Quantum redactiones paginae "Nicolaus Gogol" differant

Browse history interactively

← Differentia superior Differentia proxima →

Content deleted Content added

VisualWikitext

Inline

Emendatio ex 21:33, 8 Iulii 2020

Nicolaus Gogol

Res apud Vicidata repertae:

Nativitas: 20 Martii 1809; Velyki Sorochyntsi
Obitus: 21 Februarii 1852; Moscua
Patria: Imperium Russicum
Nomen nativum: Микола Васильович Яновський, Николай Васильевич Яновский

Familia

Genitores: Vasyl Panasovych Gogol-Yanovsky; Mariia Hohol
Coniunx: no value

Memoria

Sepultura: Sepulcretum Novodevicense, Monasterium Sancti Danielis

Insignia heraldica

Nicolaus Gogol: insigne

Nicolaus Basilii filius Gogol (Russice: Николай Васильевич Гоголь, tr. Nikolaj Vasil'evič Gogol’; Ucrainice: Микола Васильович Гоголь, tr. Mykola Vasyl’ovyč Hohol’; 1809–1852) fuit scriptor Russicus originis Ucrainicae.

Biographia

Nicolaus Gogol natus est 20 Martii^[1] in vico, Ucrainice Великі Сорочинці (Velyki Soročynci) et Russice Большие Сорочинцы (Bol’šie Soročincy) nominato, tunc in gubernio Poltavensi Imperii Russici et nunc in regione Poltavensi Ucrainae sito. Eius pater nobilis sed pauper, nomine Basilius Gogol-Janowski, nonnullas comoedias Ucrainice scripsit.

Gogol annis 1821 et 1828 in gymnasio summarum scientiarum urbis Nežin (Нежин) gubernii Czernihoviensis (nunc regionis Czernihoviensis Ucrainae) educatus est, ubi a litteratura et arte pingendi attractus est, et ingenium suum in arte scaenica demonstravit. Anno 1828 Petropolim venit, initio rei iuridicae opera sua tribuere intendens, quam intentionem mox reiecit. Ipse nonnullis locis sustentaverat munus; historiam docere tentaverat, sed gradatim omne tempus suum in conatu litterario degit.

Anno 1829 Gogol Iohannes Kuechelgarten («Ганц Кюхельгартен»), carmen bucolicum, divulgavit, quae lectoribus non placuit. Anno 1831 Alexandrum Puskinum cognoverat, qui ei multum adiuvit. Fabularum parvarum collectio Horae vespertinae in praediolo rustico prope Dicancam («Вечера на хуторе близ Диканьки»^[2]), quam Gogol annis 1831 – 1832 scripsit, ei gloriam attulit. Dein etiam multa opera creavit, quorum sunt, e.g.,

Tarasius Bulba («Тарас Бульба», annis 1835–1842 scribebatur, fabula historica est, bellum Cosacorum Ucrainorum contra Polonos describens),
Scripta dementis («Записки сумасшедшего»),
Nasus («Hoc», fabula satyrica^[3]), etc.

Anno 1836 satyrica prodiit comoedia Gogolis Censor («Ревизор»), quae mala imperii Russici reprehendebat et ob eam rem vehementer damnabatur (quam ob causam scriptor animo fractus est). Mense Iunio eiusdem anni Gogol ex Russia excessit, et ab anno 1848 peregre, praesertim Romae, manebat, quo tempore patriam bis visitavit. In Italia summum opus faciebat, "poema" (ut ipse dixit)oratione soluta compositum, nomine Animae mortuae («Мёртвые души»). Cuius tria volumina creare voluerat, sed solum volumen primum vonfecit et edidit anno 1842. Paulo post collectio operum Gogolis in quattuor voluminibus publicata est. In collectione primo narratiuncula Lacerna («Шинель») publicata est, opus Gogolis notissimum. Anno 1847 Locos selectos ex epistolis ad amicos («Выбранные места из переписки с друзьями») edidit, ubi societati Russicae viam ad renovationem moralem monstrare adfectavit. Anno 1848 Gogol in patriam reverterat et Animas mortuas scribere continuerat, sed minime contentus hoc opere fuit. Noctu ante 12 Februarii^[4] anno 1852, aegritudine affectus manuscriptum voluminis secundi fabulae illius combussit (sed multa fragmenta servata sunt).

Mortuus est Gogol Moscuae die 21 Februarii^[5] anno 1852.

Fons

Pagina de Nicolao Gogol Encyclopaediae Sovieticae Magnae editionis tertiae (Russice)

Notae

↑ Calendario Iuliano, scilicet 1 Aprilis Gregoriano.
↑ Dicanca est vicus Ucrainicus regionis Poltavensis.
↑ Ex quo Demetrius Šostakovič melodrama nominis eodem composuit.
↑ Calendario Iuliano, scilicet 24 Februarii Gregoriano.
↑ Calendario Iuliano, scilicet 4 Martii Gregoriano.

