Vexillum=[[Fasciculus:John 23 coa.svg|thumb|center|200px|Vexillum Ioannis XXIII]]
Vexillum=[[Fasciculus:John 23 coa.svg|thumb|center|200px|Vexillum Ioannis XXIII]]
|-}}
|-}}
'''Ioannes XXIII''' (natus ''Angelus Iosephus Roncalli''), post canonizationem dictus '''Sanctus Ioannes PP. XXIII''' ([[1881]]–[[1963]]), fuit ducentensimus sexagensimus primus [[Papa]] [[Ecclesia Catholica Romana|Ecclesiae Catholicae Romanae]] et dominus [[Civitas Vaticana|Civitatis Vaticanae]] a die [[28 Octobris]] [[1958]] usque ad [[mors|mortem]]. Papa Concilii et Papa Bonus vulgo appellatur, quamquam sua comitas non sine severitate erat, neque gravitas sine facilitate. Sua apostolica sententia fuit "Oboedientia et pax."'<ref>Ad imitandum [[Caesar Baronio|Caesaris Baronio]] sententiam, "Pax et oboedientia."</ref>
'''Ioannes XXIII''' (natus ''Angelus Iosephus Roncalli''), post canonizationem dictus '''Sanctus Ioannes PP. XXIII''' ([[1881]]–[[1963]]), fuit ducentensimus sexagensimus primus [[Papa]] [[Ecclesia Catholica Romana|Ecclesiae Catholicae Romanae]] et dominus [[Civitas Vaticana|Civitatis Vaticanae]] a die [[28 Octobris]] [[1958]] usque ad mortem. Papa Concilii et Papa Bonus vulgo appellatur, quamquam sua comitas non sine severitate erat, neque gravitas sine facilitate. Sua apostolica sententia fuit "Oboedientia et pax."'<ref>Ad imitandum [[Caesar Baronio|Caesaris Baronio]] sententiam, "Pax et oboedientia."</ref>
==Vita==
==Vita==
Angelus Iosephus Roncalli humili loco [[agricola (munus)|agricolarum]] familia natus est in oppido [[Submons (Langobardia)|Submontis]] ([[Lingua Italiana|Italiane]] ''Sotto il Monte,'' nunc ad honorem eius ''Sotto il Monte Ioannes XXIII'' vocato) die [[25 Novembris]] anno [[1881]], Ioannis Roncalli et Mariannae [[uxor]]is[[filius]]. Roncalli [[Bergomum|Bergomi]] in [[seminarium|seminario]] minore et postea [[Roma]]e in Pontificio Seminario Romano Maiore (illo tempore seminario sancti Apollinaris) studuit.
Angelus Iosephus Roncalli humili loco [[agricola (munus)|agricolarum]] familia natus est in oppido [[Submons (Langobardia)|Submontis]] ([[Lingua Italiana|Italiane]] ''Sotto il Monte,'' nunc ad honorem eius ''Sotto il Monte Giovanni XXIII'' vocato) die [[25 Novembris]] anno [[1881]], Ioannis Roncalli et Mariannae uxoris filius. Roncalli [[Bergomum|Bergomi]] in [[seminarium|seminario]] minore et postea [[Roma]]e in Pontificio Seminario Romano Maiore (illo tempore seminario sancti Apollinaris) studuit.
===Sacerdos===
===Sacerdos===
[[Presbyter|Sacerdote]] die [[10 Augusti]] [[1904]] [[Roma]]e ordinato, Roncalli secretarius domini [[Iacobus Radini-Tedeschi|Iacobi Radini-Tedeschi]] Bergomi [[episcopus|episcopi]] factus est, cum quo multas provincias visitare solebat. Roncalli apud seminarium [[Bergomum|Bergomi]] [[historia]]m [[Ecclesia Catholica|ecclesiae]] apologeticam ac [[theologia]]m docuit, et opera historica de [[Caesar Baronius|Caesare Baronio]] et de [[sanctus Carolus Borromeus|sancto Carolo Borromeo]] scripsit.
