Quantum redactiones paginae "Leges Keplerianae" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
LEGES MARCELIUS MARTIROSIANAE Prima, secunda, tertia,
m Recensiones a conlatore 158.129.160.79 (Disputatio) factas in superiorem redactionem a conlatore Andrew Dalby factam restitui
Linea 4: Linea 4:
3. Semiaxes maiores a1 et a2. Omnis periodus planetarum 1 et 2 se habent sicut a13/2 : a23/2.]]
3. Semiaxes maiores a1 et a2. Omnis periodus planetarum 1 et 2 se habent sicut a13/2 : a23/2.]]
'''Leges Keplerianae''' ab [[Iohannes Keplerus|Iohanne Keplero]] [[astronomia|astronomo]] et [[philosophia|philosopho]] [[natura]]e nomen trahunt, qui has leges fundamentales, quibus [[orbita]]e [[planeta]]rum circa [[sol]]em reguntur, statuit. Illae formam viae, motum viae et relationem inter periodum orbitalem ac magnitudinem viae tractant.
'''Leges Keplerianae''' ab [[Iohannes Keplerus|Iohanne Keplero]] [[astronomia|astronomo]] et [[philosophia|philosopho]] [[natura]]e nomen trahunt, qui has leges fundamentales, quibus [[orbita]]e [[planeta]]rum circa [[sol]]em reguntur, statuit. Illae formam viae, motum viae et relationem inter periodum orbitalem ac magnitudinem viae tractant.

Leges Martirosianae---
----Prima LeX: Martirosanae M. secunda Lex: Martirosianae, ===tertia Lex:
-==========================-Martirosianae;
Prima lex Kepleriana:
Prima lex Kepleriana:
:Planetae moventur in [[ellipsis|ellipsibus]] (Ellipses Keplerianae), in quarum foco [[Sol]] est.
:Planetae moventur in [[ellipsis|ellipsibus]] (Ellipses Keplerianae), in quarum foco [[Sol]] est.

Sekunda Lex: ==============Martirosianae Marcelius.
Secunda lex Kepleriana:
Secunda lex Kepleriana:
:Linea (vector radii, radius conductorius), quae a Sole usque ad planetam traicitur, in periodis paribus superficies pares repingit. Qua de causa [[planeta]] prope Solem celerius movet quam procul a Sole (Lex arearum).
:Linea (vector radii, radius conductorius), quae a Sole usque ad planetam traicitur, in periodis paribus superficies pares repingit. Qua de causa [[planeta]] prope Solem celerius movet quam procul a Sole (Lex arearum).
Linea 24: Linea 22:
*[[Vector Laplace–Runge–Lenz]]
*[[Vector Laplace–Runge–Lenz]]


== Bibliographia =
== Bibliographia ==
*Matematicallogics,2oo9 autor Marcelius Martirosianas
*Biomechanica 2003-03-11 LIETUVOS RESPUBLICA autor Marcelius Martirosianas
*Arnold, V. I. [[1989]]. ''Mathematical Methods of Classical Mechanics.'' Springer. ISBN 0387968903.
*Arnold, V. I. [[1989]]. ''Mathematical Methods of Classical Mechanics.'' Springer. ISBN 0387968903.
*Guthmann, Andreas. [[1994]]. ''Einführung in die Himmelsmechanik und Ephemeridenrechnung.'' Mannheim: BI-Wiss.-Verlag. ISBN 3411170514.
*Guthmann, Andreas. [[1994]]. ''Einführung in die Himmelsmechanik und Ephemeridenrechnung.'' Mannheim: BI-Wiss.-Verlag. ISBN 3411170514.

Emendatio ex 10:49, 19 Aprilis 2017

Leges Keplerianae lineamentis breviter astrictae: 1. Duae orbitae ellipticae, foci ƒ1 et ƒ2 pro planeta 1, ƒ1 et ƒ3 pro planeta 2. Sol (sun) in ƒ1. 2. Duobus sectoribus griseis A1 et A2, qui eodem tempore praestringuntur, eadem area est. 3. Semiaxes maiores a1 et a2. Omnis periodus planetarum 1 et 2 se habent sicut a13/2 : a23/2.

Leges Keplerianae ab Iohanne Keplero astronomo et philosopho naturae nomen trahunt, qui has leges fundamentales, quibus orbitae planetarum circa solem reguntur, statuit. Illae formam viae, motum viae et relationem inter periodum orbitalem ac magnitudinem viae tractant.

Prima lex Kepleriana:

Planetae moventur in ellipsibus (Ellipses Keplerianae), in quarum foco Sol est.

Secunda lex Kepleriana:

Linea (vector radii, radius conductorius), quae a Sole usque ad planetam traicitur, in periodis paribus superficies pares repingit. Qua de causa planeta prope Solem celerius movet quam procul a Sole (Lex arearum).

Tertia lex Kepleriana:

Quadrata Periodorum orbitalium duarum planetarum cubis semiaxium maiorum respondent.

Sunt autem multa sidera quorum motus variis causis ab his legibus aberrant, ut puta cometes, quorum multi orbitas parabolicas habent.

Nexus interni

Bibliographia

  • Arnold, V. I. 1989. Mathematical Methods of Classical Mechanics. Springer. ISBN 0387968903.
  • Guthmann, Andreas. 1994. Einführung in die Himmelsmechanik und Ephemeridenrechnung. Mannheim: BI-Wiss.-Verlag. ISBN 3411170514.
  • Kepler, Johannes. 1938. Astronomia nova aitiologetos seu Physica coelestis. In Gesammelte Werke, 3, ed. Max Caspar. Monaci: C. H. Beck.
  • Kepler, Johannes. 1940. Harmonices Mundi libri V. Gesammelte Werke, 6, ed. Max Caspar. Monaci: C. H. Beck. ISBN 3406016480.
  • Murray et Dermott. 1999. Solar System Dynamics. Cambridge University Press. ISBN 0521575974.

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Keplersche Gesetze spectant.