Quantum redactiones paginae "Basilius II Bulgaroctonus" differant
m Removing Link FA template (handled by wikidata) |
No edit summary |
||
Linea 11: | Linea 11: | ||
| sermo_proprius1_nomen1 = {{Polytonic|Βασίλειος ὁ Βουλγαροκτόνος}} |
| sermo_proprius1_nomen1 = {{Polytonic|Βασίλειος ὁ Βουλγαροκτόνος}} |
||
| partus = c. 958 |
| partus = c. 958 |
||
| locus_natalis = |
| locus_natalis = [[Didymotichum]] |
||
| obitus = 12 aut [[15 Decembris]] [[1025]] |
| obitus = 12 aut [[15 Decembris]] [[1025]] |
||
| locus_mortis = |
| locus_mortis = [[Constantinopolis]] |
||
| uxor 1 = |
| uxor 1 = |
||
| uxor 2 = |
| uxor 2 = |
||
Linea 23: | Linea 23: | ||
}}'''Basilius II Bulgaroctonus''' ([[Graece]]: {{Polytonic|Βασίλειος ὁ Βουλγαροκτόνος}} [[scil.]] "necator [[Bulgari|Bulgarorum]]"; natus circa annum [[958]]; mortuus die 12 aut [[15 Decembris]] [[1025]]) fuit [[Imperatores Constantinopolitani|imperator]] [[Imperium Romanum Orientale|Romanorum orientalium]] ab anno [[976]] usque ad [[1025]]. |
}}'''Basilius II Bulgaroctonus''' ([[Graece]]: {{Polytonic|Βασίλειος ὁ Βουλγαροκτόνος}} [[scil.]] "necator [[Bulgari|Bulgarorum]]"; natus circa annum [[958]]; mortuus die 12 aut [[15 Decembris]] [[1025]]) fuit [[Imperatores Constantinopolitani|imperator]] [[Imperium Romanum Orientale|Romanorum orientalium]] ab anno [[976]] usque ad [[1025]]. |
||
Basilius, inclutissimus imperialis [[Dynastia Macedonica|Macedonicae]] stirpis, fuit filius [[Romanus II|Romani II]] et uxoris [[Theophano (uxor Romani II)|Theophano]]. |
Basilius, inclutissimus imperialis [[Dynastia Macedonica|Macedonicae]] stirpis, fuit filius [[Romanus II|Romani II]] et uxoris [[Theophano (uxor Romani II)|Theophano]], qui imperium Byzantinum florescere fecit. |
||
== Vita == |
|||
=== Annis primis === |
|||
Fontes de nativitate fide digni non sunt; constat Basilium filium primum [[Romanus II|Romani II]] fuisse a quo ex anno 960 collega institutus est. Mater eius [[Theophano (uxor Romani II)|Theophano]], Romano mortuo, usque anno 963 cum eunucho [[iosephus Bringas|Iosepho Bringas]] regebat. Quem mox generalis [[Nicephorus II Phocas|Nicephorus Phocas]] secutus est. Isti viro Theophano nupsit, qui tutor Basilii et [[constantinus VIII|Constantini]] fratris politicam fecit. Per pueritiam omnem Basilius sub umbra Nicephori et [[Ioannes I Tzimisces|Ioannis Tzimiscis]] fuit. Post mortem Ioannis I Tzimiscis autem [[Bardas Scleros]] seditionem brevem excitavit. Anno 985 contigit, ut avunculus [[Basilios Lacapenos]] a rectione amoveretur. Officialiter Basilius cum Constantino fratre imperabat; frater aetate minore natus autem trossulus et homo irritus tempus in gaudiis variis terere maluit. |
|||
Basilio regente rebelliones novas fecerunt Bardas Scleros et [[Bardas Phocas iunior]] necnon latifundiarii (annis inter 987 et 998) qui timebant, ne privilegia desecarentur. Eodem tempore, anno 989, [[Vladimirus I Magnus]] [[kiovia|Kioviensis]] baptizatus est, qui sororem Basilii [[Anna Porphyrogenita|Annam Porphyrogenitam]] in matrimonium ducens una cum subiectis omnibus fidem orthodoxam orientalem amplexus est. Pro hoc rex novus Christianus Basilium adiuvit auxilia [[varegi|Varegorum]] mittens. |
|||
[[file:Basilios II.jpg|thumb|Basilius vestimentum generalis induens, ante quem proscynesis fit; e psalterio saeculi XI]]. |
|||
=== Pugnae in Bulgaros et extentio in orientem === |
|||
