Quantum redactiones paginae "Medium aevum" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
mNo edit summary
No edit summary
Linea 7: Linea 7:
Hominibus medii aevi tempus suum non ''Medium Aevum'' appellabatur, sed hi adhuc in aetate Romana se vivere putabant. Secundum somnium [[Nabuchodonosor]]is e [[prophetia Danielis]] de series aetatum profectus erat, cuius finis dies summi iudicii sit. Primum earum aetatum aetas [[Babylon]]is fuisset, secundum [[Historia Persiae|Persiae]], tertium [[Historia Graeca|Graeciae]] et quartum ac ultimum aetas Romanorum. Cum hodie annum [[476]] finis imperii Romanorum occidentali exsistimatur, homines aequales illorum temporum in [[Translatio imperii|translatione imperii]] ad Germanos et continuatione imperii putabant, quia finis imperii finem mundi significavisset.
Hominibus medii aevi tempus suum non ''Medium Aevum'' appellabatur, sed hi adhuc in aetate Romana se vivere putabant. Secundum somnium [[Nabuchodonosor]]is e [[prophetia Danielis]] de series aetatum profectus erat, cuius finis dies summi iudicii sit. Primum earum aetatum aetas [[Babylon]]is fuisset, secundum [[Historia Persiae|Persiae]], tertium [[Historia Graeca|Graeciae]] et quartum ac ultimum aetas Romanorum. Cum hodie annum [[476]] finis imperii Romanorum occidentali exsistimatur, homines aequales illorum temporum in [[Translatio imperii|translatione imperii]] ad Germanos et continuatione imperii putabant, quia finis imperii finem mundi significavisset.


Verbum peiorativum ''Medium Aevum'' fuit inventio [[humanista]]rum, qui aetates Graecorum ac Romanorum verebantur. Primus qui inter humanistas dixit "medium aevum" fuit Franciscus Petrarca. Cum vitam "Aetatis Antiquae" [[Aevum litterarum artiumque renatarum|aevo antiquitatis renascente]] restituere vellent, tempus de fine imperii Romanorum ad tempus suum aevum intercessum sive medium viderunt.
Medium aevum [[humanista]]e invenerunt, qui aetates Graecorum ac Romanorum admirabantur. Primus qui inter humanistas '''medium tempus''' nominaverit fuit [[Franciscus Petrarca]].<ref>[[Franciscus Petrarca]], ''Epistulae metricae'' 3.33.5</ref> Locutiones '''media tempora''' anno 1382, '''media tempestas''' anno 1469 reperiuntur,<ref>"... priscis, mediis, modernis temporibus": [[Philippus Villanius]], ''Liber de civitatis Florentiae famosis civibus'' (p. 20 editionis 1847). Apud eundem in recensione secunda huius operis anno 1395 "medii veteresque poetae historicique" leguntur. "Media tempestas": in praefatione editionis principis ''Metamorphoseon'' [[Lucius Apuleius Madaurensis|Apulei]], Romae 1469 ab Ioanne Andrea de' Bussi editae</ref> ''medium aevum''' anno 1604.<ref>Ita en:wiki</ref> Cum vitam "Aetatis Antiquae" [[Aevum litterarum artiumque renatarum|aevo antiquitatis renascente]] restituere vellent, tempus de fine imperii Romanorum ad tempus suum aevum intercessum sive medium viderunt.


