Quantum redactiones paginae "Unio Europaea" differant
mNo edit summary |
No edit summary |
||
Linea 12: | Linea 12: | ||
|hymnus_nationalis = [[Hymnus Europae|An die Freude]]<br />([[Lingua Germanica|Germanice]]; Ad laetitiam) |
|hymnus_nationalis = [[Hymnus Europae|An die Freude]]<br />([[Lingua Germanica|Germanice]]; Ad laetitiam) |
||
|titulus_ducis = [[Commissio Europaea|Praeses Commissionis]] |
|titulus_ducis = [[Commissio Europaea|Praeses Commissionis]] |
||
|nomen_ducis = [[Ioannes |
|nomen_ducis = [[Ioannes Claudius Juncker]] |
||
|titulus_ducis_2 = [[Consilium Europaeum|Praeses Consilii Europaei]] |
|titulus_ducis_2 = [[Consilium Europaeum|Praeses Consilii Europaei]] |
||
|nomen_ducis_2 = [[Donaldus Tusk]] |
|nomen_ducis_2 = [[Donaldus Tusk]] |
Emendatio ex 00:50, 5 Decembris 2014
Formula:Data nationis Unio Europaea est consociatio plurimarum Europae civitatum sui iuris quae in rebus civilibus, oeconomicis, et iudicialibus cum respectu democratiae et iurum humanorum ad bellum prohibendum collaborant, sed ex Consilio Europae distingui debet, quamquam omnis Unionis Europaeae civitas socius Consilii Europae est. Sedem Bruxellis, Argentorati, et Luxemburgi habet. Incolarum circiter 503 milliones sunt. Linguae publicae unionis viginti quattuor numerantur.
Historia
Europa post secundum bellum mundanum prostrata et diruta iacuit. Erant tamen, qui reconciliationem inter nationes Europaeas instituere vellent, ut bella nova prohiberentur. Inter quos Robertus Schuman, minister a rebus exteris Francicus, administrationem communem carbonis et chalybis (opum nempe ad bellum gerendeum necessariarum) proposuit.
Anno 1951 sex civitates – Belgica, Francia, Italia, Luxemburgum, Nederlandia et Germania occidentalis – Lutetiae Communitatem Europaeam carbonis et chalybis creaverunt.
Anno 1957 ab iisdem civitatibus Foedere Romano pangendo Communitas oeconomica Europaea (CEE) et Communitas Europaea energiae atomicae (CEEA sive Euratom) institutae sunt. Natus est "communis mercatus Europaeus", quo liber commeatus bonorum, ministrationum, pecuniarum et hominum effici posset.
Anno 1960 Consociatio Europaea liberi commercii (EFTA) creata est, qua civitates Europaeae, quae extra Communitatem oeconomicam erant, in rebus oeconomicis aggregarentur.
Anno 1968 Unio telonaria instituta est: intram Communitatem oeconomicam Europaeam omnia vectigalia sublatae sunt.
Anno 1979 primum Parlamentum Europaeum electum est. Praeterea Systema monetarium Europaeum (SME) institutum est, quo commutatio monetarum sive pretium nummorum in Europa stabile factum est.
Anno 1986 Foedus unicum Europaeum (EEA) ictum est. Quo progressus usque ad mercatum unicum, qui die 1 Ianuarii anno 1993 efficertur, definiti sunt.
Cum anno 1989 "velum ferreum" cecidit, spes maioris Europae liberae crevit; die 3 Octobris anno 1990 duae Germaniae civitates iterum coniunctae sunt; dictatura communistica superata nationes Europae mediae et orientalis democratiam introduxerunt.
Anno 1992 Foedere Traiecti Mosae icto ex Communitate oeconomica Europaea Unio Europaea (UE) facta est, cui non solum in rebus oeconomicis, sed etiam in multis aliis rebus politicis auctoritas competit (inter graviora sunt Unio monetaria ac oeconomica Europaea et moneta communis, cooperatio securitati fovendae, nova consilia communia sicut rerum externarum et communis securitatis, civitas Europaea).
Anno 1997 Foedere Amstelodami icto instituta Unionis Europaeae novis necessitatibus accomodata sunt.
Anno 1999 moneta communis nomine Euro ab undecim civitatibus Unionis Europaeae adoptata est (usque ad annum 2013 aliae quattuor sequentur). Initio non erant nummi vel chartae argentariae, sed tantum in negotiis nummis carentibus adhibebatur.