[[Presbyter|Sacerdote]] die [[10 Augusti]] [[1904]] Romae ordinato, Roncalli secretarius domini [[Iacobus Radini-Tedeschi|Iacobi Radini-Tedeschi]] Bergomi [[episcopus|episcopi]] factus est, cum quo multas provincias visitare solebat. Roncalli apud seminarium [[Bergomum|Bergomi]] [[historia]]m [[Ecclesia Catholica|ecclesiae]], apologeticam ac [[theologia]]m docuit, et opera historica de [[Caesar Baronius|Caesare Baronio]] et de [[sanctus Carolus Borromeus|sancto Carolo Borromeo]] scripsit.
Post mortem episcopi, anno [[1915]], Roncalli [[miles]] in [[Bellum Orbis Terrarum I|primo orbis terrarum bello]] meruit. Ab anno [[1918]], legione [[Italia]]na sacerdos militum laboravit. Bellum confecto, sacerdos iuvenum studiosorumque ad annum [[1921]] operam dedit. Eodem anno a [[Benedictus XV|Benedicto Papa XV]] Romam translatus est, et ad gradum [[praelatus|praelati]] honorarius Suae Sanctitatis et praeses [[Consilium Nationale Italiae|Consilii Nationalis Italiae]] operis de [[Congregatio pro Gentium Evangelizatione|Propaganda Fide]] promotus est.
Post mortem episcopi, anno [[1915]], Roncalli [[miles]] in [[Bellum Orbis Terrarum I|primo orbis terrarum bello]] meruit. Ab anno [[1918]], legione [[Italia]]na sacerdos militum laboravit. Bellum confecto sacerdos iuvenum studiosorumque ad annum [[1921]] operam dedit. Eodem anno a [[Benedictus XV|Benedicto Papa XV]] Romam translatus est et ad gradum [[praelatus|praelati]] honorarium Suae Sanctitatis et praesidis [[Consilium Nationale Italiae|Consilii Nationalis Italiae]] operis de [[Congregatio pro Gentium Evangelizatione|Propaganda Fide]] promotus est.
===Episcopus et nuntius apostolicus===
===Episcopus et nuntius apostolicus===
Anno [[1925]] die [[19 Martii]], [[episcopus titularis]] ordinatus est, et tunc [[Pius XI|Pius Papa XI]] eum in [[Bulgaria]]m visitorem apostolicum misit. Anno [[1934]], delegatus apostolicus in [[Turcia]] et [[Graecia]] creatus est. Anno [[1944]], labor magnae difficultatis ei data est: nuntius apostolicus in [[Francia]] post [[Bellum Orbis Terrarum II|secundum orbis terrarum bellum]]. Bello iam gerente, multi episcopi Francici cum Germanis conlaboraverunt. Populus autem et administratio Franciae demissionem eorum de ecclesia petiverunt. Roncalli nuntius apostolicus disputationem eam finire potuit.
Anno [[1925]] die [[19 Martii]] [[episcopus titularis]] ordinatus est, et tunc [[Pius XI|Pius Papa XI]] eum visitorem apostolicum in [[Bulgaria]]m misit. Anno [[1934]] delegatus apostolicus in [[Turcia]] et [[Graecia]] creatus est. Anno [[1944]] labor magnae difficultatis ei datus est: nuntius apostolicus in [[Francia]] post [[Bellum Orbis Terrarum II|secundum orbis terrarum bellum]]. Bello iam flagrante multi episcopi Francici cum Germanis conlaboraverant. Populus autem et administratio Franciae demissionem eorum ab ecclesia petiverunt. Roncalli nuntius apostolicus eam disputationem finire potuit.
===Cardinalis et patriarcha===
===Cardinalis et patriarcha===
Die [[12 Ianuarii]] anno [[1953]], a [[Pius XII|Pio Papa XII]] [[cardinalis]] Sanctae Romanae Ecclesiae et [[Patriarcha Venetiarum]] nominatus est.
Die [[12 Ianuarii]] anno [[1953]] a [[Pius XII|Pio Papa XII]] [[cardinalis]] Sanctae Romanae Ecclesiae creatus et [[Patriarchatus Venetiarum|Patriarcha Venetiarum]] nominatus est.
