Lingua Latina temporis humanistici

Salmanticae in Hispania anno 1985 inscriptio de "Akihito" et "Michika," principibus Iaponicis, qui universitatem Salmanticam visitaverunt hoc anno

Lingua Neolatina sive Latina Nova est Linguae Latinae genus quod ab Renascentia et post Medium Aevum in usu fuit. Lingua Latina scientifica est pars huius generis. Viri (et feminae) docti qui linguam Neolatinam fovent conabantur scribere, quam possibile, sicut scripserunt auctores classicae, hoc est auctores sicut Cicero, Livius, Tacitus, et alii eodem tempore. Latinitas talium scriptorum nominatur "Latinitas aurea." Non solum humanistae (docti saeculis litteris renascentibus, vel Renascentia) sunt scriptores neolatini, sed etiam scriptores saeculis recentissimis lingua Neolatina utuntur.

Vide etiam

• Auctores Neolatini
• Latinitas viva
• Usus Linguae Latinae

Nexus externi

• Thesaurus Eruditionis Universitatis Manhemensis (Germanice)
• http://www.neulatein.de/
• http://schola.ning.com
• Bibliographica Analytica librorum neolatinorum quae in interrete sunt

Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes!

Historia Linguae Latinae

tempore certo usque ad saeculum 2/1 a.C.n.	saeculum 2/1 a.C.n. usque ad saeculum 1 p.C.n.	saeculum 1 usque ad saeculum 8	saeculum 9 usque ad saeculum 14	saeculum 14 usque ad saeculum 17	saeculum 17 usque ad hodie
Lingua Latina archaica	Lingua Latina classica sive aurea	Lingua Latina postclassica sive argentea	Lingua Latina mediaevalis	Lingua Latina humanistica	Lingua Neolatina
	Sermo vulgaris		Linguae Romanicae (Dacoromanica, Francogallica, Hispanica, Italiana, Lusitanica, etc.)