Quantum redactiones paginae "Basilius Radoslavov" differant
mNo edit summary |
|||
Linea 1: | Linea 1: | ||
[[Fasciculus:Radoslavof-bulgaria--secretsofbalkans00vopiuoft.png|thumb|Basilius Radoslavov]] |
[[Fasciculus:Radoslavof-bulgaria--secretsofbalkans00vopiuoft.png|thumb|Basilius Radoslavov]] |
||
'''Basilius Radoslavov''' (Bulgarice: ''Васил Радославов'', natus [[11 Martii]] [[1854]] [[Melta]]e, mortuus [[21 Octobris]] [[1929]] [[Berolinum|Berolini]]) rerum politicarum peritus [[Bulgaria|Bulgaricus]] |
'''Basilius Radoslavov''' (Bulgarice: ''Васил Радославов'', natus [[11 Martii]] [[1854]] [[Melta]]e, mortuus [[21 Octobris]] [[1929]] [[Berolinum|Berolini]]) rerum politicarum peritus [[Bulgaria|Bulgaricus]] fuit. |
||
== Institutio et |
== Institutio et munus == |
||
Radoslavov, postquam scholam finivit, [[Universitas Ruperto-Carola Heidelbergensis|Heidelbergae]] iurisprudentiae studebat. Ibi amorem Germaniae accepit, quem ad mortem tenuit. Anno [[1882]] probationem accepit et causidicus operam dedit. |
Radoslavov, postquam scholam finivit, [[Universitas Ruperto-Carola Heidelbergensis|Heidelbergae]] iurisprudentiae studebat. Ibi amorem Germaniae accepit, quem ad mortem tenuit. Anno [[1882]] probationem accepit et causidicus operam dedit. |
||
== Cursus honorum == |
== Cursus honorum == |
||
Anno 1879 cum aliis factionem liberalem Bulgariae condidit et saepe legatus ad parlamentum Bulgaricum electus est. |
Anno 1879 cum aliis factionem liberalem Bulgariae condidit et saepe legatus ad parlamentum Bulgaricum electus est. Ab anno [[1884]] ad [[1886]] administer iustitiae in consilio ministrorum [[Petrus Karavelov|Petri Karavelov]] erat, dum [[Alexander I (princeps Bulgariae)|Alexander I]] princeps expulsus est. [[Ferdinandus I (rex Bulgariae)|Ferdinando I]] principe Radoslavov a die [[28 Augusti]] [[1886]] usque ad [[10 Iulii]] [[1887]] primo [[Primi ministri Bulgariae|praeses ministrorum]] Bulgariae fuit. A die [[17 Iulii]] [[1913]] [[Primi ministri Bulgariae|praeses ministrorum]] Bulgariae iterum et a mense Decembris etiam administer rerum exterarum fuit. Princeps et postea rex Ferdinandus fautor fuit foederis cum [[Imperium Germanicum|Imperio Germanico]], et hortatu eius [[Bulgaria]] anno [[1915]] socius Germaniae et [[Imperium Austro-Hungaricum|Imperii Austro-Hungarici]] [[primum bellum mundanum]] accessit. Quamquam die [[7 Maii]] [[Pax Bucarestensis (1918)|pax Bucarestensis]] cum [[Romania]] signata et terra Bulgariae ea paulo aucta est, populus belli taedio postulavit, ut Radoslavov se recederet. Die [[21 Iunii]] [[1918]] dimissus est. Bello tandem perdito et Ferdinando deposito Radoslavov in exilium in Germaniam fugit, ubi usque ad mortem vixit. In patria anno [[1922]] ad mortem damnatus erat. |
||
== Nexus externi == |
== Nexus externi == |
Emendatio ex 06:58, 21 Iunii 2014
Basilius Radoslavov (Bulgarice: Васил Радославов, natus 11 Martii 1854 Meltae, mortuus 21 Octobris 1929 Berolini) rerum politicarum peritus Bulgaricus fuit.
Institutio et munus
Radoslavov, postquam scholam finivit, Heidelbergae iurisprudentiae studebat. Ibi amorem Germaniae accepit, quem ad mortem tenuit. Anno 1882 probationem accepit et causidicus operam dedit.
Cursus honorum
Anno 1879 cum aliis factionem liberalem Bulgariae condidit et saepe legatus ad parlamentum Bulgaricum electus est. Ab anno 1884 ad 1886 administer iustitiae in consilio ministrorum Petri Karavelov erat, dum Alexander I princeps expulsus est. Ferdinando I principe Radoslavov a die 28 Augusti 1886 usque ad 10 Iulii 1887 primo praeses ministrorum Bulgariae fuit. A die 17 Iulii 1913 praeses ministrorum Bulgariae iterum et a mense Decembris etiam administer rerum exterarum fuit. Princeps et postea rex Ferdinandus fautor fuit foederis cum Imperio Germanico, et hortatu eius Bulgaria anno 1915 socius Germaniae et Imperii Austro-Hungarici primum bellum mundanum accessit. Quamquam die 7 Maii pax Bucarestensis cum Romania signata et terra Bulgariae ea paulo aucta est, populus belli taedio postulavit, ut Radoslavov se recederet. Die 21 Iunii 1918 dimissus est. Bello tandem perdito et Ferdinando deposito Radoslavov in exilium in Germaniam fugit, ubi usque ad mortem vixit. In patria anno 1922 ad mortem damnatus erat.