==Pontificatus==
==Pontificatus==
Post arduum [[conclave]] (ipse Ioannes XXIII postea dixit se et cardinalem [[Gregorius Petrus Agagianian|Gregorium Petrum Agagianian]] de electione inter se diu contenderant), Roncalli tamen senex, quare die [[28 Octobris]] anno [[1958]] cardinales, qui brevitate eius pontificatus confidebant, eum in summum pontificem elegerunt. Roncalli nomen suiIoannem XXIII imposuit.
Post arduum [[conclave]] (ipse Ioannes XXIII postea dixit se et cardinalem [[Gregorius Petrus Agagianian|Gregorium Petrum Agagianian]] de electione inter se diu contenderant) die [[28 Octobris]] anno 1958 cardinales, qui brevitate eius pontificatus confidebant, Angelum Roncalli in summum pontificem elegerunt. Ille nomen sibi Ioannis XXIII imposuit.
Quamquam pontificatus suus brevis fuerit, Ioannes XXIII brevi tempore multa explevit inter alia [[Concilium Vaticanum Secundum]]invocavit. [[Pax|Pacis]] causa valde laboravit. Suaultima encyclica, ''Pacem in terris,'' hereditas sua videtur et dicere solebat: "Errorem non errantem damnare debemus."
Quamquam pontificatus suus brevis fuerit, Ioannes XXIII brevi tempore multa explevit inter alia concilium Vaticanum secundum convocavit. [[Pax|Pacis]] causa valde laboravit. Ultima eius encyclica, ''Pacem in terris,'' hereditas eius videtur, qui dicere solebat: "Errorem non errantem damnare debemus."
Ioannes XXIII [[numerus|numerum]] maximum [[cardinalis|cardinalium]], quem cum bulla ''Postquam verus'' die [[3 Septembris]] [[1586]] papa [[Sixtus V]] constituerat, id est septuaginta, superavit: iam mense Decembri [[1958]], Ioannes novos cardinales creavit et numerus eorum ad septuaginta quinque crevit.
Ioannes XXIII numerum maximum cardinalium, quem cum bulla ''Postquam verus'' die [[3 Septembris]] [[1586]] papa [[Sixtus V]] constituerat, id est septuaginta, superavit: iam mense Decembri [[1958]] Ioannes novos cardinales creavit, ut numerus eorum ad septuaginta quinque crevisset.
Prima [[Nativitas Domini|Nativitate Domini]] pontificatus eius Ioannes XXIII parvulos aegros et captivos visitavit.
Prima [[Nativitas Domini|nativitate Domini]] pontificatus eius Ioannes XXIII parvulos aegros et captivos visitavit.
Iam mense Ianuario [[1959]], papa [[Oecumenicum Concilium]], quod [[Concilium Vaticanum Secundum|Vaticanum Secundum]] ([[1962]]–[[1965]]) appellatur, convocavit.
Iam mense Ianuario [[1959]] papa [[Oecumenicum Concilium]], quod Vaticanum secundum ([[1962]]–[[1965]]) appellatur, convocavit.
Die [[4 Octobris]] [[1962]], primus papa post [[Pius IX|Pium IX]], Ioannes XXIII e [[Roma]] egressus est et [[sanctuarium|sanctuarios]] [[Lauretum|Laureti]] et [[Asisium|Asisii]] visitavit.
Die [[4 Octobris]] 1962, primus papa post [[Pius IX|Pium IX]], Ioannes XXIII e [[Roma]] egressus est et [[sanctuarium|sanctuarios]] [[Lauretum|Laureti]] et [[Asisium|Asisii]] visitavit.
Die [[11 Octobris]] [[1962 ]], SecundumConcilium Vaticanum aperiens, dixit ecclesiam sese cum [[civilitas|civilitate]] hodierna reconciliare debere:
Die [[11 Octobris]] 1962, secundum concilium Vaticanum aperiens, dixit ecclesiam sese cum [[civilitas|civilitate]] hodierna reconciliare debere:
:"Saepe quidem accidit, quemadmodum in cotidiano obeundo apostolico ministerio comperimus, ut non sine aurium Nostrarum offensione quorundam voces ad Nos perferantur, qui, licet religionis studio incensi, non satis tamen aequa aestimatione prudentique iudicio res perpendunt. Hi enim, in praesentibus humanae societatis condicionibus, nonnisi ruinas calamitatesque cernere valent; dictitant nostra tempora, si cum elapsis saeculis comparentur, prorsus in peius abiisse; atque adeo ita se habent, quasi ex historia, quae vitae magistra est, nihil habeant quod discant, ac veluti si, superiorum Conciliorum tempore, quoad christianam doctrinam, quoad mores, quoad iustam Ecclesiae libertatem, omnia prospere ac recte processerint.