Anno 2001 Foedere Nicaeensi rationes definitiae sunt, quibus sociae futurae accipiendae et quomodo institutiones mutandae essent. Praeterea de securitate corroboranda, de defensione communi ac de iuridica cooperatione in re poenali actum est.
Anno 2002 nummi et chartae argentariae Euronis introductae sunt.
Die 13 Decembris anno 2007 Foedus Olisiponense ictum est (die 1 Decembris anno 2009 ratum est), quod foedus de Unione Europaea (antea Foedus Traiecti Mosae dictum) et foedus communitati Europaeae condendae renovavit. Praeterea foedus Euratom commutatum est. Gravissimas res constitutionis anno 2004 conscriptae, postea autem a civibus Franciae et Nederlandiae plebiscito reiectae hoc foedere amplectuntur.
Die 12 Octobris 2012 Unio Europaea Praemio Nobeliano Pacis laureata est.
Geographia
Sociae civitates Unionis Europaeae aream 4 423 147 chiliometrorum quadratorum amplectuntur. Summus Unionis Europaeae mons est Rupes Alba altitudinis 4810 metrorum in Alpibus sita. Locus maxime depressus est Zuidplaspolder in Nederlandia 7 metra sub maris aequore situs. Litora 65 993 chiliometrorum ad regiones, clima, res oeconomicas maxime pertinent.
Una cum externis Franciae departamentis et territoriis, quae extra continentem Europaeam collocata sunt, sed ad Unionem Europaeam pertinent, Unio Europaea plurima climatum genera comprehendit, a climate polari (in Europa septentrionali) usque ad clima tropicale (Guiana Francica), qua re medium meteorologicum totius Unionis inane est. Maxima incolarum pars in regionibus climatis oceanici sive temperati (Europa boreo-occidentalis et media), mediterranei (Europa meridiana) aut continentalis, calidis aestatibus tamen, (Balcania septentrionalis et Europa media) habitat.
Maxima incolarum Unionis Europaeae pars in urbibus vivit (circiter 75%; numerus crescit, ut coniciatur anno 2020 circiter 90% incolarum in sive prope urbes victuros esse). Urbes per totam Unionem diffusae sunt, quamvis magnus numerus earum in et circa civitates Benelux sitae sint.
Civitates ad Unionem pertinentes
Sociae conditores
Origo hodiernae Unionis Europaeae fuerunt communitates Europaeae annis 1951 et 1957 conditae (Communitas Europaea carbonis et chalybis, Communitas oeconomica Europaea et Communitas Europaea energiae atomicae). Sociae erant civitates Belgica, Francia, Italia, Luxemburgum, Nederlandia et Res publica Foederalis Germanica.
Incrementum
Unio Europaea a sex civitatibus condita usque ad hunc diem in communitatem 27 civitatum crevit. Civitates, quae sociae factae sunt, partem maiestatis earum relinquere debuerunt, ut in Unionem acceptae sint.[1]
Civitas Unionem Europaeam intratura Criteriis Hafnianis, quae anno 1993 Hafniae constituta sunt, respondere debet. Democratiam stabilem, quae iura humana et leges tutetur, requirit; praeterea ut oeconomia mercatus liberi contentioni oeconomicae in Unione Europaea par sit et regulae muniaque communitatis, legibus Unionis Europaeae inclusis, observentur. Num civitas criteriis respondeat, Concilium Europaeum decernit.[2]
Nullae civitates sociae Unionem reliqerunt, etsi Groenlandia (provincia autonoma Daniae) anno 1985 se recepit.[3] In foedere Olisipone icto nunc regulae provisae sunt, quae sequendae sunt, si civitas socia Unionem relinquere vult.[4]
Die 1 Maii anno 2004 Unio Europaea maxime amplificata est, cum Estonia, Lettonia, Lituania, Polonia, Cechia, Slovacia, Slovenia, Hungaria, atque Graeca Cypri pars et Melitta ad Unionem Europaeam adiunctae sunt. Hoc modo pristinus limes inter civitates occidentales orientalesque (vide: Velum ferreum) demum superatus est.
Croatia die 1 Iulii anno 2013 civitas socia vicesima octava fiet, suffragio civium Croatiae de societate die 22 Ianuarii anno 2012 in favorem reddito.
Sunt sex civitates candidatae: Albania, Islandia, Macedonia, Mons Niger, Serbia, Turcia. Aliae (sicut Bosnia vel Kosovia) inter candidatas futuras numerantur.
