Quantum redactiones paginae "Baetulus" differant

← Differentia superior Differentia proxima →

Content deleted Content added

Inline

Emendatio ex 10:26, 17 Ianuarii 2019

In religionibus antiquis baetulus^[1] (graece βαίτυλος) est lapis sacer cui inesse divinam quandam praesentiam credebant homines antiqui. Plerumque hi lapides e caelo in terram praecipitati erant - quas meteorites hodie vocamus - vel saltem fulmine icti : quocirca ab hominibus colebantur. Apud Phoenices er Arabes^[2] in primis hoc genus cultus floruit.

Exempli gratia baetulus fuit lapis niger deae Cybeles^[3] a Romanis ex Asia Minore in Palatium transvectus. Item lapis dei El Gabal - quem Latini tamquam Solem Invictum interpretati sunt - ab imperatore Heliogabalo ex Emesa secum Romam advectus et post mortem eius in Syriam reportatus. Item in vetustissimo Cyprensi Veneris templo Paphi cella non figuram humanam exhibebat sed metam nigram et lapideam^[4]

In veteribus linguis Semiticis idem verbum sub forma bethel invenimus, per popularem etymologiam tamquam bît îli, id est domus dei, interpretata. Ita in Bibliis Iacobus, postquam Deus in somnio ei apparuit, bethel eo ipso loco erigit lapidem in quo dormivit^[5]. Nonnulli linguarum antiquarum periti putant hoc verbum a veteribus incolis litorum Mediterranei maris seorsum et in linguam Graecam et in linguas Semiticas transisse^[6]. Alii bît ili veram etymologiam esse arbitrantur.

Si vis plura legere

Patricius M. Michel, Le culte des pierres à Emar à l'époque hittite, Academic Press Fribourg, 2014. ISBN 978-3-7278-1758-8

Notae

↑ Plinius Maior XXXVII,135.
↑ Arnobius, Adversus nationes VI,11. Henricus Lammens (1919), Le culte des bétyles et les processions religieuses chez les Arabes préislamites. Confer lapidem nigrum in Arabia hodieque Meccae veneratum.
↑ Arnobius VII, 49-51. Appianus, Ann. LVI,233.
↑ Vergilius, Aeneis I.274. Tacitus, Historiae II.3.
↑ Genesis 28:11-22. Flavius Iosephus, Ant. Iud. I.284
↑ Pierre Chantraine, Dictionnaire étymologique de la langue grecque, Parisiis, 1968.

[1] Plinius Maior XXXVII,135.

[2] Arnobius, Adversus nationes VI,11. Henricus Lammens (1919), Le culte des bétyles et les processions religieuses chez les Arabes préislamites. Confer lapidem nigrum in Arabia hodieque Meccae veneratum.

[3] Arnobius VII, 49-51. Appianus, Ann. LVI,233.

[4] Vergilius, Aeneis I.274. Tacitus, Historiae II.3.

[5] Genesis 28:11-22. Flavius Iosephus, Ant. Iud. I.284

[6] Pierre Chantraine, Dictionnaire étymologique de la langue grecque, Parisiis, 1968.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

@@ Linea 2: / Linea 2: @@
 In religionibus antiquis '''baetulus'''<ref>[[Plinius Maior]] XXXVII,135.</ref> (graece βαίτυλος) est lapis sacer cui inesse divinam quandam praesentiam  credebant homines antiqui. Plerumque hi lapides e caelo in terram praecipitati erant - quas [[Meteorites|meteorites]] hodie vocamus - vel saltem fulmine icti : quocirca ab hominibus colebantur. Apud [[Phoenices]] er [[Arabes]]<ref>[[Arnobius Maior|Arnobius]], ''Adversus nationes'' VI,11. Henricus Lammens (1919), [http://publikationen.ub.uni-frankfurt.de/frontdoor/index/index/docId/11533 ''Le culte des bétyles et les processions religieuses chez les Arabes préislamites'']. Confer  lapidem nigrum in [[Arabia Saudiana|Arabia]] hodieque [[Mecca|Meccae]]  veneratum.</ref> in primis hoc genus cultus floruit.
-Exempli gratia baetulus fuit lapis niger deae [[Cybele|Cybeles]]<ref>[[Arnobius Maior|Arnobius]] VII, 49-51. [[Appianus Alexandrinus|Appianus]], ''Ann''.  LVI,233.</ref> a Romanis ex [[Asia Minor|Asia Minore]] in [[Mons Palatinus|Palatium]] transvectus. Item lapis dei ''El Gabal'' - quem Latini tamquam Solem Invictum interpretati sunt - ab imperatore [[Heliogabalus|Heliogabalo]] ex [[Emesa]] secum Romam advectus et post mortem eius in Syriam reportatus.
+Exempli gratia baetulus fuit lapis niger deae [[Cybele|Cybeles]]<ref>[[Arnobius Maior|Arnobius]] VII, 49-51. [[Appianus Alexandrinus|Appianus]], ''Ann''.  LVI,233.</ref> a Romanis ex [[Asia Minor|Asia Minore]] in [[Mons Palatinus|Palatium]] transvectus. Item lapis dei ''El Gabal'' - quem Latini tamquam Solem Invictum interpretati sunt - ab imperatore [[Heliogabalus|Heliogabalo]] ex [[Emesa]] secum Romam advectus et post mortem eius in Syriam reportatus. Item in vetustissimo Cyprensi Veneris templo [[Paphos|Paphi]] cella non figuram humanam exhibebat sed metam nigram et lapideam<ref>[[Vergilius]], ''[[Aeneis]]'' I.274. [[Tacitus]], ''[[Historiae (Tacitus)|Historiae]]'' II.3.</ref>
 In veteribus [[Linguae Semiticae|linguis Semiticis]] idem verbum sub forma ''bethel'' invenimus, per popularem etymologiam tamquam ''bît îli'', id est domus dei, interpretata. Ita in [[Biblia|Bibliis]] [[Iacobus (patriarcha)|Iacobus]], postquam Deus in somnio ei apparuit, ''bethel'' eo ipso loco erigit lapidem in quo dormivit<ref>[[Genesis]] 28:11-22. [[Flavius Iosephus]], ''[[Antiquitates Iudaicae|Ant. Iud]].'' I.284</ref>. Nonnulli linguarum antiquarum periti putant hoc  verbum a veteribus incolis litorum Mediterranei maris seorsum et in linguam Graecam et in linguas Semiticas transisse<ref>Pierre Chantraine, Dictionnaire étymologique de la langue grecque, Parisiis, 1968.</ref>. Alii ''bît ili'' veram etymologiam esse arbitrantur.