:"Saepe quidem accidit, quemadmodum in cotidiano obeundo apostolico ministerio comperimus, ut non sine aurium Nostrarum offensione quorundam voces ad Nos perferantur, qui, licet religionis studio incensi, non satis tamen aequa aestimatione prudentique iudicio res perpendunt. Hi enim, in praesentibus humanae societatis condicionibus, nonnisi ruinas calamitatesque cernere valent; dictitant nostra tempora, si cum elapsis saeculis comparentur, prorsus in peius abiisse; atque adeo ita se habent, quasi ex historia, quae vitae magistra est, nihil habeant quod discant, ac veluti si, superiorum Conciliorum tempore, quoad christianam doctrinam, quoad mores, quoad iustam Ecclesiae libertatem, omnia prospere ac recte processerint.
Linea 49:
Linea 49:
:In praesenti humanorum eventuum cursu, quo hominum societas novum rerum ordinem ingredi videtur, potius arcana Divinae Providentiae consilia agnoscenda sunt, quae per tempora succedentia, hominum opera, ac plerumque praeter eorum exspectationem, suum exitum consequuntur, atque omnia, adversos etiam humanos casus, in Ecclesiae bonum sapienter disponunt."
:In praesenti humanorum eventuum cursu, quo hominum societas novum rerum ordinem ingredi videtur, potius arcana Divinae Providentiae consilia agnoscenda sunt, quae per tempora succedentia, hominum opera, ac plerumque praeter eorum exspectationem, suum exitum consequuntur, atque omnia, adversos etiam humanos casus, in Ecclesiae bonum sapienter disponunt."
Similiter dixit in sua littera encyclica de pace: ''[[Pacem in terris]],'' quae iam a multis mensibus grave [[morbus|morbo]] laborante scripsit. Nam paulo post encyclicae promulgationem [[cancer stomachi|cancro stomachi]] in [[Civitas Vaticana|Civitate Vaticana]] die [[3 Iunii]] [[1963]] obiit.
Similiter dixit in sua littera encyclica de pace: ''[[Pacem in terris]],'' quam iam a multis mensibus grave [[morbus|morbo]] laborans scripsit. Nam paulo post encyclicae promulgationem [[cancer stomachi|cancro stomachi]] in Civitate Vaticana die [[3 Iunii]] 1963 obiit.
==Encyclicae epistulae==
==Encyclicae epistulae==
Ioannes XXIII octo [[encyclicae|encyclicas]] epistulas protulit:
Ioannes XXIII octo [[encyclicae|encyclicas]] epistulas protulit:
*''[[Ad Petri Cathedram]]'' (die [[29 Iunii]] [[1959]]), de propositis pontificatus
*''[[Ad Petri Cathedram]]'' (die [[29 Iunii]] 1959), de propositis pontificatus
*''[[Aeterna Dei sapientia]]'' (die [[11 Novembris]] [[1961]]), ad memoriam Papae [[Leo I (papa)|Leonis]]
*''[[Aeterna Dei sapientia]]'' (die [[11 Novembris]] [[1961]]), ad memoriam Papae [[Leo I (papa)|Leonis]]
*''[[Grata Recordatio]]'' (die [[26 Septembris]] [[1959]]), de [[Rosarium (oratio)|rosario]]
*''[[Grata Recordatio]]'' (die [[26 Septembris]] 1959), de [[Rosarium (oratio)|rosario]]
*''[[Mater et Magistra]]'' (die [[15 Maii]] [[1961]]), de sociale ecclesiae doctrina
*''[[Mater et Magistra]]'' (die [[15 Maii]] 1961), de sociale ecclesiae doctrina
*''[[Pacem in terris]]'' (die [[11 Aprilis]] [[1963]])
*''[[Princeps Pastorum]]'' (die [[28 Novembris]] [[1959]]), de missionibus
*''[[Princeps Pastorum]]'' (die [[28 Novembris]] 1959), de missionibus
*''[[Sacerdotii Nostri Primordia]]'' (die [[1 Augusti]] [[1959]]), de sancto [[presbyter]]o [[Ioannes Maria Vianney|Ioanne Maria Vianney]]
*''[[Sacerdotii Nostri Primordia]]'' (die [[1 Augusti]] 1959), de sancto presbytero [[Ioannes Maria Vianney|Ioanne Maria Vianney]]
Vide etiam constitutionem apostolicam "[[Veterum Sapientiae]]," de usu [[Lingua Latina|linguae Latinae]].