Quattuor civitates, quae Consociationem Europaeam liberi commercii (EFTA) efficiunt (quae non sunt sociae Unionis Europaeae) partim normas Unionis susceperunt: Islandia, Lichtenstenum et Norvegia, quae ad communem mercatum pertinent, et Confoederatio Helvetica, quae multis foederibus bilateralibus cum Unione Europaea coniuncta est. Parvae civitates Europaeae, Andorra, Monacum, Res publica Sancti Marini et Civitas Vaticana, Eurone utuntur et etiam aliis modis cum Unione Europaea cooperantur.
Civitates sociae
Sequens viginti octo civitatibus concluserunt numerum Unione Europaea:
Ins. | Vex. | Nomen | Numerus incolarum |
Area | Accessione | Caput |
---|---|---|---|---|---|---|
Austria | 8,414,638 | 83,855 | 1995-01-01 | Vindobona | ||
Belgica | 11,007,020 | 30,528 | Fundator | Bruxellae | ||
Britanniarum Regnum | 62,262,000 | 243,610 | 1973-01-01 | Londinium | ||
Bulgaria | 7,364,570 | 110,994 | 2007-01-01 | Serdica | ||
Cechia | 10,562,214 | 78,866 | 2004-05-01 | Praga | ||
Croatia | 4,284,889 | 56,594 | 2013-07-01 | Zagrabia | ||
Cyprus | 865,900 | 9,251 | 2004-05-01 | Nicosia | ||
Dania | 5,602,600 | 43,075 | 1973-01-01 | Hafnia | ||
Estonia | 1,340,194 | 45,227 | 2004-05-01 | Castrum Danorum | ||
Finnia | 5,350,475 | 338,424 | 1995-01-01 | Helsingia | ||
Francia | 65,350,000 | 674,843 | Fundator | Lutetia | ||
Germania | 81,799,600 | 357,021 | Fundator | Berolinum | ||
Graecia | 11,305,118 | 131,990 | 1981-01-01 | Athenae | ||
Hibernia | 4,588,252 | 70,273 | 1973-01-01 | Eblana | ||
Hispania | 46,030,109 | 504,030 | 1986-01-01 | Matritum | ||
Hungaria | 10,015,295 | 93,030 | 2004-05-01 | Budapestinum | ||
Italia | 60,681,514 | 301,338 | Fundator | Roma | ||
Lettonia | 2,067,887 | 64,589 | 2004-05-01 | Riga | ||
Lituania | 3,190,070 | 65,200 | 2004-05-01 | Vilna | ||
Luxemburgum | 511,840 | 2,586.4 | Fundator | Luxemburgum | ||
Melita | 452,515 | 316 | 2004-05-01 | Valletta | ||
Nederlandia | 16,847,007 | 41,543 | Fundator | Amstelodamum | ||
Polonia | 38,501,000 | 312,685 | 2004-05-01 | Varsovia | ||
Portugallia | 10,561,614 | 92,390 | 1986-01-01 | Olisipo | ||
Romania | 19,042,936 | 238,391 | 2007-01-01 | Bucaresta | ||
Slovacia | 5,397,036 | 49,035 | 2004-05-01 | Posonium | ||
Slovenia | 2,050,189 | 20,273 | 2004-05-01 | Aemona | ||
Suecia | 9,415,295 | 449,964 | 1995-01-01 | Holmia |
Foedera
- Foedus Bruxellis ictum (1948)
- Foedus Lutetiae ictum, vide: Communitas Europaea carbonis et chalybis (1951)
- Pax Parisiensis (1954)
- Foedera Romae icta (1957)
- Foedus institutis exsecutivis confundendis (1965)
- Foedus Schengis ictum (1985)
- Foedus unicum Europaeum (1986)
- Foedus Traiecti Mosae ictum (Foedus de Unione Europaea, 1992)
- Foedus Amstelodami ictum (1997)
- Foedus Nicaeae ictum (2001)
- Foedus Olisipone ictum (2007)
Instituta
Septem instituta unionis ex articulo XIII Foederis de Unione Europaea constituta sunt:
Consilium Europaeum
Consilium Europaeum est summum Unionis Europaeae corpus, quod ex 28 ducibus (sive gubernationis sive civitatis) civitatum sociarum Unionis una cum praesidibus Consilii Europaei (nunc Hermanus Van Rompuy) et Commissionis (nunc Iosephus Manuel Durão Barroso) constat.