Ab anno 989 Basilii vires in interno ita corroborabantur, ut plus quam viginti annos contra [[bulgari|Bulgaros]] pugnare posset. Bulgaros iam in adulescentia cognoverat et imperio Byzantino iterum atque iterum oppresso consilium de Bulgaris profligandis cepit. Postquam exercitus Byzantini strategiam mutavit, contra Bulgaros insidiatores contumaces victorias peperit. Post quindecim annos bellicosos in [[Pugna apud Clidium commissa]] [[Samuel (rex Bulgariae)]] victus est; militum autem vivorum milia quattuordecim elucificata sunt. Fertur Samuel suos caecatos videns amentia captus esse. Inde Basilius epitheton Bulgaroctoni portavit. Samuele rege mortuo cum successoribus [[Gabriel Radomir|Gabriele Radomir]], [[ioannes Vladislav|Ioanne Vladislav]] et [[Prusianus II (rex Bulgariae)|Prusiano II]] bella multa gessit. Anno 1018 caput [[Lycnidus|Lycnidus]] (Ohrid) cum thesauro regio in manus Basilii venit; Maria vidua regis Ioannis Vladislav una cum infantibus Basilio tradita novae plagae imperio contributae sunt. |
|||
Bulgaria expuganta [[Ecclesia orthodoxa Bulgariae]] nova statuta recepit. Patriarcho expulso Basilius, qui autocephaliam numquam violavit, Archiepiscopatum Lycnidi totiusque Bulgariae erexit. Primus archiepiscopus Ioannes I Debranin Slavus fuit, cui Graecus Leo I Constantinopolitanus successit. Occidentalibus regionibus pacificatis limes orientalis diu neglectus firmandus erat. Impetus Fatimidorum mahometanorum ante [[Halapia]]m prohibiti sunt et in [[Armenia]] ita immiscebatur, ut post annum 1020 et Armenia pars imperio facta est. Quo autem neutralitas Armeniae gravis perdita est. |
|||
[[file:Map Byzantine Empire 1025-de.svg|thumb|Imperium Byzantinum, ca. annum 1025]] |
|||
==Gravitudo== |
|||
Basilius aetate annorum LXVII in [[Palatium Magnum (Constantinopolis)|Palatio Magno]] Constantinopolitano mortuus est. Omnium imperatorum orientalium imperium eius maxime longaevum fuit. Constantinus VIII post mortem fratris triennium munere monarchi fungebatur. |
|||
[[file:Shepherd-byzanz 1000-enhanced 1-1900x1500.jpg|thumb|Europae orientalis et occidentalis ca. annum 1000]] |
|||
Basilius ducator optimus privilegia nobilium familiarum refrenare nequivit; etiam occupationes civitatum in oriente sitarum infelices esse videbantur. Infantibus carens familiae suae potestatem transferre non potuit. Commodum magnum erat separatio bellorum temporalis, ne simul variis in aciebus pugnari deberet. Basilius, quod ad culturam et educationem spectat, vix ullum mentionis dignum fecit. |
|||
== Bibliographia == |
|||
* Catherine Holmes: ''Basil II and the Governance of Empire, 976–1025''. Oxford University Press, Oxoniae 2005, ISBN 0-19-927968-3. |
|||
* Alexios G. Savvides, Benjamin Hendrickx (ed.): ''Encyclopaedic Prosopographical Lexicon of Byzantine History and Civilization''. Tomus 2: ''Baanes–Eznik of Kolb''. Brepols Publishers, Turnhout 2008, ISBN 978-2-503-52377-4, p. 53–57. |
|||
* Paul Stephenson: ''The Legend of Basil the Bulgar-Slayer''. Cambridge University Press, Cantabrigiae 2003, ISBN 0-521-81530-4. |
|||
* Paul Meinrad Strässle: ''Krieg und Kriegführung in Byzanz. Die Kriege Kaiser Basileios’ II. gegen die Bulgaren (976-1019)''. Böhlau, Agrippinae 2006, ISBN 978-3-412-17405-7. |
|||
== Fontes rerum gestarum Basilii II == |
== Fontes rerum gestarum Basilii II == |
||
* [[Michael Psellus]], ''[[Chronographia (Psellus)|Chronographia]]'' |
* [[Michael Psellus]], ''[[Chronographia (Psellus)|Chronographia]]'' |
Emendatio ex 21:03, 6 Iulii 2020
Obitus: 15 Decembris 1025; Constantinopolis mediaevalis
Patria: Imperium Romanum Orientale
Familia
Memoria
Basilius II Bulgaroctonus (Graece: Βασίλειος ὁ Βουλγαροκτόνος scil. "necator Bulgarorum"; natus circa annum 958; mortuus die 12 aut 15 Decembris 1025) fuit imperator Romanorum orientalium ab anno 976 usque ad 1025.
Basilius, inclutissimus imperialis Macedonicae stirpis, fuit filius Romani II et uxoris Theophano, qui imperium Byzantinum florescere fecit.
