Coniunctivus

Coniunctivus aut subiunctivus est modus verbalis.

Notio praecipua

Coniunctivus modus indicat notiones quae sunt non in re sed in mente. Proposita, consequentia, causas et concessa exprimit. Nomen aliud coniunctivi est "subiunctivus" (anglice subjunctive) in multis linguis. In Lingua Latina omne tempus praeter futurum formam coniunctivi habet.

Coniunctivus Latinus

Hae regulae coniunctivae sunt:

REGULA CONIUNCTIVA ACTIVA Coniugatio Infinitivus Coniunctivus Praesens Coniunctivus Imperfectum Coniunctivus Perfectum Coniunctivus Plusquamperfectum -o 1 amare amem, ames... amarem, amares... amaverim, amaveris... amavissem, amavisses... -eo 2 monere moneam, moneas... monerem, moneres... monuerim, monueris... monuissem, monuisses... -o 3(*) mittere mittam, mittas... mitterem, mitteres... miserim, miseris... misissem, misisses... -io 4 audire audiam, audias... audirem, audires... audiverim, audiveris... audivissem, audivisses... -io M(*) capire capiam, capias... caperem, caperes... ceperim, ceperis... cepissem, cepisses...

(*)NOTA: Hae coniugationes saepe radices perfecti mutantes habent ( capere → cepisse / regere → rexisse)

REGULA CONIUNCTIVA PASSIVA Coniugatio Infinitivus Coniunctivus Praesens Coniunctivus Imperfectum Coniunctivus Perfectum Coniunctivus Plusquamperfectum -o 1 amari amer, ameris... amarer, amareris... amatus, -a sim, amatus, -a sis... amatus, -a essem, amatus, -a esses... -eo 2 moneri monear, monearis... monerer, monereris... monitus, -a sim, monitus, -a sis... monitus, -a essem, monitus, -a esses... -o 3(*) mitti mittar, mittaris... mitterer, mittereris... mis(s)us, -a sim, mis(s)us, -a sis... mis(s)us, -a essem, mis(s)us, -a esses... -io 4 audiri audiar, audiaris... audirer, audireris... auditus, -a sim, auditus, -a sis... auditus, -a essem, auditus, -a esses... -io M(*) capi capiar, capieris... caperer, capereris... captus, -a sim, captus, -a sis... captus, -a essem, captus, -a esses...

(*)NOTA: Hae coniugationes saepe etiam participia irregularia habent (capere → captus / regere → rectus)

Usus Coniunctivi (in Lingua Latina)

• Coniunctivus Adhortativus: (utere praesentem) Indicat quid aliquis facere debeat, facere possit vel voluntatem (imperativo simile)

Hic servus veniat! = Hic servus venire debet, Hic servus venire potest vel Voluntas mea est hunc servum venire.

• Coniunctivus Finalis: (coniunctiva verba cum "ut" vel "ne")

• Coniunctivus Consecutivus: ("ita", "tam", "tantus", "sic" et coniuntiva verba cum "ut")

• Coniunctivus Temporalis: ("cum" cum coniunctiva verba)

• Coniunctivus Imperii Obliqui: (coniunctiva verba cum "ut" vel "ne")

• Coniunctivus Quaestionis Obliquae: (quaerens verbum cum coniuncto verbo)

Vide etiam

• Indicativus
• Imperativus

Lege de Coniunctivo in Vicilibris.