Vide etiam constitutionem apostolicam "[[Veterum Sapientiae]]" de usu [[Lingua Latina|linguae Latinae]].
==Opera==
==Opera==
Suumpraeclarum opus fuit ''Il Giornale dell'anima,'' diarium [[mens|animae]] [[Latine]] scriptum, [[liber]] in quo ex anno [[1895]] usque ad mortem ipse meditationes suas scripsit.<ref>Confer Diarium Animae.</ref> Alia opera:
Praeclarum eius opus est ''Il Giornale dell'anima,'' diarium [[mens|animae]] [[Latine]] scriptum, in quo ex anno [[1895]] usque ad mortem meditationes suas scripsit.<ref>Confer Diarium Animae.</ref> Alia opera:
* Angelo Giuseppe Roncalli, ''Il cardinale [[Cesare Baronio]]. Nel terzo centenario della sua morte'', [[Modicia]]e anno [[1908]] (III ed., Edizioni di Storia e letteratura, [[Roma]]e, anno [[1961]])
* Angelo Giuseppe Roncalli, ''Il cardinale [[Cesare Baronio]]. Nel terzo centenario della sua morte'', [[Modicia]]e anno 1908 (III ed., Edizioni di Storia e letteratura, Romae, 1961)
* Angelo Giuseppe Roncalli, ''Mons. [[Giacomo Maria Radini-Tedeschi]], vescovo di Bergamo, Edizioni di Storia e Letteratura,'' [[Roma]]e, [[1963]]
* Angelo Giuseppe Roncalli, ''Mons. [[Giacomo Maria Radini-Tedeschi]], vescovo di Bergamo, Edizioni di Storia e Letteratura,'' Romae, [[1963]]
* A.G. Roncalli/Giovanni XXIII, ''Il giornale dell'anima e altri scritti di pieta'', a cura di Loris Francesco Capovilla, Ed. San Paolo, CiniselloBalsamo (MI) 2003.
* A.G. Roncalli/Giovanni XXIII, ''Il giornale dell'anima e altri scritti di pietà'', a cura di Loris Francesco Capovilla, Ed. San Paolo, Cinixelli Balsemi, 2003.
==Beatificatio==
==Beatificatio==
Die [[3 Septembris]] anno [[2000]], [[Ioannes Paulus II]] Papam Ioannem XXIII beatum nominavit. Die [[5 Iulii]] [[2013]], [[Franciscus (papa)|Franciscus]] [[Papa]] [[canonizatio]]nis [[decretum]] signavit. Ex die [[27 Aprilis]] [[2014]], una cum successore [[Ioannes Paulus II|Ioanne Paulo II]] ut [[sanctus]] nunc veneratur. Dies festa eius die [[11 Octobris]] celebratur quia die 11 Octobris 1962 Concilium Vaticanum Secundum incepit.
Die [[3 Septembris]] anno [[2000]] [[Ioannes Paulus II]] Papam Ioannem XXIII beatum nominavit. Die [[5 Iulii]] [[2013]], [[Franciscus (papa)|Franciscus]] Papa [[canonizatio]]nis [[decretum]] signavit. Ex die [[27 Aprilis]] [[2014]] una cum successore [[Ioannes Paulus II|Ioanne Paulo II]] ut [[sanctus]] nunc veneratur. Festum eius die 11 Octobris celebratur, quia hoc die anno 1962 concilium Vaticanum secundum incepit.
==Notae==
==Notae==
Linea 80:
Linea 80:
===Libri===
===Libri===
*''Giovanni XXIII nel ricordo del segretario Loris Francesco Capovilla'', intervista di Marco Roncalli, Ed. San Paolo, Cinisello Balsamo (MI) anno 1994.
