Quantum redactiones paginae "Pluto (deus)" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Linea 4: Linea 4:
'''Pluto''',<ref>[[Quintus Ennius]], ''varia'' [https://latin.packhum.org/loc/43/6/0/4184-4190 78].</ref> sive '''Pluton''',<ref>[[Publius Vergilius Maro]], ''[[Aeneis]]'' [https://latin.packhum.org/loc/690/3/6/14966-14974 7.327].</ref> ([[Graece]] ''{{lang|grc|Πλούτων}}'') in [[mythologia]] [[mythologia Graeca]] [[mythologia Romana|Romana]]que erat deus [[inferi|inferorum]], qui Graece etiam ''Ἅιδης'' ([[Hades (mythologia)|Hades]]), Latine '''Dis Pater''' vel '''Orcus''' appellabatur. ''Pluto'', a voce ''πλοῦτος'' 'divitia' deductum, per [[euphemismus|euphemismum]] circa [[500 a.C.n.]] creatum est.<ref>Tim Junk et Robert Parker, [http://dx.doi.org/10.1163/1574-9347_bnp_e929020 "Pluto"], in ''Brill's New Pauly'' (2006).</ref>
'''Pluto''',<ref>[[Quintus Ennius]], ''varia'' [https://latin.packhum.org/loc/43/6/0/4184-4190 78].</ref> sive '''Pluton''',<ref>[[Publius Vergilius Maro]], ''[[Aeneis]]'' [https://latin.packhum.org/loc/690/3/6/14966-14974 7.327].</ref> ([[Graece]] ''{{lang|grc|Πλούτων}}'') in [[mythologia]] [[mythologia Graeca]] [[mythologia Romana|Romana]]que erat deus [[inferi|inferorum]], qui Graece etiam ''Ἅιδης'' ([[Hades (mythologia)|Hades]]), Latine '''Dis Pater''' vel '''Orcus''' appellabatur. ''Pluto'', a voce ''πλοῦτος'' 'divitia' deductum, per [[euphemismus|euphemismum]] circa [[500 a.C.n.]] creatum est.<ref>Tim Junk et Robert Parker, [http://dx.doi.org/10.1163/1574-9347_bnp_e929020 "Pluto"], in ''Brill's New Pauly'' (2006).</ref>


Pluto fuit filius [[Saturnus (deus)|Saturni]] ([[Cronus|Croni]]) et [[Ops|Opis]] ([[Rhea]]e), itaque frater [[Iuppiter|Iovis]], [[Neptunus (deus)|Neptuni]], [[Iuno (mythologia)|Iunonis]]que. [[Proserpina]]m filiam [[Ceres (dea)|Cereris]] in matrimonium duxit; in [[Orcus (mythologia Romana)|Orco]] habitat (sed interdum in monte [[Vesuvius|Vesuvio]] habitare putatur).
Pluto fuit filius [[Saturnus (deus)|Saturni]] ([[Cronus|Croni]]),qui comsumpsisset infantem Plutonem, et [[Ops|Opis]] ([[Rhea]]e), itaque frater [[Iuppiter|Iovis]], [[Neptunus (deus)|Neptuni]], [[Iuno (mythologia)|Iunonis]] ,Vestae, Cererisque. [[Proserpina]]m, neptis Plutonis, filiam [[Ceres (dea)|Cereris]] in matrimonium duxit; in [[Orcus (mythologia Romana)|Orco]] habitat (sed interdum in monte [[Vesuvius|Vesuvio]] habitare putatur).


Pluto primo deus [[divitiae|divitiarum]] est, ideo "Dis" (a nomine ''dives'') appellatur. Deus [[inferi|inferorum]] factus est quod metalla pretiosa sub terra (ubi mortui habitare credebantur) fodiuntur. Quoque autem [[Dominus]] [[Tartarus|Tartari]] est.
Pluto primo deus [[divitiae|divitiarum]] est, ideo "Dis" (a nomine ''dives'') appellatur. Deus [[inferi|inferorum]] factus est quod metalla pretiosa sub terra (ubi mortui habitare credebantur) fodiuntur. Quoque autem [[Dominus]] [[Tartarus|Tartari]] est.

Emendatio ex 16:37, 7 Ianuarii 2020

Vide etiam paginam discretivam: Pluto

Pluto cornu copiae tenens.

Pluto,[1] sive Pluton,[2] (Graece Πλούτων) in mythologia mythologia Graeca Romanaque erat deus inferorum, qui Graece etiam Ἅιδης (Hades), Latine Dis Pater vel Orcus appellabatur. Pluto, a voce πλοῦτος 'divitia' deductum, per euphemismum circa 500 a.C.n. creatum est.[3]

Pluto fuit filius Saturni (Croni),qui comsumpsisset infantem Plutonem, et Opis (Rheae), itaque frater Iovis, Neptuni, Iunonis ,Vestae, Cererisque. Proserpinam, neptis Plutonis, filiam Cereris in matrimonium duxit; in Orco habitat (sed interdum in monte Vesuvio habitare putatur).

Pluto primo deus divitiarum est, ideo "Dis" (a nomine dives) appellatur. Deus inferorum factus est quod metalla pretiosa sub terra (ubi mortui habitare credebantur) fodiuntur. Quoque autem Dominus Tartari est.

Raptus Proserpinae

Notissima fabula de Plutone est, quae narrat.eum Proserpinam Cereris filiam in Sicilia flores colligentem rapuisse et in Tartarum abstulisse, ut uxorem sibi faceret. Ceres eam quaerebat, sed nusquam invenire poterat, et terra fructus ferre desiit. Hecate et Sol Cereri monstraverunt, ubi filia eius esset, et Juppiter Plutonem iussit, ut eam redderet, sed sero erat, quod Proserpina iam sex malogranati granos consumpserat. Hoc facto, Proserpinae apud inferos menses sex omnibus annis manendum est. Menses, quibus Proserpina in Tartaro manet, autumnus hiemsque sunt, menses autem, quibus in terra revertitur, ver aestasque sunt. Hymnus in Cererem Homericus et Claudiani poema De raptu Proserpinae hoc narrant.

Aliae fabulae

Pluto galeam vel capellum habet, quae, qui eam induit, invisibilem fecit. Minerva eam induit, cum Diomedem iuvaret, ne Mars se videret[4]. Perseo Mercurius eam dedit, ne Medusa eum videret[5]. Hanc galeam Vulcanus in bello Titanorum Plutoni dedit?.

Hercules Plutonem sagitta vulneravit, cum Pluto ad Neleum in Pylum socius venit et eum defendebat; ad Olympum deus abiit, ut Paean eum curaret[6].

Notae

  1. Quintus Ennius, varia 78.
  2. Publius Vergilius Maro, Aeneis 7.327.
  3. Tim Junk et Robert Parker, "Pluto", in Brill's New Pauly (2006).
  4. Homeri Ilias V 845.
  5. Hygini Astronomia, de Perseo.
  6. Homeri Ilias V 395—404; Apld. II 7, 3.

Nexus interni

Haec stipula ad mythologiam spectat. Amplifica, si potes!