Quantum redactiones paginae "Natura" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Linea 8: Linea 8:
Modus quo [[homo|homines]] conceptum naturae cogitaverunt in variis [[tempus|temporibus]] locisque saepe mutatus est. Ad generaliter loquendum, modi duo sunt quibus natura cogitata est:
Modus quo [[homo|homines]] conceptum naturae cogitaverunt in variis [[tempus|temporibus]] locisque saepe mutatus est. Ad generaliter loquendum, modi duo sunt quibus natura cogitata est:


1. positive, ut collectio omnium entium, una cum homo ipso, qui in se habent [[causalitas|causam]] suae [[generatio]]nis, neque alibi;
1. positive, ut collectio omnium entium, una cum homine ipso, qui in se habent [[causalitas|causam]] suae [[generatio]]nis, neque alibi;


2. negative, ut collectio omnium entium qui facti non sunt ab hominibus.
2. negative, ut collectio omnium entium qui facti non sunt ab hominibus.


Secundum haec iudicia, natura totum [[Universum]] comprehendit qui plurium{{dubsig}} hominum [[creatio]] [[deus|dei]] vel deorum esse putatur.
Secundum haec iudicia, natura totum [[Universum]] comprehendit qui plurium{{dubsig}} hominum [[creatio]] [[deus|dei]] vel deorum esse putatur. Philosophi sive theologici [[Scholasticismus|scholastici]] de ''natura naturante'' (creatore deo) et ''natura naturata'' (mundo creato) disseruerunt.




{{NexInt}}
{{NexInt}}

Emendatio ex 13:34, 22 Iulii 2019

Hopetoun Falls Australiae
Ictus fulminis per eruptionem Galunggung montis igniferi in Iava Occidentali anno 1982

Natura alicuius est essentia vel ingenium rei. Exempli gratia, carmen Lucreti cuius titulus De Rerum Natura est de elementis mundi tractat, quae sunt qualia, et quomodo. Sensu strictiore, "natura" naturam mundi significat, praecipue naturam Telluris omniumque rerum quae homines non fecerint; hoc sensu, verbum culturae oppositum est. Historia naturalis ea scientia quae de natura tractat est.

Modus quo homines conceptum naturae cogitaverunt in variis temporibus locisque saepe mutatus est. Ad generaliter loquendum, modi duo sunt quibus natura cogitata est:

1. positive, ut collectio omnium entium, una cum homine ipso, qui in se habent causam suae generationis, neque alibi;

2. negative, ut collectio omnium entium qui facti non sunt ab hominibus.

Secundum haec iudicia, natura totum Universum comprehendit qui plurium? hominum creatio dei vel deorum esse putatur. Philosophi sive theologici scholastici de natura naturante (creatore deo) et natura naturata (mundo creato) disseruerunt.


Nexus interni

Bibliographia

  • François Couplan. La nature nous sauvera: Réponses préhistoriques aux problèmes d'aujourd'hui. Lutetiae: Albin Michel, 2008.
  • Klaus Eder. Die Vergesellschaftung der Natur. Studien zur sozialen Evolution der praktischen Vernunft. Francoforti ad Moenum: Suhrkamp, 1988. ISBN 3-518-28314-6.
  • Ludwig Fischer, ed. Projektionsfläche Natur. Zum Zusammenhang von Naturbildern und gesellschaftlichen Verhältnissen. Hamburgi: Hamburg University Press, 2004. ISBN 3-937816-01-1.
  • Antje Flade. Natur psychologisch betrachtet. Bern: Huber, 2010, ISBN 978-3-456-84877-8.
  • Gloy, Karen. 1995. "Das Verständnis der Natur." In Die Geschichte des wissenschaftlichen Denkens. Monaci: Beck.
  • Brian Greene. The Fabric of the Cosmos: Space, Time, and the Texture of Reality. Novi Eboraci: Vintage, 2005. ISBN 978-0-375-72720-7.
  • Götz Großklaus, Ernst Oldemeyer, edd. Natur als Gegenwelt - Beiträge zur Kulturgeschichte der Natur. Karlsruhe: Loeper Verlag GmbH, 1983.
  • Margalef, Ramon. 1995. L'ecologia. Barcinonae: Diputació Provincial de Barcelona, Institut d'Edicions. ISBN 84-505-2460-1.
  • Schmidt, Alfred. 1993. Der Begriff der Natur in der Lehre von Marx. Ed. 4a. Hamburgi: Europäische Verlagsanstalt. ISBN 3-434-46209-0.
  • Wilson, E. O. 2003. The Future of Life. Novi Eboraci: Vintage, 2003. ISBN 978-0-679-76811-1.

Haec stipula ad philosophiam spectat. Amplifica, si potes!