*''Giovanni XXIII nel ricordo del segretario Loris Francesco Capovilla'', intervista di Marco Roncalli, Ed. San Paolo, Cinisello Balsamo (MI) anno 1994.
*[[Loris Franciscus Capovilla|L.F. Capovilla]], ''Papa Giovanni segno dei tempi'', Ed. Paoline, [[Roma]]e anno [[1967]].
*[[Loris Franciscus Capovilla|L.F. Capovilla]], ''Papa Giovanni segno dei tempi'', Ed. Paoline, Romae anno [[1967]].
*L. Bizzarri, ''Giovanni XXIII. Il Papa Buono'', Edizioni RAI - ERI, Romae anno [[2000]].
*L. Bizzarri, ''Giovanni XXIII. Il Papa Buono'', Edizioni RAI - ERI, Romae 2000.
*N. Fabbretti, ''La storia di Papa Giovanni'', Ed. Mursia, Mediolani [[1967]].
*N. Fabbretti, ''La storia di Papa Giovanni'', Ed. Mursia, Mediolani 1967.
*E. Galavotti, ''Processo a Papa Giovanni. La causa di canonizzazione di Angelo Giuseppe Roncalli (1965-2000)'', Ed. Mulino, Bononiae anno 2005.
*E. Galavotti, ''Processo a Papa Giovanni. La causa di canonizzazione di Angelo Giuseppe Roncalli (1965-2000)'', Ed. Mulino, Bononiae 2005.
*M. Roncalli, '' Giovanni XXIII. Angelo Giuseppe Roncalli. Una vita nella Storia'', [[Mediolanum|Mediolani]] anno [[2006]].
*M. Roncalli, '' Giovanni XXIII. Angelo Giuseppe Roncalli. Una vita nella Storia'', [[Mediolanum|Mediolani]] [[2006]].
*M. Benigni & G. Zanchi, ''Giovanni XXIII. Biografia ufficiale a cura della diocesi di Bergamo'', Ed. San Paolo, Mediolani anno [[2000]].
*M. Benigni & G. Zanchi, ''Giovanni XXIII. Biografia ufficiale a cura della diocesi di Bergamo'', Ed. San Paolo, Mediolani, 2000.
===Pelliculae===
===Pelliculae===
Emendatio ex 20:41, 8 Martii 2015
Amati pueri, audio voces vestras. Mea una vox sed mundi vocem ostendit. Hic universus adest orbis. Hoc vespere Luna ipsa mihi videtur, sursum mirate, festinare ut hoc spectaculum admiretur. . . . Domum redire, inveniri pueros vestros. Date blanditias filiis vestris et dicite: hoc est Papae solatium. Inventas lacrimas detergite; dicite verbum bonum: Papa est nobiscum praecipue in acerbitatibus et inter tristitiae horas.[1]
Ioannes XXIII (natus Angelus Iosephus Roncalli), post canonizationem dictus Sanctus Ioannes PP. XXIII (1881–1963), fuit ducentensimus sexagensimus primus PapaEcclesiae Catholicae Romanae et dominus Civitatis Vaticanae a die 28 Octobris1958 usque ad mortem. Papa Concilii et Papa Bonus vulgo appellatur, quamquam sua comitas non sine severitate erat, neque gravitas sine facilitate. Sua apostolica sententia fuit "Oboedientia et pax."'[2]
Vita
Angelus Iosephus Roncalli humili loco agricolarum familia natus est in oppido Submontis (ItalianeSotto il Monte, nunc ad honorem eius Sotto il Monte Giovanni XXIII vocato) die 25 Novembris anno 1881, Ioannis Roncalli et Mariannae uxoris filius. Roncalli Bergomi in seminario minore et postea Romae in Pontificio Seminario Romano Maiore (illo tempore seminario sancti Apollinaris) studuit.
Anno 1925 die 19 Martiiepiscopus titularis ordinatus est, et tunc Pius Papa XI eum visitorem apostolicum in Bulgariam misit. Anno 1934 delegatus apostolicus in Turcia et Graecia creatus est. Anno 1944 labor magnae difficultatis ei datus est: nuntius apostolicus in Francia post secundum orbis terrarum bellum. Bello iam flagrante multi episcopi Francici cum Germanis conlaboraverant. Populus autem et administratio Franciae demissionem eorum ab ecclesia petiverunt. Roncalli nuntius apostolicus eam disputationem finire potuit.