Comissio Europaea
Commissio Europaea est rectio Unionis. Sedes eius est Bruxellis. Iosephus Manuel Durão Barroso munere praesidis fungitur.
Consilium Unionis Europaeae
Una cum Parlamento Europaeo Consilium Unionis Europaeae, sive Consilium ministrorum est pars potestatis legiferae unionis.
Parlamentum Europaeum
Parlamentum Europaeum, vel senatus Europaeus, est parlamentum unionis, cui 751 legati sunt, quos cives Europaei suffragio universali elegunt. Una cum Consilio Unionis Europaeae Parlamentum Europaeum legiferam unionis potestatem efficit. Cum in Consilio Unionis Europaeae sint delegati gubernationum, legati parlamentarii cives Europaeos repraesentant, qui eos elegerunt. Martinus Schulz munere praesidis nunc fungitur.
Argentaria primaria Europaea
Argentaria primaria Europaea, cuius sedes est Francofurti ad Moenum, est summa seu media argentaria civitatum, quae euronem monetam publicam introduxerunt. Una cum mediis civitatum sociarum unionis argentariis systema format argentariarum Europaearum mediarum. Politicam monetarium harum civitatum administrat et imprimis stabilitatem pretiorum conservare studet. His diebus Marius Draghi munere praesidis fungitur. Condita est anno 1998 ex Foedere Amstelodami icto.
Curia Unionis Europaeae
Curia Unionis Europaeae est iudicium Unionis Europaea anno 1952 Luxemburgi creatum, quod omnes res forenses comprehendit. Curiae est praestare, ut leges secundum interpretationes ac praecepta foederum observentur, et ius Europaeum a curiis gentiliciis rogata interpretatur. Discernenda est ab Iudicio Europaeo pro Iuribus Humanis.
Curia Rationum
Curia Rationum anno 1975 Luxemburgi creata quotannis de usu pecuniae Unionis referre debet. Si res dubiae vel etiam fraudulosae inveniuntur, officio fraudibus prohibendis nomine OLAF traduntur.
Alia instituta magni momenti
- Consilium regionum anno 1992 creatum, cuius sedes est Bruxellis, regiones ac communia in Unione Europaea sita repraesentat.
- Consilium Europaeum oeconomicum et sociale ab anno 1957 exstat. Ut Consilium oeconomicum et sociale Francicum, quod exemplar fuit, "cives informatos" repraesentare debeat; 344 sodalium eius tertia pars sunt moderatores societatum, tertia pars syndicatus repraesentant, reliqui ceteros greges sive quaestiones societatem attingentes (sicut agriculturam, naturae protectionem et alia).
- Mediator civium Europaeus, cuius sedes est Argentorati, ab anno 1992 omnes querelas de vitiis administrationis ac institutorum Unionis Europaeae examinat.
- Protector datorum Europaeus est magistratus a politicis liber Unionis Europaeae, cuius sedes est Bruxellis.
- Argentaria Europaea pecuniae collocandae, cuius sedes est Luxemburgi, anno 1958 creata est. Etiam argentaria a politicis libera est; civitates socias et societates pecuniis dandis adiuvat in operibus, quae Europae utilia sunt sicut in viis construendis aut natura protegenda.
- Unio Europaeae nunc etiam est officium nomine "Joint Situation Centre", quod est nucleus officii secreti, cuius sedes est Bruxellis.
Foedera et rei publicae status
Subsignatus Ingressum in vis Foedus |
1948 1948 Foedus Bruxellis ictum |
1951 1952 Foedus Parisiis ictum |
1954 1955 Pax Parisiensis |
1957 1958 Foedera Romae icta |
1965 1967 Foedus institutis exsecutivis confundendis |
1975 N/A Decisio Consilii Europaei |
1985 1985 Foedus Schengis ictum |
1986 1987 Actus unicus Europaeus |
1992 1993 Foedus Traiecti Mosae ictum |
1997 1999 Foedus Amstelodami ictum |
2001 2003 Foedus Nicaeae ictum |
2007 2009 Foedus Olisipone ictum |
||||||||||
Columnae Unionis Europaeae: | ||||||||||||||||||||||
Communitates Europaeae: | ||||||||||||||||||||||
Communitas Europaea energiae atomicae (Euratom) | ||||||||||||||||||||||
Communitas Europaea carbonis chalybisque (CECC) | Foedus exspiravit anno 2002 | Unio Europaea (UE) | ||||||||||||||||||||
Communitas oeconomica Europaea (COE) | ||||||||||||||||||||||
Normae Schengenses | Communitas Europaea (CE) | |||||||||||||||||||||
TREVI | Iustitia resque internae (IRI) | |||||||||||||||||||||
Cooperatio publica iuridicaque in rebus criminalibus (CPIRC) | ||||||||||||||||||||||
Cooperatio politica Europaea (CPE) | Communia consilia exterorum ac securitatis (CCES) | |||||||||||||||||||||
Unio Occidentalis (UO) | Unio Europaea Occidentalis (UEO) | |||||||||||||||||||||
Foedus anno 2011 exspiravit | ||||||||||||||||||||||
Linguae
Linguae publicae Unionis Europaeae sunt viginti quattuor: linguae Anglica, Bohemica vel Cechica, Bulgarica, Croatica, Dacoromanica, Danica, Estonica, Finnica, Francogallica, Graeca, Hibernica, Hispanica, Hungarica, Italica, Lettonica, Lithuanica, Lusitana, Melitensis, Nederlandica, Polonica, Slovaca, Slovena, Suecica, Theodisca. Lingua Latina autem inter linguas publicas non est.