Vita
Annis primis
Fontes de nativitate fide digni non sunt; constat Basilium filium primum Romani II fuisse a quo ex anno 960 collega institutus est. Mater eius Theophano, Romano mortuo, usque anno 963 cum eunucho Iosepho Bringas regebat. Quem mox generalis Nicephorus Phocas secutus est. Isti viro Theophano nupsit, qui tutor Basilii et Constantini fratris politicam fecit. Per pueritiam omnem Basilius sub umbra Nicephori et Ioannis Tzimiscis fuit. Post mortem Ioannis I Tzimiscis autem Bardas Scleros seditionem brevem excitavit. Anno 985 contigit, ut avunculus Basilios Lacapenos a rectione amoveretur. Officialiter Basilius cum Constantino fratre imperabat; frater aetate minore natus autem trossulus et homo irritus tempus in gaudiis variis terere maluit.
Basilio regente rebelliones novas fecerunt Bardas Scleros et Bardas Phocas iunior necnon latifundiarii (annis inter 987 et 998) qui timebant, ne privilegia desecarentur. Eodem tempore, anno 989, Vladimirus I Magnus Kioviensis baptizatus est, qui sororem Basilii Annam Porphyrogenitam in matrimonium ducens una cum subiectis omnibus fidem orthodoxam orientalem amplexus est. Pro hoc rex novus Christianus Basilium adiuvit auxilia Varegorum mittens.
.
Pugnae in Bulgaros et extentio in orientem
Ab anno 989 Basilii vires in interno ita corroborabantur, ut plus quam viginti annos contra Bulgaros pugnare posset. Bulgaros iam in adulescentia cognoverat et imperio Byzantino iterum atque iterum oppresso consilium de Bulgaris profligandis cepit. Postquam exercitus Byzantini strategiam mutavit, contra Bulgaros insidiatores contumaces victorias peperit. Post quindecim annos bellicosos in Pugna apud Clidium commissa Samuel (rex Bulgariae) victus est; militum autem vivorum milia quattuordecim elucificata sunt. Fertur Samuel suos caecatos videns amentia captus esse. Inde Basilius epitheton Bulgaroctoni portavit. Samuele rege mortuo cum successoribus Gabriele Radomir, Ioanne Vladislav et Prusiano II bella multa gessit. Anno 1018 caput Lycnidus (Ohrid) cum thesauro regio in manus Basilii venit; Maria vidua regis Ioannis Vladislav una cum infantibus Basilio tradita novae plagae imperio contributae sunt.
Bulgaria expuganta Ecclesia orthodoxa Bulgariae nova statuta recepit. Patriarcho expulso Basilius, qui autocephaliam numquam violavit, Archiepiscopatum Lycnidi totiusque Bulgariae erexit. Primus archiepiscopus Ioannes I Debranin Slavus fuit, cui Graecus Leo I Constantinopolitanus successit. Occidentalibus regionibus pacificatis limes orientalis diu neglectus firmandus erat. Impetus Fatimidorum mahometanorum ante Halapiam prohibiti sunt et in Armenia ita immiscebatur, ut post annum 1020 et Armenia pars imperio facta est. Quo autem neutralitas Armeniae gravis perdita est.
Gravitudo
Basilius aetate annorum LXVII in Palatio Magno Constantinopolitano mortuus est. Omnium imperatorum orientalium imperium eius maxime longaevum fuit. Constantinus VIII post mortem fratris triennium munere monarchi fungebatur.
Basilius ducator optimus privilegia nobilium familiarum refrenare nequivit; etiam occupationes civitatum in oriente sitarum infelices esse videbantur. Infantibus carens familiae suae potestatem transferre non potuit. Commodum magnum erat separatio bellorum temporalis, ne simul variis in aciebus pugnari deberet. Basilius, quod ad culturam et educationem spectat, vix ullum mentionis dignum fecit.
Bibliographia
- Catherine Holmes: Basil II and the Governance of Empire, 976–1025. Oxford University Press, Oxoniae 2005, ISBN 0-19-927968-3.
- Alexios G. Savvides, Benjamin Hendrickx (ed.): Encyclopaedic Prosopographical Lexicon of Byzantine History and Civilization. Tomus 2: Baanes–Eznik of Kolb. Brepols Publishers, Turnhout 2008, ISBN 978-2-503-52377-4, p. 53–57.
- Paul Stephenson: The Legend of Basil the Bulgar-Slayer. Cambridge University Press, Cantabrigiae 2003, ISBN 0-521-81530-4.
- Paul Meinrad Strässle: Krieg und Kriegführung in Byzanz. Die Kriege Kaiser Basileios’ II. gegen die Bulgaren (976-1019). Böhlau, Agrippinae 2006, ISBN 978-3-412-17405-7.
Fontes rerum gestarum Basilii II