Post arduum conclave (ipse Ioannes XXIII postea dixit se et cardinalem Gregorium Petrum Agagianian de electione inter se diu contenderant) die 28 Octobris anno 1958 cardinales, qui brevitate eius pontificatus confidebant, Angelum Roncalli in summum pontificem elegerunt. Ille nomen sibi Ioannis XXIII imposuit.
Quamquam pontificatus suus brevis fuerit, Ioannes XXIII brevi tempore multa explevit inter alia concilium Vaticanum secundum convocavit. Pacis causa valde laboravit. Ultima eius encyclica, Pacem in terris, hereditas eius videtur, qui dicere solebat: "Errorem non errantem damnare debemus."
Ioannes XXIII numerum maximum cardinalium, quem cum bulla Postquam verus die 3 Septembris1586 papa Sixtus V constituerat, id est septuaginta, superavit: iam mense Decembri 1958 Ioannes novos cardinales creavit, ut numerus eorum ad septuaginta quinque crevisset.
Prima nativitate Domini pontificatus eius Ioannes XXIII parvulos aegros et captivos visitavit.
Die 11 Octobris 1962, secundum concilium Vaticanum aperiens, dixit ecclesiam sese cum civilitate hodierna reconciliare debere:
"Saepe quidem accidit, quemadmodum in cotidiano obeundo apostolico ministerio comperimus, ut non sine aurium Nostrarum offensione quorundam voces ad Nos perferantur, qui, licet religionis studio incensi, non satis tamen aequa aestimatione prudentique iudicio res perpendunt. Hi enim, in praesentibus humanae societatis condicionibus, nonnisi ruinas calamitatesque cernere valent; dictitant nostra tempora, si cum elapsis saeculis comparentur, prorsus in peius abiisse; atque adeo ita se habent, quasi ex historia, quae vitae magistra est, nihil habeant quod discant, ac veluti si, superiorum Conciliorum tempore, quoad christianam doctrinam, quoad mores, quoad iustam Ecclesiae libertatem, omnia prospere ac recte processerint.
At Nobis plane dissentiendum esse videtur ab his rerum adversarum vaticinatoribus, qui deteriora semper praenuntiant, quasi rerum exitium instet.
In praesenti humanorum eventuum cursu, quo hominum societas novum rerum ordinem ingredi videtur, potius arcana Divinae Providentiae consilia agnoscenda sunt, quae per tempora succedentia, hominum opera, ac plerumque praeter eorum exspectationem, suum exitum consequuntur, atque omnia, adversos etiam humanos casus, in Ecclesiae bonum sapienter disponunt."
Similiter dixit in sua littera encyclica de pace: Pacem in terris, quam iam a multis mensibus grave morbo laborans scripsit. Nam paulo post encyclicae promulgationem cancro stomachi in Civitate Vaticana die 3 Iunii 1963 obiit.
Praeclarum eius opus est Il Giornale dell'anima, diarium animaeLatine scriptum, in quo ex anno 1895 usque ad mortem meditationes suas scripsit.[3] Alia opera:
Angelo Giuseppe Roncalli, Il cardinale Cesare Baronio. Nel terzo centenario della sua morte, Modiciae anno 1908 (III ed., Edizioni di Storia e letteratura, Romae, 1961)
A.G. Roncalli/Giovanni XXIII, Il giornale dell'anima e altri scritti di pietà, a cura di Loris Francesco Capovilla, Ed. San Paolo, Cinixelli Balsemi, 2003.
↑Cari figlioli, sento le vostre voci. La mia è una voce sola, ma riassume la voce del mondo intero. Qui tutto il mondo è rappresentato. Si direbbe che persino la luna si è affrettata stasera, osservatela in alto, a guardare a questo spettacolo. . . . Tornando a casa, troverete i bambini. Date una carezza ai vostri bambini e dite: questa è la carezza del Papa. Troverete qualche lacrima da asciugare, dite una parola buona: il Papa è con noi, specialmente nelle ore della tristezza e dell'amarezza.
Ioannes XXIII
.jpg)
.jpg)