{{Aeva historica}}
{{Aeva historica}}
== De ordinatione temporis ==
== De ordinatione temporis ==
Historiographia hodierna nondum data singularia determinatione medii aevi constituere conatur, sed de transituibus fluentibus proficiscitur. Inter saecula [[Migratio gentium|migrationis gentium]] [[Saeculum 4|IV]] ac [[Saeculum 8|VIII]] et denuo de saeculo [[Saeculum 15|XV]] ad saeculum [[Saeculum 16|XVI]] conditiones rei publicae et structurae societatis commutabant. Exempla harum commutationum sunt [[edictum Mediolanense]] ([[313]]), invasio [[Hunni|Hunnorum]] ([[375]]), occupatio Romae per [[Visigothi|Visigothos]] ([[410]]), dimissio [[Romulus Augustus|Romuli Augustuli]] ([[476]]), aut etiam [[Hegira]] [[Machometus|Machometi]] ([[622]]) et [[Proelium apud Transductos Promontorios|invasio Maurorum in Hispania]] ([[711]]). Finis medii aevi rursum signatur eventibus sicut inventio [[typographia]]e litteris mobilibus (ca. [[1450]]), occupatio [[Constantinopolis]] ([[1453]]), conclusio [[Recuperatio Hispanica|Recuperationis Hispanicae]] et inventio [[America]]e (utraque [[1492]]) aut initium [[Reformatio]]nis [[Martinus Lutherus|Luthero]] ([[1517]]).
Historiographia hodierna nondum data singularia determinatione medii aevi constituere conatur, sed de transituibus fluentibus proficiscitur. Inter saecula [[Migratio gentium|migrationis gentium]] [[Saeculum 4|IV]] ac [[Saeculum 8|VIII]] et denuo de saeculo [[Saeculum 15|XV]] ad saeculum [[Saeculum 16|XVI]] conditiones rei publicae et structurae societatis commutabant. Exempla harum commutationum sunt [[edictum Mediolanense]] ([[313]]), invasio [[Hunni|Hunnorum]] ([[375]]), occupatio Romae per [[Visigothi|Visigothos]] ([[410]]), dimissio [[Romulus Augustus|Romuli Augustuli]] ([[476]]), aut etiam [[Hegira]] [[Machometus|Machometi]] ([[622]]) et [[Proelium apud Transductos Promontorios|invasio Maurorum in Hispania]] ([[711]]). Finis medii aevi rursum signatur eventibus sicut inventio [[typographia]]e litteris mobilibus (ca. [[1450]]), occupatio [[Constantinopolis]] ([[1453]]), conclusio [[Recuperatio Hispanica|Recuperationis Hispanicae]] et inventio [[America]]e (utraque [[1492]]) aut initium [[Reformatio]]nis [[Martinus Lutherus|Luthero]] ([[1517]]).

== Notae ==
<references />
== Bibliographia ==
== Bibliographia ==
* Eberhardus Büssem et Michael Neher, edd., ''Arbeitsbuch Geschichte. Mittelalter (3. bis 16. Jahrhundert). Repetitorium.'' Editio decima. Tubingae 1995
* Eberhardus Büssem et Michael Neher, edd., ''Arbeitsbuch Geschichte. Mittelalter (3. bis 16. Jahrhundert). Repetitorium.'' Editio decima. Tubingae 1995
* Denys Hay, "Flavio Biondo and the middle ages" in ''Proceedings of the British Academy'' vol. 45 (1959) pp. 97-128
* Michael McLaughlin, "Humanist concepts of renaissance and middle ages in the tre- and quattrocento" in ''Renaissance Studies'' vol. 2 (1988) pp. 131-142
* Michael McLaughlin, "Humanist concepts of renaissance and middle ages in the tre- and quattrocento" in ''Renaissance Studies'' vol. 2 (1988) pp. 131-142
* Theodor Mommsen, "Petrarch's conception of the dark ages" in ''Speculum'' vol. 17 (1942) pp. 226-242


{{NexInt}}
{{NexInt}}
* [[Eduardus Gibbon]]
* [[Eduardus Gibbon]]
* [[Henricus Pirenne]]
* [[Henricus Pirenne]]
* [[Index civitatum anno 1000]], index civitatum in media parte Medii Aevii
* [[Index civitatum anno 1000]], index civitatum medio Medii Aevii florentium


== Nexus externi ==
== Nexus externi ==

Emendatio ex 17:58, 26 Aprilis 2019

-3 (maximum dubium) Latinitas huius rei maxime dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.
Tres ordines societatis mediaevalis: "oratores", "bellatores" et "laboratores" (Li Livres dou Sante, saeculum XIII)

