Quantum redactiones paginae "Pluto (deus)" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
de Heracule et plutonio
exordium rescripsi, menda manent
Linea 2: Linea 2:
{{Videdis|Pluto}}
{{Videdis|Pluto}}
[[Fasciculus:Dionysos Ploutos BM F68.jpg|thumb|Pluto [[cornu copiae]] tenens.]]
[[Fasciculus:Dionysos Ploutos BM F68.jpg|thumb|Pluto [[cornu copiae]] tenens.]]
'''Pluto''',<ref>[[Quintus Ennius]], ''varia'' [https://latin.packhum.org/loc/43/6/0/4184-4190 78].</ref> sive '''Pluton''',<ref>[[Publius Vergilius Maro]], ''[[Aeneis]]'' [https://latin.packhum.org/loc/690/3/6/14966-14974 7.327].</ref> ([[Graece]] ''{{lang|grc|Πλούτων}}'') in [[mythologia]] [[mythologia Graeca]] [[mythologia Romana|Romana]]que erat deus [[inferi|inferorum]], qui Graece etiam ''Ἅιδης'' ([[Hades]]), Latine '''Dis Pater''' vel '''Orcus''' appellabatur. ''Pluto'', a voce ''πλοῦτος'' 'divitia' deductum, per [[euphemismus|euphemismum]] circa [[500 a.C.n.]] creatum est.<ref>Tim Junk et Robert Parker, [http://dx.doi.org/10.1163/1574-9347_bnp_e929020 "Pluto"], in ''Brill’s New Pauly'' (2006).</ref>
== Generalis informatio ==

'''Pluto''' {{victio|Pluto|onis|m}}, sive '''Dis Pater''', est [[Religio Romana|deus Orci Romanorum]] [[Mors (personificatio)|mortis]], qui nomen sibi in [[lingua Graeca antiqua|lingua Graeca]] [[Hades (mythologia)|Hades]] est. Filius [[Saturnus (deus)|Saturni]] fuit, ergo frater [[Iuppiter|Iovis]], [[Neptunus (deus)|Neptuni]], [[Iuno (mythologia)|Iunonisque]]. [[Proserpina]]m filiam [[Ceres (dea)|Cereris]] in matrimonium duxit; in [[Orcus (mythologia Romana)|Orco]] habitat (sed interdum in monte [[Vesuvius|Vesuvio]] habitare putatur).
Filius fuit [[Saturnus (deus)|Saturni]] ([[Cronus|Croni]]) et [[Ops (dea)|Opis]] ([[Rhea]]e), itaque frater [[Iuppiter|Iovis]], [[Neptunus (deus)|Neptuni]], [[Iuno (mythologia)|Iunonis]].

[[Proserpina]]m filiam [[Ceres (dea)|Cereris]] in matrimonium duxit; in [[Orcus (mythologia Romana)|Orco]] habitat (sed interdum in monte [[Vesuvius|Vesuvio]] habitare putatur).


Pluto primo deus [[divitiae|divitiarum]] est, ideo "Dis" (a nomine ''dives'') appellatur. Deus [[inferi|inferorum]] factus est quod metalla pretiosa sub terra (ubi mortui habitare credebantur) fodiuntur. Quoque autem [[Dominus]] [[Tartarus|Tartari]] est.
Pluto primo deus [[divitiae|divitiarum]] est, ideo "Dis" (a nomine ''dives'') appellatur. Deus [[inferi|inferorum]] factus est quod metalla pretiosa sub terra (ubi mortui habitare credebantur) fodiuntur. Quoque autem [[Dominus]] [[Tartarus|Tartari]] est.

Emendatio ex 20:45, 27 Octobris 2019

-3 (maximum dubium) Latinitas huius rei maxime dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Vide etiam paginam discretivam: Pluto

Pluto cornu copiae tenens.

Pluto,[1] sive Pluton,[2] (Graece Πλούτων) in mythologia mythologia Graeca Romanaque erat deus inferorum, qui Graece etiam Ἅιδης (Hades), Latine Dis Pater vel Orcus appellabatur. Pluto, a voce πλοῦτος 'divitia' deductum, per euphemismum circa 500 a.C.n. creatum est.[3]

Filius fuit Saturni (Croni) et Opis (Rheae), itaque frater Iovis, Neptuni, Iunonis.

Proserpinam filiam Cereris in matrimonium duxit; in Orco habitat (sed interdum in monte Vesuvio habitare putatur).

Pluto primo deus divitiarum est, ideo "Dis" (a nomine dives) appellatur. Deus inferorum factus est quod metalla pretiosa sub terra (ubi mortui habitare credebantur) fodiuntur. Quoque autem Dominus Tartari est.

Fabula Proserpinae

Notissima fabula Plutonis est cum uxorem suam Proserpinam nubivit. Pluto, defixsus sagitta dei Cupidinis, decernit Proserpinam capere et de terra in Tartaro ferre. Juppiter Plutonem iussit ut eam reddat, sed nimis sero erat quod Proserpina iam sex malogranati granos consumpserat. Hoc facto, Proserpinae in Tartarum mensi sex omnibus annis manendum est. Ergo, menses in quibus Proserpina in Tartaro est, ver aestasque sunt, et menses in quibus in terra est, autumnus hiemsque sunt.

Capellum Invisibilem

Pluto capellum invisibilem habet, quem Vulcanus in bello Titanorum sibi deddit. Pluto in fabula de Proserpina nomine "Kore" in lingua Graeca (verbum quod “virgo” in Latina significat). Quoque in paenum Orphicium Plutoni adparet[4]. Ille quoque parvas commemorationes habet in comoedia Aristophanea "Ranae".

Pugna cum Hercule

Pluto ad portas Regni Inferi ivit ut portas clauderet et Herculem impediret. Tamen Pluto sagitta Herculis vulnerabatur. Deinde ad Olympum venit ut a Paeane iuvaretur.

References

  1. Quintus Ennius, varia 78.
  2. Publius Vergilius Maro, Aeneis 7.327.
  3. Tim Junk et Robert Parker, "Pluto", in Brill’s New Pauly (2006).
  4. "ORPHIC HYMNS, TRANSLATED BY THOMAS TAYLOR." Classical E-Text: THE ORPHIC HYMNS 1. N.p., n.d. Web. 17 June 2013.

Nexus interni

Haec stipula ad mythologiam spectat. Amplifica, si potes!