Quantum redactiones paginae "Supinum" differant

E Vicipaedia
Browse history interactively
← Differentia superiorDifferentia proxima →
Content deleted Content added
VisualWikitext
m ~
No edit summary
Linea 1: Linea 1:
{{Latinitas|-2}}
[[Fasciculus:Turris Borghese 1.JPG|thumb|VETUSTA NOMINE GRATISSIMA HAUSTU{{dubsig}}]]
[[Fasciculus:Turris Borghese 1.JPG|thumb|VETUSTA NOMINE GRATISSIMA HAUSTU{{dubsig}}]]
'''Supinum''' in [[lingua Latina]] est [[nomen substantivum|substantivum]] [[verbum (temporale)|verbale]], quod consilium propensionemve significat.
'''Supinum''' in [[lingua Latina]] est [[nomen substantivum|substantivum]] [[verbum (temporale)|verbale]], quod consilium propensionemve significat.
Linea 8: Linea 7:


== Supinum accusativum I ==
== Supinum accusativum I ==
Formatum participio perfecti et ''-um'' (exempli gratia verbi "regō 3 rēxī rēctum", supinum I "rēctum"). Supinum I adhibetur cum verbis motum indicantibus.<ref>Wheelock, Frederick M. et LaFleur, Richard A. ([[2011]]).</ref>
Accusativum supinum in -''um'' desinit (exempli gratia: "regō, rēxī, rēctum", supinum I "rēctum"). Supinum I adhibetur cum verbis motum indicantibus.<ref>Wheelock, Frederick M. et LaFleur, Richard A. ([[2011]]).</ref>


* ''Marcus nūntium mīsit rogātum vīnum.''
* ''Marcus nūntium mīsit rogātum vīnum.''
Linea 16: Linea 15:
*''Fuēre cīvēs quī rem pūblicam perditum īrent.'' (Sall. Cat. 36)
*''Fuēre cīvēs quī rem pūblicam perditum īrent.'' (Sall. Cat. 36)


Supinum in ''-um'' desinens apud verbum ''iri'' ponitur ad infinitivum passivum futurum creandum. Exemplar est ''“''si sciret se in solitudine Aegyptiorum ''trucidatum iri''” ([[De Divinatione]]. [[Cicero|Ciccero]]).
Supinum in ''-um'' desinens apud verbum ''iri'' ponitur ad [[Infinitivus (grammatica)|infinitivum]] passivum [[futurum]] creandum. Exemplar est ''“''si sciret se in solitudine Aegyptiorum ''trucidatum iri''” ([[De Divinatione]]. [[Cicero|Ciccero]]).


== Supinum ablativum II ==
== Supinum ablativum II ==
Formatum participio perfecti et ''-ū'' (exempli gratia verbi "regō 3 rēxī rēctum", supinum II "rēctū"). Supinum II adhibetur cum adiectivis, imprimis adiectivis "facilis,-e" et "difficilis,-e".<ref>Wheelock, Frederick M. et LaFleur, Richard A. ([[2011]]).</ref> Ablativum supinum in -ū desinens a dativo finali fortasse ortum est.<ref>Syntax of early Latin. Charles Edwin, 1858-1921. 456-457.</ref>
Ablativum supinum in -''ū'' desinit (exempli gratia verbi "regō 3 rēxī rēctum", supinum II "rēctū"). Supinum II adhibetur cum adiectivis.<ref>Wheelock, Frederick M. et LaFleur, Richard A. ([[2011]]).</ref> Ablativum supinum in -ū desinens a dativo finali fortasse ortum est.<ref>Syntax of early Latin. Charles Edwin, 1858-1921. 456-457.</ref>


*''Vidētis nefās esse dictū miseram fuisse tālem senectūtem.'' (Cat. M. 13)
*''Vidētis nefās esse dictū miseram fuisse tālem senectūtem.'' (Cat. M. 13)
Linea 27: Linea 26:
*''Aspera pulsū corda'' <ref>Statius, Thebaid, IV, 733</ref>
*''Aspera pulsū corda'' <ref>Statius, Thebaid, IV, 733</ref>