Signa
Vexillum
Vexillum Europae est vexillum Unionis Europaeae ac Consilii Europae ab anno 1955. In usum Unionis Europae confirmatum est anno 1986. A colore caeruleo caelum, dum a duodecim stellis aureis harmonia repraesentatur.
Hymnus
Hymnus Europae est hymnus Unionis Europaeae et Consilii Europae. Musica hymni est pars ex ultimo motu symphoniae nonae Ludovici van Beethoven. Dum huic symphoniae verba Friderici Schiller sunt ("Freude, schöner Götterfunken"), hymno Europaeo verba non sunt.
Anno 2003 Petrus Roland et Petrus Diem verba Latine scripta proposuerunt:
Est Europa nunc unita
et unita maneat;
una in diversitate
pacem mundi augeat.
Semper regant in Europa
fides et iustitia
et libertas populorum
in maiore patria.
Cives, floreat Europa,
opus magnum vocat vos.
Stellae signa sunt in caelo
aureae, quae iungant nos.
“ | Est una. Pro litteris tuis, quas Idibus Ianuariis accepi, tibi gratias ago. Magno cum studio hymnum Europae lingua Latina scriptum, legi. Mihi non est ingenium canendi, sed inceptum tuum mihi maxime placet. Spero consilia tua hymni Europae commendandi lingua Latina prospere eventura esse. Vale! | ” |
—Litterae a praeside Consilii Europaei Hermanus Van Rompuy anno 2010 missae.[5] |
Dies Europae
Die 9 Maii quotannis est commemoratio propositionis Roberti Schuman anno 1950.
Europa mythologica
Europa in mythologia Graeca fuit filia Agenoris, Phoenicum regis, et Telephassae (vel secundum alios Argiopes), soror autem Cadmi, Thebarum conditoris. Ex Iove tres filios genuit, Minoen, Rhadamanthum, Sarpedonem.
Cum inter virgines comites in Phoenico litore luderet Europa, Zeus/Iuppiter eam conspexit ac statim pulchritudine formae exarsit. Tum, ne a Iunone/Hera uxore vel a quoquam alio agnosceretur, in tauri albi speciem auratis cornibus sese transfiguravit et gregi regio sese immiscuit: sic ad virgines accessit. Europa primo timida, mox forma et blanditiis tauri placata, ita confidens facta est ut, cornibus adprehensis, in tergum consederit. Praeda potitus Iuppiter eam trans mare in Cretam portavit, ubi Europam stupravit. Ex quo concubitu tres clarissimi filii nati sunt. Cur ab ea una ex quinque partibus orbis nominata sit, non liquet.
Europa rapta, iussu patris quattuor fratres eam per orbem frustra quaesiverunt et nova regna condiderunt: Cadmus, qui Thebas condidit; Cilix, qui nomen suum Ciliciae dedit; Phoenix, a quo Punici et Phoenices dicti; Phineus, qui rex in Thracia factus est.
Sententia
Sententia Unionis Europaeae est In varietate concordia.
Vide etiam
- Agentia Spatii Europaea
- Academia Scientiarum et Artium Europaea
- CERN
- Exercitus Europaeus
- Collegium Europaeum
- Consociatio ex pacto Atlantico Septentrionali
- Consociatio Nationum
- Ducatus vectionis aeriae Europaeus
- Praemium Caroli Magni
- Integratio Europaea
Notae
Porta Unionis Europaeae |
- ↑ "EU institutions and other bodies"
- ↑ "Accession criteria (Copenhagen criteria)". Europae situs publicus.
