Quantum redactiones paginae "Macron" differant
Content deleted Content added
No edit summary |
m Levin 1982 |
||
| Linea 1: | Linea 1: | ||
[[Fasciculus:Latin alphabet E with macron.svg|thumb|Litterae E cum macris.]] |
[[Fasciculus:Latin alphabet E with macron.svg|thumb|Litterae E cum macris.]] |
||
'''Macron''' |
'''Macron'''<ref>Levin 1982.</ref> ([[Graece]] μακρόν 'longum') est [[nota diacritica]] 〈 ¯ 〉 formam lineolae superscriptae habens. Quae nota super [[vocalis|vocalem]] litteram et raro super [[consonans|consonantem]] (etiam rarius sub illas) scribitur ad varios sonos variarum linguarum indicandos. |
||
Primo in [[metrica]] Graeco-Romana adhibebatur ad [[syllaba]]m productam indicandam. Hodie in enchiridiis et lexicis linguae Latinae loco [[apex (orthographia Latina)|apicis]] inscriptionum antiquarum adhibetur ad vocalem productam designandam. |
Primo in [[metrica]] Graeco-Romana adhibebatur ad [[syllaba]]m productam indicandam. Hodie in enchiridiis et lexicis linguae Latinae loco [[apex (orthographia Latina)|apicis]] inscriptionum antiquarum adhibetur ad vocalem productam designandam. |
||
| Linea 13: | Linea 13: | ||
== Notae == |
== Notae == |
||
<div class="references-small"><references/></div> |
|||
<references /> |
|||
== Bibliographia == |
== Bibliographia == |
||
Emendatio ex 19:58, 26 Septembris 2016
Macron[1] (Graece μακρόν 'longum') est nota diacritica 〈 ¯ 〉 formam lineolae superscriptae habens. Quae nota super vocalem litteram et raro super consonantem (etiam rarius sub illas) scribitur ad varios sonos variarum linguarum indicandos.
Primo in metrica Graeco-Romana adhibebatur ad syllabam productam indicandam. Hodie in enchiridiis et lexicis linguae Latinae loco apicis inscriptionum antiquarum adhibetur ad vocalem productam designandam.
Macron in abecedario phonetico internationali indicat tonum medium; nota vocalis longae est colon triangulare 〈 ː 〉. Nota opposita est brachy sive breve 〈 ˘ 〉 syllabam vel vocalem brevem designans.
Exemplum
- Arma virumque canō, Trōiae quī prīmus ab ōrīs
- Ītaliam, fātō profugus, Lāvīniaque vēnit
- lītora, multum ille et terrīs iactātus et altō
- vī superum saevae memorem Iūnōnis ob īram.[2]
Notae
Bibliographia
- Levin, Saul. 1982. The Greek diacritical marks and their application to other languages in the Renaissance. General Linguistics 24: 21-37.
 |
Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes! |