Medium aevum aera historiae Europae inter Aevum Antiquum et Novum aevum fuit, id est circiter ab anno 500 ad annum 1500. Aetas dissolutione structurarum imperii Romani et incursione gentium germanicarum in Europam occidentalem nota est, quod novas potestates politicas efficit regione, sicut Regnum Francorum. Medio aevo traditiones rei publicae et philosophiae Romanorum, Germanorum, ac Slavorum et mores Christiani conducti erant. Societas et res publica ordinibus ac iure feudali distributa et visione mundi Christiana formata erant.

De voce Medium Aevum

Hominibus medii aevi tempus suum non Medium Aevum appellabatur, sed hi adhuc in aetate Romana se vivere putabant. Secundum somnium Nabuchodonosoris e prophetia Danielis de series aetatum profectus erat, cuius finis dies summi iudicii sit. Primum earum aetatum aetas Babylonis fuisset, secundum Persiae, tertium Graeciae et quartum ac ultimum aetas Romanorum. Cum hodie annum 476 finis imperii Romanorum occidentali exsistimatur, homines aequales illorum temporum in translatione imperii ad Germanos et continuatione imperii putabant, quia finis imperii finem mundi significavisset.

Medium aevum humanistae invenerunt, qui aetates Graecorum ac Romanorum admirabantur. Primus qui inter humanistas medium tempus' nominaverit fuit Franciscus Petrarca.[1] Locutiones media tempora anno 1382, media tempestas anno 1469 reperiuntur,[2] medium aevum anno 1604.[3] Cum vitam "Aetatis Antiquae" aevo antiquitatis renascente restituere vellent, tempus de fine imperii Romanorum ad tempus suum aevum intercessum sive medium viderunt.

De ordinatione temporis

Historiographia hodierna nondum data singularia determinatione medii aevi constituere conatur, sed de transituibus fluentibus proficiscitur. Inter saecula migrationis gentium IV ac VIII et denuo de saeculo XV ad saeculum XVI conditiones rei publicae et structurae societatis commutabant. Exempla harum commutationum sunt edictum Mediolanense (313), invasio Hunnorum (375), occupatio Romae per Visigothos (410), dimissio Romuli Augustuli (476), aut etiam Hegira Machometi (622) et invasio Maurorum in Hispania (711). Finis medii aevi rursum signatur eventibus sicut inventio typographiae litteris mobilibus (ca. 1450), occupatio Constantinopolis (1453), conclusio Recuperationis Hispanicae et inventio Americae (utraque 1492) aut initium Reformationis Luthero (1517).

Notae

  1. Franciscus Petrarca, Epistulae metricae 3.33.5
  2. "... priscis, mediis, modernis temporibus": Philippus Villanius, Liber de civitatis Florentiae famosis civibus (p. 20 editionis 1847). Apud eundem in recensione secunda huius operis anno 1395 "medii veteresque poetae historicique" leguntur. "Media tempestas": in praefatione editionis principis Metamorphoseon Apulei, Romae 1469 ab Ioanne Andrea de' Bussi editae
  3. Ita en:wiki

Bibliographia

  • Eberhardus Büssem et Michael Neher, edd., Arbeitsbuch Geschichte. Mittelalter (3. bis 16. Jahrhundert). Repetitorium. Editio decima. Tubingae 1995
  • Denys Hay, "Flavio Biondo and the middle ages" in Proceedings of the British Academy vol. 45 (1959) pp. 97-128
  • Michael McLaughlin, "Humanist concepts of renaissance and middle ages in the tre- and quattrocento" in Renaissance Studies vol. 2 (1988) pp. 131-142
  • Theodor Mommsen, "Petrarch's conception of the dark ages" in Speculum vol. 17 (1942) pp. 226-242

Nexus interni

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Medium Aevum spectant.
Lege Μέσος αἰών ("Medium aevum") apud Vicipaediam lingua Graeca antiqua scriptam