- ↑ "The Greenland Treaty of 1985". The European Union and Greenland. Greenland Home Rule Government
- ↑ Articulus 50 foederis nomine "Consolidated Treaty on European Union".
- ↑ http://www.hymnus-europae.at/old/Pressestimmen/Rompuy.jpg.
Bibliographia
- Archer, Clive. 2008. The European Union. Londinii et Novi Eboraci: Routledge. ISBN 9780415370127.
- Bieling, Hans-Jürgen 2010. Die Globalisierungs- und Weltordnungspolitik der Europäischen Union. Wiesbaden: VS-Verlag.
- Bindi, Federiga, et Irina Angelescu, edd. 2012. The Foreign Policy of the European Union: Assessing Europe's Role in the World. Vasingtoniae: Brookings Institution Press. ISBN 9780815722526.
- Dauses, Manfred A., ed. 2009, 24. ed.: Handbuch des EU-Wirtschaftsrechts.Monaci: Beck. ISBN 978-3-406-44100-4
- Hartmann, Jürgen. 2009, 2. ed.: Das politische System der Europäischen Union. Eine Einführung. Francofurti ad Moenium: Campus. ISBN 978-3-593-39025-3.
- Hubac, Camille. 2012. L'Union européenne: des clès pour comprendre. Lutetiae: Argos. ISBN 9782366140002.
- Kaina, Viktoria. 2009. Wir in Europa. Kollektive Identität und Demokratie in der Europäischen Union. Wiesbaden: VS Verlag. ISBN 978-3-531-16361-1.
- Keiler, Stephan, et Christoph Grumböck, edd. 2006. EuGH-Judikatur aktuell. Vindobonae: Linde. ISBN 3-7073-0606-2
- Lambach, Philipp, et Christoph Schieble. 2007, 2. ed.: EU Concours. Leitfaden zur Europäischen Union. Berolini: ViaEurope. ISBN 3-939938-00-9
- Lehberger, Carolin, et Luitpold Rampeltshammer, edd. 2012. Einfluss der Europäischen Union auf die Gestaltung der Arbeitswelt. Saarbrücken: Universaar. ISBN 9783862230655.
- Morganti, Adolfo, ed. 2012. Europa: il ritorno dei piccoli stati : autonomie, piccole patrie, processi di sussidiarietà. Rimini: Il cerchio. ISBN 9788884743336.
- Neyer, Jürgen. 2012. The Justification of Europe: A Political Theory of Supranational Integration. Oxoniae: Oxford University Press. ISBN 9780199641246.
- Tausch, Arno. 2011. Globalisierung und die Zukunft der Eu-2020-Strategie (Globalization and the Future of the EU-2020 Strategy). In interrete apud SSRN: or http://dx.doi.org/10.2139/ssrn.1998081
- Thiele, Alexander. 2006, 5. ed.: Grundriss Europarecht. Altenberge: Niederle Media. ISBN 3-9806932-2-8
- Tömmel, Ingeborg. 2008, 3. ed.: Das politische System der EU. Monaci: Oldenbourg. ISBN 978-3-486-58547-6.
- Weidenfeld, Werner, et Wolfgang Wessels, edd. 2006, 9. ed.: Europa von A bis Z (Schriftenreihe der BPB. Vol. 393). Bonnae: Bundeszentrale für politische Bildung. ISBN 3-89331-475-X
- Wessels, Wolfgang. 2008. Das politische System der Europäischen Union. Aquis Mattiacis. ISBN 3-8100-4065-7.
- Zimmermann, Hubert, et Andreas Dür, edd. 2012. Key Controversies in European Integration. Novi Eboraci: Palgrave Macmillan. ISBN 9781137006158.
Nexus externi
Vicimedia Communia plura habent quae ad Unionem Europaeam spectant. |
- Pagina publica, europa.eu
- Joannes Paulus Bauer DE IURIBUS FUNDAMENTALIBUS EUROPAEIS, archiv.jura.uni-saarland.de
- De evolutione historica Unionis Europaeae, Universität Paderborn
| ||||||||||||||
Formula:Link FA
Formula:Link FA
Formula:Link FA
Formula:Link FA
Formula:Link FA
Formula:Link GA
Formula:Link GA
Formula:Link GA
Formula:Link GA
Formula:Link GA