Quantum redactiones paginae "Sextus Tarquinius" differant
Linea 19: | Linea 19: | ||
{{DEFAULTSORT:Tarquinius, Sextus}} |
{{DEFAULTSORT:Tarquinius, Sextus}} |
||
[[Categoria: |
[[Categoria:Mythologia Romana]] |
||
[[Categoria:Gens Tarquinia]] |
[[Categoria:Gens Tarquinia]] |
||
[[Categoria:Nati saeculo 6 a.C.n.]] |
[[Categoria:Nati saeculo 6 a.C.n.]] |
Emendatio ex 16:37, 16 Martii 2015
Sextus Tarquinius filius L. Tarquinii Superbi, ultimi regis Romae, fuit. Infamis factus est postquam vim intulit Lucretiae, uxori Collatini, quae femina summae virtutis erat. Quod nefandum scelus causa fuisse dicitur cur indignans populus regnum Romae abrogarit. Postquam autem Lucius Brutus Tarquinios Roma expulit (509 a.C.n.) Sextus Gabios sese recepit ubi ab inimicis occisus est[1].
Quomodo Sextus Gabios patri tradiderit
Rex Tarquinius Superbus tres filios genuisse tradebatur : maximusne natu an minimus natu fuerit Sextus difficile dictu quia auctores antiqui de ea re dissentiunt[2]. Cum Romani septimum iam annum bello adversus Gabinos detinerentur nec ullo modo vincere possent, Sextus strategema ignominiosum cum patre concinnavit. Nam fictis simultate et discordia, quo maiorem fidem hostibus faceret, Taquinius Superbus filium medio foro virgis caedi iussit. Quo facto velut transfuga odio et metu patris motus Sextus cum paucis comitibus Gabios confugit ubi benigne acceptus est. Tum beneficiis suis (parvis victoriis et multa praeda quam pater sine firma custodia e composito filio diripiendam reliquebat) paulatim tantam fiduciam apud Gabinos sese paravit ut dux totius exercitus legeretur ; peritiam enim suam rerum bellicarum semper iactabat atque ad bellum adversus Romanos velut privato odio impulsus semper hortabatur.
Fontes
- Dionysius Halicarnassensis, libro quarto Antiquitatum Romanarum cap. 55-58, 64-67, 70-71 et 85(4).
- Florus, libro primo Epitomae rerum Romanarum, capite septimo.
- Ovidius, libro secundo Fastorum 691-852.
- Titus Livius, libro primo Ab Urbe condita capitibus 53-54, 57-58 et 60.
- Valerius Maximus, libro sexto Factorum dictorumque memorabilium, 1,1 (de pudicitia).
Notae
- ↑ Titus Livius I,60.
- ↑ Minimus natu : Titus Livius I,53(5). Ovidius Fasti II,691. Maximus natu :Dion. Hal. IV,64,2. Maior natu (duorum ?) : Cicero, De rep. II,46.
Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes! |