Quantum redactiones paginae "Apologia Socratis (Xenophon)" differant
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
| Linea 1: | Linea 1: | ||
{{L1}} |
{{L1}} |
||
'''''Apologia Socratis''''' ([[Graece]] Άπολογία Σωκράτους) est opusculum breve ab Atheniense [[Xenophon (scriptor)|Xenophonte]] de damnatione morteque magistri sui [[Socrates|Socratis]] anno incerto<ref>Coniecturae diversae editae sunt : Delebecque inter 385 et 382 a.C.n., Ollier verisimilius circa 393/392 a.C.n., alii aliter. Verisimile non diu post mortem Socratis hunc libellum compositum esse.</ref> |
'''''Apologia Socratis''''' ([[Graece]] Άπολογία Σωκράτους) est opusculum breve ab Atheniense [[Xenophon (scriptor)|Xenophonte]] de damnatione morteque magistri sui [[Socrates|Socratis]] anno incerto<ref>Coniecturae diversae editae sunt : Delebecque inter 385 et 382 a.C.n., Ollier verisimilius circa 393/392 a.C.n., alii aliter. Verisimile non nimis diu post mortem Socratis hunc libellum compositum esse.</ref> conscriptum. In quo libro Xenophon refert quosdam sermones Socratis ante iudicium vel etiam post damnationem anno [[399 a.C.n.]] habitos, necnon summarium eius orationis apud iudices. Quibus dictis referendis cupit in primis lectori ostendere Socratem ideo pro iudicibus superbe et audacter loquentem<ref>Quod Xenophon quidem appellat "μεγαληγορία".</ref> quia tempus idoneum moriendi sibi iam adesse existimabat, certe indignis precibus senilem vitam non esse petendam. Ita enim a [[Daemon|daemone]] suo monebatur. |
||
[[Plato]] quoque de eadem re et sub eodem titulo librum longiorem et magis elaboratum edidit. De quo vide [[Apologia Socratis]]. |
[[Plato]] quoque de eadem re et sub eodem titulo librum longiorem et magis elaboratum edidit. De quo vide [[Apologia Socratis]]. |
||
Emendatio ex 15:07, 19 Maii 2014
Apologia Socratis (Graece Άπολογία Σωκράτους) est opusculum breve ab Atheniense Xenophonte de damnatione morteque magistri sui Socratis anno incerto[1] conscriptum. In quo libro Xenophon refert quosdam sermones Socratis ante iudicium vel etiam post damnationem anno 399 a.C.n. habitos, necnon summarium eius orationis apud iudices. Quibus dictis referendis cupit in primis lectori ostendere Socratem ideo pro iudicibus superbe et audacter loquentem[2] quia tempus idoneum moriendi sibi iam adesse existimabat, certe indignis precibus senilem vitam non esse petendam. Ita enim a daemone suo monebatur.
Plato quoque de eadem re et sub eodem titulo librum longiorem et magis elaboratum edidit. De quo vide Apologia Socratis.
Editiones
- Raphaelis Baer, Xenophons Apologie des Sokrates. Deutsch-Griechisch. Hrsg., eingeleitet, übersetzt, mit Biographie (verfasst von M. Mendelssohn) und Essay (Das Schwören des Sokrates "beim Hunde!") ergänzt von Raphael Baer, Verlag Bär, Niederuzwil 2007. ISBN 978-3-9523212-3-2
- Franciscus Ollier, Xénophon : Le banquet ; Apologie de Socrate ; texte établi et traduit par François Ollier,..... Parisiis : Les Belles Lettres, 1961. - (Collection des universités de France) ISBN 2-251-00334-7
- Textus apud Vicifontem Graecum
Si vis plura legere...
- Louis-André Dorion, « Le daimonion et la megalêgoria de Socrate dans l’Apologie de Xénophon », Cahiers des études anciennes, XLV, 2008 [1]