Antiochia ad Orontem

Vide etiam paginam discretivam: Antiochia (discretiva)

Collocatio Antiochiae in Turcia.

Antiochia ad Orontem (Graece Ἀντιόχεια ἡ ἐπὶ Ὀρόντου sive Ἀντιόχεια ἡ Μεγάλη "Magna Antiochia"), hodie Turcice Antakya, est municipium Turciae. Centenorum circiter et undequadraginta milium incolarum, quod in extrema parte Turciae situm, qua ager Turcicus ad meridiem vergit, non procul abest a Syria.

Historia

Antiochia condita est anno 300 a.C.n. a Seleuco I rege partium Asiaticarum regni illius, quod Alexander Magnus sibi comparaverat. Qui urbi nomen patris sui indidit. Postea Antiochia urbs et caput regni erat.

Quae urbs sub dicionem populi Romani redacta (64 a.C.n.) opulentissima erat omnium provinciarum ad orientem solem spectantium. Caput provinciae Syriae fuit et primo secundoque saeculo divitiis et magnitudine tertium locum in imperio Romano obtinebat, post ipsam Romam et Alexandriam. Antiochiae nati sunt homines praeclari Libanius rhetor, Ammianus Marcellinus rerum gestarum scriptor, Iohannes Chrysostomus episcopus Constantinopolitanus.

Antiochiae primum fideles novae religionis, cum Iesum Christum pro deo haberent, appellati sunt Christiani.

Tres patriarchati locum praecipuum primum habuerunt in ecclesia Christiana: Antiochenus, Romanus (papa), et Alexandrinus. Antiochia etiam vocata erat Theoupolis aliquo tempore saeculo sexto.

Anno 526, terraemotus maximus urbem diruit.

Praeclari cives

• Libanius rhetor
• Ptolemaeus Philadelphus hic natus est
• Theodoretus, episcopus, theologus ac Rerum gestarum Ecclesiae scriptor

Fontes

• Strabo, Geographica XVI.2.4-7

Nexus interni

• Patriarchatus Antiochenus
• Principatus Antiochenus

Bibliographia

• Campbell, Sheila. 1988. The Mosaics of Antioch.
• Downey, Glanville. 1974. A History of Antioch in Syria.
• Petit, Paul. 1955. Libanius et la vie municipale à Antioche au IVe siècle apr. J.-C.

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Antiochiam ad Orontem spectant.