Quantum redactiones paginae "Gustavus Doré" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
No edit summary
Linea 5: Linea 5:
== Opera ==
== Opera ==
Praeclarus est propter imagines, qui [[Dantes Alagherius|Dantis Alagherii]] [[Divina Comoedia|Divinae Comoediae]] et [[Biblia]]e addidit annis inter 1861 et 1868.
Praeclarus est propter imagines, qui [[Dantes Alagherius|Dantis Alagherii]] [[Divina Comoedia|Divinae Comoediae]] et [[Biblia]]e addidit annis inter 1861 et 1868.

==Vita==
Pictor et illustrator iam in pueritia res pulchras delineavit; annos XIII natus [[Lutetia]]m venit ubi duos annos post in periodico »Journal pour rire« [[gryllus (ars)|gryllos]] divulgari fecit. Tunc expositiones fecit de plagis pluma delineatis. Anno 1854 librum primum suum edidit, imagines in opus [[franciscus Rabelaesus|Rabelaesanum]] »Gargantua et Pantagruel«, unde series cyclorum sequebatur pro operibus [[eugenius Sue|Eugenii Sue]] (»Le juif errant«) et [[Biblia]]e, necnon dominorum [[aegidius Perrault|Aegidii Perrault]], [[Dantes Alagherius|Alagherii]] (1861), [[ioannes Fontana|Ioannis Fontanae]] (1867), [[Michael de Cervantes Saavedra|Michaelis de Cervantes]] (1863), [[ludovicus Ariostus|Ludovici Ariosti]] (1879).

Propter phantasiam multam et technicam xylographicam perfectam, quam artifices Pisani et Pannemaker adhuc emendabant, opera in Francia, Germania et Anglia multis nota facta sunt. Lingua idearum uberrima et creatio facilis interdum duxerunt ad exaggerationes quae praesertim in ultimis operibus (e.g. de [[Orlando furioso|Rolando furioso]]) profecto sentiuntur.

Eruditionis professionalis absentia non tantopere in delineationibus quantopere in picturis nimis grandibus videtur. Sensuum veritas et profunditas interdum abest, e.g. apud imagines de Francisca [[Ariminum|Ariminensi]] (1861), de [[orpheus|Orphei]] morte (1869), de [[martyr]]ibus christianis in circo (1874), de Moyse ante Pharaonem (1878).

Gustavus Dore etiam arti sculptoriae se dedebat, quam non valde bene calluit. Lutetiae monumentum [[alexander Dumas (pater)|Alexandri Dumas patris]] confecit. Mentionis dignae sint statua quaedam Noctis et Pracae cum Amore nencnon vas quoddam cum geniis bestiisque.


== Pinacotheca operarum ==
== Pinacotheca operarum ==
Linea 17: Linea 26:
Image:Paradise Lost 12.jpg|Lapsus [[diabolus|diaboli]]
Image:Paradise Lost 12.jpg|Lapsus [[diabolus|diaboli]]
</gallery>
</gallery>
==Fons==
''Meyers Großes Konversations-Lexikon'', vol 5. Lipsiae 1906, p. 130 ([http://www.zeno.org/nid/20006506321 hic in interreti])


{{ars-stipula}}
{{bio-stipula}}

{{DEFAULTSORT:Dore, Gustavus}}
{{DEFAULTSORT:Dore, Gustavus}}
[[Categoria:Nati 1832]]
[[Categoria:Nati 1832]]

Emendatio ex 11:18, 2 Februarii 2020

Wikidata Gustavus Doré
Res apud Vicidata repertae:
Gustavus Doré: imago
Gustavus Doré: imago
Gustavus Doré: subscriptio
Gustavus Doré: subscriptio
Nativitas: 6 Ianuarii 1832; Argentoratum
Obitus: 23 Ianuarii 1883; Lutetia
Patria: Francia
Nomen nativum: Paul Gustave Louis Christophe Doré

Familia

Coniunx: no value

Memoria

Sepultura: Coemeterium Père Lachaise, Grave of Gustave Doré

Paulus Gustavus Doré fuit pictor Francicus.

Opera

Praeclarus est propter imagines, qui Dantis Alagherii Divinae Comoediae et Bibliae addidit annis inter 1861 et 1868.

Vita

Pictor et illustrator iam in pueritia res pulchras delineavit; annos XIII natus Lutetiam venit ubi duos annos post in periodico »Journal pour rire« gryllos divulgari fecit. Tunc expositiones fecit de plagis pluma delineatis. Anno 1854 librum primum suum edidit, imagines in opus Rabelaesanum »Gargantua et Pantagruel«, unde series cyclorum sequebatur pro operibus Eugenii Sue (»Le juif errant«) et Bibliae, necnon dominorum Aegidii Perrault, Alagherii (1861), Ioannis Fontanae (1867), Michaelis de Cervantes (1863), Ludovici Ariosti (1879).

Propter phantasiam multam et technicam xylographicam perfectam, quam artifices Pisani et Pannemaker adhuc emendabant, opera in Francia, Germania et Anglia multis nota facta sunt. Lingua idearum uberrima et creatio facilis interdum duxerunt ad exaggerationes quae praesertim in ultimis operibus (e.g. de Rolando furioso) profecto sentiuntur.

Eruditionis professionalis absentia non tantopere in delineationibus quantopere in picturis nimis grandibus videtur. Sensuum veritas et profunditas interdum abest, e.g. apud imagines de Francisca Ariminensi (1861), de Orphei morte (1869), de martyribus christianis in circo (1874), de Moyse ante Pharaonem (1878).

Gustavus Dore etiam arti sculptoriae se dedebat, quam non valde bene calluit. Lutetiae monumentum Alexandri Dumas patris confecit. Mentionis dignae sint statua quaedam Noctis et Pracae cum Amore nencnon vas quoddam cum geniis bestiisque.

Pinacotheca operarum

Fons

Meyers Großes Konversations-Lexikon, vol 5. Lipsiae 1906, p. 130 (hic in interreti)