Quantum redactiones paginae "Publius Cornelius L.f. Scipio" differant
| Linea 8: | Linea 8: | ||
Scipio anno [[218 a.C.n.|218]], ineunte [[Secundum bellum Punicum|secundo bello Punico]], [[consul]] contra [[Carthago|Carthaginienses]] in Hispaniam missus est. [[Massilia|Massiliam]] sexaginta navibus mari iam pervenerat<ref>Polybius III,41.</ref> cum de adventu [[Hannibal]]is certior factus est, quem [[Rhodanus|Rhodanum]] transeuntem atque in Italiam per [[Alpes]] iter facientem non iam consequi poterat : nam dux Poenus elabi festinavit. Tum exercitum suum, duce fratre [[Gnaeus Cornelius Scipio Calvus|Calvo]], in Hispaniam misit, dum ipse in Italiam cum paucis redit<ref>[[Polybius]] III 49,4</ref>. [[Pisae|Pisas]] appulit atque raptim exercitus quibus [[Praetor|praetores]] adversus [[Boii|Boios]] pugnantes praeerant, collegit atque ad [[Padus|Padum]] flumen secum duxit, Hannibali ex Alpibus advenienti obviam iturus<ref>[[Polybius|Pol]]. III,56.</ref>. |
Scipio anno [[218 a.C.n.|218]], ineunte [[Secundum bellum Punicum|secundo bello Punico]], [[consul]] contra [[Carthago|Carthaginienses]] in Hispaniam missus est. [[Massilia|Massiliam]] sexaginta navibus mari iam pervenerat<ref>Polybius III,41.</ref> cum de adventu [[Hannibal]]is certior factus est, quem [[Rhodanus|Rhodanum]] transeuntem atque in Italiam per [[Alpes]] iter facientem non iam consequi poterat : nam dux Poenus elabi festinavit. Tum exercitum suum, duce fratre [[Gnaeus Cornelius Scipio Calvus|Calvo]], in Hispaniam misit, dum ipse in Italiam cum paucis redit<ref>[[Polybius]] III 49,4</ref>. [[Pisae|Pisas]] appulit atque raptim exercitus quibus [[Praetor|praetores]] adversus [[Boii|Boios]] pugnantes praeerant, collegit atque ad [[Padus|Padum]] flumen secum duxit, Hannibali ex Alpibus advenienti obviam iturus<ref>[[Polybius|Pol]]. III,56.</ref>. |
||
Atque ita procedens Scipio Hannibalem a oniunctione cum speratis socii, Boiis et Insubribus, prohibuit. Sed equestri proelio apud [[Ticinus (flumen)|Ticinum]] (qui rivus ex Alpibus per lacum [[Verbannus|Verbannum]] in Padum prope [[Papia|Papiam]] influit) commisso Numidae equites Romanos fugavere : tunc consul saucius et ipse plana loca relinquere festinavit, in quibus hostes equitatu praestabant. Itaque Padum retro transiit ad Placentiam coloniam iter faciens. Hannibali autem post eum [[Padus|Padum]] transeunti plurimae gentes Gallicae legatos miserunt, societatem et auxilia ultro offerentes. Galli quoque qui in exercitu Scipionis militabant, occisis nonnullis commilitonibus Romanis, nocte e castris ad Hannibalem transfugerunt. |
Atque ita procedens Scipio Hannibalem a oniunctione cum speratis socii, Boiis et Insubribus, prohibuit. Sed equestri proelio apud [[Ticinus (flumen)|Ticinum]] (qui rivus ex Alpibus per lacum [[Verbannus|Verbannum]] in Padum prope [[Papia|Papiam]] influit) commisso Numidae equites Romanos fugavere : tunc consul saucius et ipse plana loca relinquere festinavit, in quibus hostes equitatu praestabant. Itaque Padum retro transiit ad Placentiam coloniam iter faciens. Hannibali autem post eum [[Padus|Padum]] transeunti plurimae gentes Gallicae legatos miserunt, societatem et auxilia ultro offerentes. Galli quoque qui in exercitu Scipionis militabant, occisis nonnullis commilitonibus Romanis, nocte e castris ad Hannibalem transfugerunt. Tunc castra ultra Trebiam in colle posuit consul, quem alter consul Sempronius Longus e Sicilia cum exercitu revocatus convenit atque copias suas in eadem castra coniunxit<ref>Polybius III 61-66</ref>. |
||
===De proconsulatu in Hispania=== |
===De proconsulatu in Hispania=== |
||
Emendatio ex 14:08, 26 Ianuarii 2015
Publius Cornelius L.f. Scipio (natus saeculo 3 a.C.n., mortuus anno 211 a.C.n.) vir publicus Romanus fuit.
Familia
Pater eius Lucius Cornelius Scipio anno 259 a.C.n. consul fuit, frater Gnaeus Cornelius Scipio Calvus anno 222 a.C.n. eodem magistratu fungebatur. Filius eius Publius Cornelius Scipio Africanus fuit.
Cursus honorum
De consulatu (218 a.C.n.)
Scipio anno 218, ineunte secundo bello Punico, consul contra Carthaginienses in Hispaniam missus est. Massiliam sexaginta navibus mari iam pervenerat[1] cum de adventu Hannibalis certior factus est, quem Rhodanum transeuntem atque in Italiam per Alpes iter facientem non iam consequi poterat : nam dux Poenus elabi festinavit. Tum exercitum suum, duce fratre Calvo, in Hispaniam misit, dum ipse in Italiam cum paucis redit[2]. Pisas appulit atque raptim exercitus quibus praetores adversus Boios pugnantes praeerant, collegit atque ad Padum flumen secum duxit, Hannibali ex Alpibus advenienti obviam iturus[3].
Atque ita procedens Scipio Hannibalem a oniunctione cum speratis socii, Boiis et Insubribus, prohibuit. Sed equestri proelio apud Ticinum (qui rivus ex Alpibus per lacum Verbannum in Padum prope Papiam influit) commisso Numidae equites Romanos fugavere : tunc consul saucius et ipse plana loca relinquere festinavit, in quibus hostes equitatu praestabant. Itaque Padum retro transiit ad Placentiam coloniam iter faciens. Hannibali autem post eum Padum transeunti plurimae gentes Gallicae legatos miserunt, societatem et auxilia ultro offerentes. Galli quoque qui in exercitu Scipionis militabant, occisis nonnullis commilitonibus Romanis, nocte e castris ad Hannibalem transfugerunt. Tunc castra ultra Trebiam in colle posuit consul, quem alter consul Sempronius Longus e Sicilia cum exercitu revocatus convenit atque copias suas in eadem castra coniunxit[4].
De proconsulatu in Hispania
Anno 217 proconsul in Hispaniam venit. Ibi anno 211 cum fratre in pugna contra Poenos necatus est. Successor eius Publius Cornelius Scipio Africanus filius factus est.
Bibliographia
- Carolus-Ludovicus Elvers, "C. Scipio, P. [I 68]" in Der Neue Pauly vol. 3 (Stutgardiae: Metzler, 1997. ISBN 3-476-01473-8) col. 177.
Notae
| Antecessores: Lucius Aemilius M.f. Paulus et Marcus Livius M.f. Salinator |
Consul 218 a.C.n. cum Tiberio Sempronio C.f. Longo |
Successores: Gnaeus Servilius P.f. Geminus et Gaius Flaminius C.f. II |