⚫
Ablativum supinum apud [[Subiectum (grammatica generalis)|subiectum]] adhibetur:
Exemplaria usuum ablativis supinis alia infra sunt:


⚫
* ''Virtus difficilis inventu est (Sen, NQ 3,30,8); (difficile est virtutem invenire)''
⚫
Ablativum supinum apud [[Subiectum (grammatica generalis)|subiectum]]:


⚫
Ablativum supinum apud dativum verbum adhibetur:<ref>Rarum dictu: The Late Second Supine Construction. Caroline Kroon.</ref>
⚫
* ''Virtus difficilis inventu est (Sen, NQ 3,30,8); (difficile est virtutem invenire).''


⚫
*''ea cuncta Romanis…facilia visu erant (Sall. Jug. 98,7).''
⚫
Ablativum supinum apud [[gerundivum]]:
⚫
*''hisce hami atque haec harundines sunt nobis quaestu et cultu.'' ''(Pl. Rud. 294).''


⚫
Etiam certi scriptores [[Romanus (poeta)|Romani]] ablativum supinum apud [[Verbum (temporale)|verbum]] posuerunt. Haec sunt ablativa verba separationis:
⚫
*''Quia dictu fastidienda sunt (Val. Max, IX., 3,2).''

⚫
Ablativum supinum apud dativum verbum:<ref>Rarum dictu: The Late Second Supine Construction. Caroline Kroon.</ref>

⚫
* ''ea cuncta Romanis…facilia visu erant (Sall. Jug. 98,7).''
⚫
* ''hisce hami atque haec harundines sunt nobis quaestu et cultu.'' ''(Pl. Rud. 294).''

⚫
Etiam certi scriptores [[Romanus (poeta)|Romani]] ablativum supinum apud [[Verbum (temporale)|verbum]] posuerunt, verum usus multum huius constructionis grammaticae rarus est. Haec sunt ablativa verba separationis:


*''Obsonatu redeo (Pl., Men., 277).''
*''Obsonatu redeo (Pl., Men., 277).''
*''Vilicus primus cubitu surgat, postremus cubitum eat (Cato, Agr., 5,5).''
*''Vilicus primus cubitu surgat, postremus cubitum eat (Cato, Agr., 5,5).''
*''Pudet dictu'' ''(Tac. Agr. 32).''
*''Pudet dictu'' ''(Tac. Agr. 32).''


⚫
Ablativum supinum apud [[gerundivum]] raro adhibetur:
== Citationes ==

:"his rebus permotus Quintus Titurius cum procul Ambiorigem suos cohortantem conspexisset, interpretem suum Gnaeum Pompeium ad eum mittit '''rogatum''' ut sibi militibusque parcat"
⚫
*''Quia dictu fastidienda sunt (Val. Max, IX., 3,2).''
:(''[[De Bello Gallico]]'', [[Iulius Caesar]]){{dubsig}}


== Notae ==
== Notae ==
Linea 61: Linea 54:


[[Categoria:Ars grammatica]]
[[Categoria:Ars grammatica]]
[[Categoria:Syntaxis]]
[[Categoria:Lingua]]
[[Categoria:Lingua Latina]]

Emendatio ex 11:35, 25 Septembris 2018

VETUSTA NOMINE GRATISSIMA HAUSTU?

Supinum in lingua Latina est substantivum verbale, quod consilium propensionemve significat.

Supina in casibus ablativo et accusativo solum inveniuntur, tamen rarum dativum supinum in-tui desinens ("Quia istaec lepida sunt memoratui" Bachides, 62) a Plauto scriptum est.[1][2] [3] Exemplar aliud est "ex candidioribus potui iucunda" (Naturalis historiae 6, 204) a Gaio Plinio Secundo.

