Quantum redactiones paginae "Resistentia electrica" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Linea 1: Linea 1:
{{latinitas|-2}}
{{latinitas|-2}}
[[Imago:Electrona in crystallo fluentia.png|thumb|right|250px|Electrona (caerulea) in crystallo metallico (rubro) fluentia, depicta secundum theoriam a [[Paulus Drude|Paulo Drude]] creatam qua atomi metallicae velocitatem electronum affluxi ad dextram impedunt.]]
[[Imago:Electrona in crystallo fluentia.png|thumb|right|250px|Electrona (caerulea) in crystallo metallico (rubro) fluentia, depicta secundum theoriam primitivam a [[Paulus Drude|Paulo Drude]] creatam qua atomi metallicae velocitatem electronum affluxi ad dextram impedunt.]]
'''Resistentia'''<ref>{{Morgan}}</ref> dicitur magnitudo vehementiae qua materia quaedam [[Fluxio electrica|fluxionem electricam]] impedit. In [[Systema Internationale|Systemate Unitatium Internationali]] resistentiae unitas est Ohmium (symbolum Ω). In [[Restitorium|restitoriis]] quibus commune in circuitibus electricis utuntur, resistentiae inter unum et milionem Ω habentur.
'''Resistentia'''<ref>{{Morgan}}</ref> dicitur magnitudo vehementiae qua materia quaedam [[Fluxio electrica|fluxionem electricam]] impedit. In [[Systema Internationale|Systemate Unitatium Internationali]] resistentiae unitas est Ohmium (symbolum Ω). In [[Restitorium|restitoriis]] quibus commune in circuitibus electricis utuntur, resistentiae inter unum et milionem Ω habentur.



Emendatio ex 16:00, 26 Septembris 2007

-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.
Electrona (caerulea) in crystallo metallico (rubro) fluentia, depicta secundum theoriam primitivam a Paulo Drude creatam qua atomi metallicae velocitatem electronum affluxi ad dextram impedunt.

Resistentia[1] dicitur magnitudo vehementiae qua materia quaedam fluxionem electricam impedit. In Systemate Unitatium Internationali resistentiae unitas est Ohmium (symbolum Ω). In restitoriis quibus commune in circuitibus electricis utuntur, resistentiae inter unum et milionem Ω habentur.

Mensurae

Resistentiae unitas nominatur "Ohmium," de nomine Georgii Simonis Ohm (1789–1854), investigatoris qui restitorii resistentiam R definivit sicut tensio electrica V a fluxione electrica I divisa:[2]

vel aequivalenter

ubi I est amperiis, V est voltiis, et R est Ohmiis.

Conductantia

Conductantia G est quantitas reciproca quae materiae resistentiam R indirecte quoque micat, definita secundum

Conductantiae unitas est reciprocus ohmii vel "Siemens" (olim mho, quo verbo litterae ohmii invertuntur), de nomine Ernesti Werner von Siemens (1816–1892).

Resistivitas

Materiae resistivae exemplum contactis electricis utrimque, aream A et longitudinem L monstrans.

Resistentia manifeste pendet in latitudo, altitudo et longitudo materiae. Ita resistentia est duplex filo de longitudine duplice, triplex triplice. Scientifici, qui quantitatem solam a materiae consitutione determinatam volebant, resistivitatem ρ definiuntur, ut materiae proprietas geometriae independens correspondat:[2]

ubi est materiae longitudo et area contacti sua (vel materiae latitudo a altitudine multiplicata). Resistivitatis unitas est Ohmium-metrum (symbolum Ωm).

Superconductra sunt materiae cuius resistivitas est exactiter zerum, conductra cuius resistivitas est circiter 10-8 Ωm, insulatra cuius resistentia est circiter 10+16 Ωm, et semiconductra cuius resistentia est inter ~10-8 Ω m et ~10+16 Ω m.

Materiae ohmicae et anohmicae

Ohmica dicitur materia quaeque cuius resistentia R est constans. In talibus materiis, tensio duplex produxit duplicem fluxionem electricam, triplex triplicem. Sed notandum est multae materiae, exempli gratia semiconductra et superconductra, manifeste non sunt ohmica et dicuntur anohmica.

Sed quamquam fluxiones in materiis anohmicis non sunt tensioni electricae proportionales, ad definire resistentia etiam formula R = V/I utimur. Nunc, tamen, resistentia R non est constans sed est functio fluxionis electricae, id est: R = R(I).

Notes

  1. Davidis Morgan et Patricii Oeni Neo-Latin Lexicon (2018).
  2. 2.0 2.1 H. D. Young, R. A. Freedman, et A. L. Ford, University Physics with Modern Physics, undecima editio (San Francisco: Pearson Education, 2004).

Vide etiam