuerpiae 1662, p. 60: “Sanctus propheta Elias ipsum Ordinem ob honorem Virginis Mariae, ei in nubecula ostensae, instituit”.

Bibliographia

  • Ackermann, Jane (2003): Elijah. Prophet of Carmel, by Jane Ackerman. ICS Publications. ISBN 0-935216-30-8

Historia

  • Miller, J. M. / Hayes J. H. (2004): A History of Ancient Israel and Judah. Louisville, KY: Westminster John Knox Press. ISBN 0-664-22358-3

Traditio popularis

  • Bialik, H. N. / Ravnitzky, Y. H. (ed.) (1992): The Book of Legends. Sefer Ha-Aggadah. Novi Eboraci: Schocken Books. ISBN 0-8052-4113-2
  • Ginzberg, Lewis (1956): Legends of the Bible. Philadelphiae: Jewish Publication Society of America.
  • Schwartz, Howard (2004): Tree of Souls: The Mythology of Judaism. Oxoniae: Oxford University Press. ISBN 0-19-508679-1
  • Wolfson, Ron / Grishaver, Joel L. (2003): Passover: The family Guide to Spiritual Celebration. Woodstock Montis Viridis: Jewish Lights Publishing. ISBN 1-58023-174-8

Elias in Alcorano

  • Res gestae Eliae: 37:123–126, 37:127–128
  • Laus Eliae: 6:85, 37:129–132

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Elia spectant (Elijah, Elijah (Biblical figure)).
Receptum de "https://la.wikipedia.org/w/index.php?title=Elias_(propheta)&oldid=3547090"