'''Gulielmina Helena Paulina Maria ('''Nederlandice: Wilhelmina, nata in [[Haga]] die [[31 Augusti]] [[1880]] - obiit in [[Appoldro]] die [[28 Novembris]] [[1962]]) [[regina]] [[Nederlandia]]e fuit. Prima progenies femina sola [[Gulielmus III (rex Nederlandiae)|Gulielmi III]] et reginae Emmae erat. Regina fuit a die 23 Novembris 1890 usque ad diem 4 [[September|Septembris]] 1948. Hendrico Megalopolis-Suerinum Gulielmina nupsit die 7 [[Februarius|Februarii]] 1901.
== Bibliographia ==
<!---'''Wilhelmina Helena Pauline Maria''' (nata die [[31 Augusti]] [[1880]] - [[28 november]] [[1962]]), [[Koning der Nederlanden|Koningin der Nederlanden]] (1890-1948), Prinses der Nederlanden (1880-1890 en 1948-1962), Prinses van Oranje-Nassau.
* Wilhelmina prinses der Nederlanden, ''Eenzaam maar niet alleen''. Amstelodami: Ten Have Uitgevers Kok, 1959 [http://www.dbnl.org/tekst/wilh001eenz01_01/wilh001eenz01_01.pdf Textus]
== Nexus externi ==
Ze was de dochter van koning [[Willem III van Nederland|Willem III]] en zijn tweede vrouw [[Koningin Emma|Emma]]. Haar kinderperiode werd gekenmerkt door een nauwe band met haar ouders, vooral met haar vader, die reeds 63 jaar was toen zij werd geboren. Toen Koning Willem III stierf op [[23 november]] [[1890]] waren er geen mannelijke nakomelingen. Daarom werd een speciale wet aangenomen die het mogelijk maakte dat de troonsopvolging in vrouwelijke lijn werd voortgezet. Conform de Nederlandse [[grondwet]] werd Wilhelmina's moeder koningin Emma haar [[regent]]es totdat Wilhelmina de leeftijd van 18 jaar bereikte.
* [http://www.parlement.com/id/vg09llxsqztv/h_m_koningin_wilhelmina_koningin De regina Gulielmina] apud ''Parlement & Politiek''
Op [[31 augustus]] [[1898]] werd Wilhelmina ingehuldigd in de [[Nieuwe Kerk]] in [[Amsterdam]]. Op de leeftijd van twintig jaar, twee jaar na haar inhuldiging, dwong zij internationaal respect af (met uitzondering van de regeringen in de Angelsaksische wereld) toen zij een Nederlands marineschip opdracht gaf de Britse blokkade van [[Zuid-Afrika]] te negeren en [[Paul Kruger]], de verslagen president van [[Transvaal]], te evacueren. In [[1901]] trad Wilhelmina in het huwelijk met [[Hendrik van Mecklenburg-Schwerin|Prins Hendrik]], zoon van groothertog [[Frederik Frans II van Mecklenburg-Schwerin]]. Volgens verschillende berichten had deze [[playboy]] verscheidene buitenechtelijke kinderen. Hun huwelijk was ongelukkig, maar bracht na vier [[miskraam|miskramen]] een troonopvolgster.
De geboorte van hun enige kind, [[Koningin Juliana|Juliana]] op [[30 april]] [[1909]], werd als een wonder beschouwd en in geheel Nederland spontaan gevierd. Als toegewijd moeder aanbad Wilhelmina hun dochter en zij bracht veel uren door met samen spelen. Ze kleedde en verzorgde haar kind zelf, in plaats van dit aan een kindermeisje over te laten. De koningin leerde haar dochter de protestantse bijbel zowel als alle facetten van het koninkrijk. Mede als gevolg hiervan ontwikkelden moeder en dochter een hechte band.
Voor het uitbreken van de [[Eerste Wereldoorlog]] bezocht de jonge Wilhelmina de machtige keizer [[Wilhelm II van het Duitse Rijk|Wilhelm II]] van [[Duitsland]]. Deze pochte tegenover de kind-koningin van het kleine landje dat zijn gardisten bijna twee meter lang waren. Wilhelmina glimlachte beleefd en antwoordde dat, wanneer de sluizen geopend werden, dit kleine landje twee en een halve meter onder water stond.
Na de eerste wereldoorlog vroeg deze zelfde keizer op [[10 november]] [[1918]] Wilhelmina asiel. Hij bracht daarbij 'enkele kleinoden' mee, 59 wagonladingen. Wilhelmina verleende hem dit asiel, ondanks een dreigende eis van [[België]] tot annexatie van [[Zeeuws-Vlaanderen]] en [[Zuid-Limburg]].
Wilhelmina bleek een krachtdadig vorstin, die haar bevoegdheden uitbuitte. Met name in de Amerikaanse pers zijn berichten gepubliceerd dat zij door haar schrander zakelijk inzicht het familiekapitaal vergrootte tot een miljard [[dollar]]. De Nederlandse koninklijke familie zou een van de grootste [[aandeelhouder]]s van [[Koninklijke Olie]] zijn. Zij koos de zijde van [[Engeland]] en de [[Verenigde Staten]] inzake de annexatie van [[Mexico|Mexicaanse]] [[aardolie|olie]]. Haar sterke wil bracht Nederland ook in conflict met [[Venezuela]] over de [[Nederlandse Antillen]]. (In [[2003]] heeft [[Prins Bernhard]] zich tot [[Forbes Magazine]] gewend met cijfers die een veel minder goudomrand financieel plaatje te zien gaven.)