Nexus interni

2361 Gogol

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Nicolaum Gogol spectant.

Lexica biographica: Treccani • Gran Enciclopèdia Catalana • Grove Art • Commentatio Theodisce, Francogallice, Italice apud Lexicon historicum Helveticum • Deutsche Biographie • Store norske leksikon

[1] Calendario Iuliano, scilicet 1 Aprilis Gregoriano.

[2] Dicanca est vicus Ucrainicus regionis Poltavensis.

[3] Ex quo Demetrius Šostakovič melodrama nominis eodem composuit.

[4] Calendario Iuliano, scilicet 24 Februarii Gregoriano.

[5] Calendario Iuliano, scilicet 4 Martii Gregoriano.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ Linea 5: / Linea 5: @@
 == Biographia ==
-Nicolaus Gogol natus est [[20 Martii]] ([[1 Aprilis]] [[Calendarium Gregorianum|Calendarii Gregoriani]]) in vico, Ucrainice Великі Сорочинці (''Velyki Soročynci'') et Russice Большие Сорочинцы (''Bol’šie Soročincy'') nominato, tunc in gubernio Poltavensi [[Imperium Russicum|Imperii Russici]] et nunc in [[regio Poltavensis|regione Poltavensi]] [[Ucraina]]e sito. Eius pater, feudalus pauper Basilius Gogol-Janowski, fuit auctor certarum comoediarum, [[lingua Ucrainica|Ucrainice]] scriptarum.
+Nicolaus Gogol natus est [[20 Martii]]<ref>{{Greg|[[1 Aprilis]]}}</ref> in vico, Ucrainice Великі Сорочинці (''Velyki Soročynci'') et Russice Большие Сорочинцы (''Bol’šie Soročincy'') nominato, tunc in [[Gubernium Poltavense|gubernio Poltavensi]] [[Imperium Russicum|Imperii Russici]] et nunc in [[regio Poltavensis|regione Poltavensi]] [[Ucraina]]e sito. Eius pater nobilis sed pauper, nomine Basilius Gogol-Janowski, nonnullas comoedias [[Ucrainice]] scripsit.
-Gogol annis [[1821]] et [[1828]] in gymnasio summarum [[Scientia (ratio)|scientiarum]] [[urbs|urbis]] ''Nežin'' (Нежин) gubernii [[Czernihovia|Czernihoviensis]] (nunc [[regio Czernihoviensis|regionis Czernihoviensis]] Ucrainae) educatus est, ubi a litteratura et arte pingendi attractus est, et ingenium suum in arte scaenica demonstravit. Anno [[1828]] [[Petropolis|Petropolim]] venit, initio rei iuridicae opera sua tribuere intendens, quam intentionem mox reiecit. Ipse nonnullis locis sustentaverat munus; [[historia]]m docere tentaverat, sed gradatim omne tempus suum conatui [[litterae|litterario]] degit.
+Gogol annis [[1821]] et [[1828]] in gymnasio summarum [[Scientia (ratio)|scientiarum]] [[urbs|urbis]] ''Nežin'' (Нежин) gubernii [[Czernihovia|Czernihoviensis]] (nunc [[regio Czernihoviensis|regionis Czernihoviensis]] Ucrainae) educatus est, ubi a litteratura et arte pingendi attractus est, et ingenium suum in arte scaenica demonstravit. Anno [[1828]] [[Petropolis|Petropolim]] venit, initio rei iuridicae opera sua tribuere intendens, quam intentionem mox reiecit. Ipse nonnullis locis sustentaverat munus; [[historia]]m docere tentaverat, sed gradatim omne tempus suum in conatu [[litterae|litterario]] degit.
-Anno [[1829]] Gogol bucolica vocabulo ''Iohannes Kuechelgarten'' («Ганц Кюхельгартен») divulgavit, quae [[homo|hominibus]] non placuit. Anno [[1831]] [[Alexander Puskin|Alexandrum Puskinum]] cognovit, qui eius formationem{{dubsig}} ut scriptoris affecit. Fabulas ''Vesperae in praediolo rustico prope Dicancam'' («Вечера на хуторе близ Диканьки»; Dicanca est vicus Ucrainicus regionis Poltavensis), quam Gogol annis [[1831]] – [[1832]] scripsit, ei gloriam litterariam attulit. Dein is auctor etiam creavit multa opera, quorum sunt, e.g., ''[[Tarasius Bulba]]'' («Тарас Бульба», annis [[1835]]–[[1842]] scribebatur, fabula [[historia|historica]] est, [[bellum]] [[Cosaci|Cosacorum]] [[Ucraini|Ucrainorum]] contra [[Poloni|Polonos]] describens), ''Scripta dementis'' («Записки сумасшедшего»), ''Nasus'' («Hoc», fabula [[satura|satyrica]]<ref>Ex quo [[Demetrius Šostakovič]] [[melodrama (musica)|melodrama]] nominis eodem composuit.