In lingua Latina duo sunt tempora supini:

Supinum accusativum I

Accusativum supinum in -um desinit (exempli gratia: "regō, rēxī, rēctum", supinum I "rēctum"). Supinum I adhibetur cum verbis motum indicantibus.[4]

  • Marcus nūntium mīsit rogātum vīnum.
  • Amīcī vēnērunt grātulātum.
  • Quid est, īmusne ses sum? Etsī admonitum vēnimus tē, nōn flāgitātum. (De Or. 3.17)
  • Fuēre cīvēs quī rem pūblicam perditum īrent. (Sall. Cat. 36)

Supinum in -um desinens apud verbum iri ponitur ad infinitivum passivum futurum creandum. Exemplar est “si sciret se in solitudine Aegyptiorum trucidatum iri” (De Divinatione. Ciccero).

Supinum ablativum II

Ablativum supinum in -ū desinit (exempli gratia verbi "regō 3 rēxī rēctum", supinum II "rēctū"). Supinum II adhibetur cum adiectivis.[5] Ablativum supinum in -ū desinens a dativo finali fortasse ortum est.[6]

  • Vidētis nefās esse dictū miseram fuisse tālem senectūtem. (Cat. M. 13)
  • Hoc est facile dictū.
  • Iūcundum cognitū est.
  • Aspera pulsū corda [7]

Ablativum supinum apud subiectum adhibetur:

  • Virtus difficilis inventu est (Sen, NQ 3,30,8); (difficile est virtutem invenire)

Ablativum supinum apud dativum verbum adhibetur:[8]

  • ea cuncta Romanis…facilia visu erant (Sall. Jug. 98,7).
  • hisce hami atque haec harundines sunt nobis quaestu et cultu. (Pl. Rud. 294).

Etiam certi scriptores Romani ablativum supinum apud verbum posuerunt. Haec sunt ablativa verba separationis:

  • Obsonatu redeo (Pl., Men., 277).
  • Vilicus primus cubitu surgat, postremus cubitum eat (Cato, Agr., 5,5).
  • Pudet dictu (Tac. Agr. 32).

Ablativum supinum apud gerundivum raro adhibetur:

  • Quia dictu fastidienda sunt (Val. Max, IX., 3,2).

Notae

  1. ↑ Philip Baldi, The Foundations of Latin, 409
  2. ↑ Richard Laurent, Past Participles from Latin to Romance, 19.
  3. ↑ W. M. Lindsay, The Latin Language: An Historical Account of Latin Sounds, Stems, and Flexions, 387.
  4. ↑ Wheelock, Frederick M. et LaFleur, Richard A. (2011).
  5. ↑ Wheelock, Frederick M. et LaFleur, Richard A. (2011).
  6. ↑ Syntax of early Latin. Charles Edwin, 1858-1921. 456-457.
  7. ↑ Statius, Thebaid, IV, 733
  8. ↑ Rarum dictu: The Late Second Supine Construction. Caroline Kroon.

Bibliographia

  • Wheelock, Frederick M. et LaFleur, Richard A. (2011). Wheelock's Latin (septima ed.). HarperCollins. Novum Eboracum: ISBN 978-0-06-199722-8.
Partes orationis
(Nomen) substantivum | (Nomen) adiectivum | Nomen numerale | Pronomen | Articulus | Verbum (temporale) | Adverbium | Participium | Coniunctio | Praepositio | Interiectio | (Particula)
Verbum (temporale)
Persona: Prima | Secunda | Tertia
Numerus: Singularis | Pluralis | Dualis
Genus verbi: Activum | Passivum | (Neutrum | Commune | Deponens)
Modus: Infinitivus | Indicativus | Coniunctivus | Imperativus | Optativus
Tempus: Praesens | Imperfectum | Perfectum | Plusquamperfectum | Futurum | Futurum exactum
Vide etiam: Gerundium | Supinum | Gerundivum
Receptum de "https://la.wikipedia.org/w/index.php?title=Supinum&oldid=3371587"