Wilhelmina ontwikkelde zich tot een van de invloedrijkste monarchen sinds [[Prins Willem I van Oranje-Nassau|Willem van Oranje]]. Als negentien jaar oude koningin bood ze een van haar koninklijke paleizen in [[Den Haag]] aan als plaats waar landen hun geschillen vreedzaam konden laten beslissen door deze voor te leggen aan het [[Permanente Hof van Arbitrage]].
Hoewel zij hielp om Nederland gedurende de [[Eerste Wereldoorlog]] neutraal te laten blijven, besloot Engeland om een handelsblokkade tegen Nederland in te stellen.
===Na de Eerste Wereldoorlog===
Burgerlijke onrust, aangemoedigd door de communistische revolutie in [[Rusland]] in [[1917]], stak in de naoorlogse jaren ook in Nederland de kop op. Een proclamatie door Wilhelmina kalmeerde de gemoederen toen ook de verschillen tussen extreem rijk en extreem arm werden aangepakt: ziekenhuizen, nieuwe woningen en beperking van de uitbuiting van arbeiders. De grote waterstaatkundige werken in de [[Zuiderzee]] stimuleerden de ontwikkeling. Nederland ontwikkelde zich tot een industriële natie.
Het overlijden van haar echtgenoot in [[1934]] bracht een moeilijk jaar ten einde, waarin ook haar moeder overleed.
In februari [[1939]] werd besloten tot de bouw van een centraal vluchtelingenkamp voor uit [[Duitsland]] gevluchtte joden. Gekozen werd voor een locatie bij [[Elspeet]]. Koningin Wilhelmina verzette zich daar tegen; zij vond de afstand van twaalf kilometer tot haar zomerverblijf paleis [[Het Loo]] veel te weinig. Het kamp werd uiteindelijk bij [[Hooghalen]] gebouwd ([[kamp Westerbork]]).
Op [[10 mei]] [[1940]] viel [[Duitsland]] Nederland binnen. Koningin Wilhelmina en haar gezin vluchtten naar [[Engeland]]. In [[Londen]] gaf ze leiding aan de [[Nederlandse regering in ballingschap]]. Evenals [[Winston Churchill]] zond Wilhelmina radioboodschappen aan haar volk, via [[Radio Oranje]]. Zoals altijd nam ze geen blad voor de mond. [[Adolf Hitler]] noemde ze de 'aartsvijand van de mensheid'. Ondanks de hierop gestelde straf werden de uitzendingen in Nederland veel beluisterd. Gedurende de bijna vijf jaar durende bezetting groeide zij en de kleur [[oranje (kleur)|oranje]] uit tot het symbool van bevrijding. Dit uitte zich in kleine zaken als het planten van oranje bloemen of het tonen van wortels zonder groen bij de groenteboer. Gedurende de oorlog werd zij bijna gedood door een Duitse bom die dichtbij haar huis in [[South Mimms]] in Engeland neerkwam. Verscheidene van haar lijfwachten kwamen hierbij om, en het huis werd beschadigd. Zie voor meer over deze periode [[Koningin Wilhelmina in de Tweede Wereldoorlog]].
===Na de Tweede Wereldoorlog===
Wilhelmina stimuleerde na de oorlog de wederopbouw van Nederland. Uit woede over het gebruik van [[Paleis het Loo]] door de [[Nazi]]'s, gaf zij opdracht dit paleis af te breken. Het gezonde verstand overwon echter. Zij bracht persoonlijke bezoeken door het hele land, soms op de [[fiets]].
Haar rol tijdens de [[politionele actie]]s in [[Nederlands Indië]] was onderwerp van scherpe kritiek. Na een vijftigjarige ambtsperiode deed zij in [[1948]] troonsafstand ten gunste van haar dochter [[koningin Juliana]].
Na haar troonsafstand trok zij zich terug in Paleis het Loo. Tijdens de [[Watersnoodramp 1953|watersnoodramp]] van [[1953]] trad zij nog enkele malen in het publiek op, zij het per auto in plaats van op de fiets. Zij werkte tot op hoge leeftijd aan haar zakelijke investeringen, waarbij zij onder andere contact had met de Amerikaanse [[Mellon familie]] en de Europese [[Rothschild]]s. Gedurende haar laatste levensjaren schreef ze haar autobiografie 'Eenzaam maar niet alleen'. Wilhelmina stierf op [[28 november]] [[1962]], 82 jaar oud, en werd begraven in het [[familiegraf]] in de [[Nieuwe Kerk (Delft)|Nieuwe Kerk]] in [[Delft]]. Haar hele leven had zij geen voet in [[Nederlands-Indië]] gezet.
Na haar dood nam de invloed van de Nederlandse monarchie af, al bleef het koningshuis populair.--->
'''Gulielmina Helena Paulina Maria ('''Nederlandice: Wilhelmina, nata in [[Haga]] die [[31 Augusti]] [[1880]] - obiit in [[Appoldro]] die [[28 Novembris]] [[1962]]) [[regina]] [[Nederlandia]]e fuit. Prima progenies femina sola [[Gulielmus III (rex Nederlandiae)|Gulielmi III]] et reginae Emmae erat. Regina fuit a die 23 Novembris 1890 usque ad diem 4 [[September|Septembris]] 1948. Hendrico Megalopolis-Suerinum Gulielmina nupsit die 7 [[Februarius|Februarii]] 1901.
Nativitas: 31 Augusti 1880; Noordeinde Palace Obitus: 28 Novembris 1962; Het Loo Palace Patria: Regnum Nederlandense
Familia
Genitores: Gulielmus III; Emma of Waldeck and Pyrmont Coniunx: Prince Hendrik, Prince Consort of the Netherlands Proles: Iuliana Familia: Domus Auriaca
Gulielmina (regina Nederlandiae)