</ref>), etc. Anno [[1836]] sua satyrica prodiit comoedia ''[[Revisor]]'' («Ревизор»), mala formae imperii reprehens et ob eam rem furialiter damnabatur (quam ob causam scriptor animo fractus est). Mense Iunio eiusdem anni ipse ex Russia excessit, et ab anno [[1848]] peregre, praesertim [[Roma]]e, manebat, quo tempore patriam bis visitavit. In [[Italia]], summum opus faciebat, fabulam-"poema" ''Animae mortuae'' («[[Мёртвые души]]») scribens. Cuius [[tres|tria]] volumina is creare vellerat, sed solum volumen primum edidit (anno [[1842]]). Paulo post publicata sunt eius opera in [[quattuor]] voluminibus. Illuc inter alia inclusa{{dubsig}} est narratiuncula ''Lacerna'' («Шинель»), quae cum ''Animis mortuis'' fuit expressio directionis criticae in litteris Russicis. Ulterius creatura pro eo scriptore difficilior fuit. Anno [[1847]] is [[liber|librum]] ''Loci delecti e correspodentia cum amicis'' («Выбранные места из переписки с друзьями») edidit, ubi societati Russici in forma instructionum viam ad renovationem [[mos|moralem]] monstrare adfectavit. Anno [[1848]], in patriam reditus, Gogol ''Animas mortuas'' scribere continuerat, sed non satiatus est ab effectu operis sui. Noctu ante [[12 Februarii]] ([[24 Februarii]] Calendarii Gregoriani) anno [[1852]], aegritudini affectus, manuscriptum voluminis secundi fabulae illius combussit.
+Anno [[1829]] Gogol ''Iohannes Kuechelgarten'' («Ганц Кюхельгартен»), carmen bucolicum, divulgavit, quae lectoribus non placuit. Anno [[1831]] [[Alexander Puskin|Alexandrum Puskinum]] cognoverat, qui ei multum adiuvit. Fabularum parvarum collectio ''Horae vespertinae in praediolo rustico prope Dicancam'' («Вечера на хуторе близ Диканьки»<ref>Dicanca est vicus Ucrainicus regionis Poltavensis.</ref>), quam Gogol annis [[1831]] – [[1832]] scripsit, ei gloriam attulit. Dein etiam multa opera creavit, quorum sunt, e.g.,
+* ''[[Tarasius Bulba]]'' («Тарас Бульба», annis [[1835]]–[[1842]] scribebatur, fabula [[historia|historica]] est, [[bellum]] [[Cosaci|Cosacorum]] [[Ucraini|Ucrainorum]] contra [[Poloni|Polonos]] describens),
+* ''Scripta dementis'' («Записки сумасшедшего»),
+* ''Nasus'' («Hoc», fabula [[satura|satyrica]]<ref>Ex quo [[Demetrius Šostakovič]] [[melodrama (musica)|melodrama]] nominis eodem composuit.</ref>), etc.
+Anno [[1836]] satyrica prodiit comoedia Gogolis ''Censor'' («Ревизор»), quae mala imperii Russici reprehendebat et ob eam rem vehementer damnabatur (quam ob causam scriptor animo fractus est). Mense Iunio eiusdem anni Gogol ex Russia excessit, et ab anno [[1848]] peregre, praesertim [[Roma]]e, manebat, quo tempore patriam bis visitavit. In [[Italia]] summum opus faciebat, "poema" (ut ipse dixit)oratione soluta compositum, nomine ''Animae mortuae'' («[[Мёртвые души]]»). Cuius [[tres|tria]] volumina creare voluerat, sed solum volumen primum vonfecit et edidit anno [[1842]]. Paulo post collectio operum Gogolis in [[quattuor]] voluminibus publicata est. In collectione primo narratiuncula ''Lacerna'' («Шинель») publicata est, opus Gogolis notissimum. Anno [[1847]] ''Locos selectos ex epistolis ad amicos'' («Выбранные места из переписки с друзьями») edidit, ubi societati Russicae viam ad renovationem [[mos|moralem]] monstrare adfectavit. Anno [[1848]] Gogol in patriam reverterat et ''Animas mortuas'' scribere continuerat, sed minime contentus hoc opere fuit. Noctu ante [[12 Februarii]]<ref>{{Greg|[[24 Februarii]]}}</ref> anno [[1852]], aegritudine affectus manuscriptum voluminis secundi fabulae illius combussit (sed multa fragmenta servata sunt).
-Mortuus est Gogol [[Moscua]]e die [[21 Februarii]] ([[4 Martii]] Calendarii Gregoriani) anno [[1852]].
+Mortuus est Gogol [[Moscua]]e die [[21 Februarii]]<ref>{{Greg|[[4 Martii]]}}</ref> anno [[1852]].
 == Fons ==