Quantum redactiones paginae "Orlophica" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
No edit summary
Linea 1: Linea 1:
{{In progressu}}
[[Fasciculus:Greek Independence 1821.svg|thumb|Insigne Graecorum rebellantium]]
[[Fasciculus:Greek Independence 1821.svg|thumb|Insigne Graecorum rebellantium]]
[[Fasciculus:Graf Orlov.jpg|thumb|Comes Gregorius G. Orlov]]
[[Fasciculus:Graf Orlov.jpg|thumb|Comes Gregorius G. Orlov]]

Emendatio ex 22:15, 5 Aprilis 2014

Insigne Graecorum rebellantium
Comes Gregorius G. Orlov
Fasciculus:Orlov F G by-Shubin.jpg
Comes Theodorus G. Orlov
Ioannes Aivasovsci, Pugna ad Chium commissa, die 24 Iunii 1770 (1848)

Orlophica (Neograece: Ορλωφικά) sunt seditiones Graecorum anno 1770 contra Imperium Ottomanicum ortae. Nomen trahunt a fratribus Orlov, comitibus Gregorius Gregori filius Orlov, Alexius Gregori filius Orlov et Theodorus Gregori filius Orlov.

Rerum ordo

Bello Russo-Turcico (1768-1774) Catharina II, imperatrix Russiae, ut Imperium Ottomanicum infirmaret, Gregorio Gregori filio Orlov amatore suo instigante, ut putatur, legatos ad duces Graecorum misit, quibuscum Russi fide Orthodoxa coniuncti erant.

Anno 1769 Catharina II classem 14 navium bellicarum comite Alexio Gregori filio Orlov fratreque Theodoro Gregori filio Orlov ducibus in Mare Mediterraneum navigare iussit. Vere anni 1770 apud Oetylum naves constituerunt et incolas Manes paeninsulae Calamataeque ut rebellarent cohortati sunt. Tamen solum parvam militum Russicorum manum ad rebellantes adiuvandum e navibus eduxerunt. Etiam in Epiro, in Cycladibus insulis et in Creta seditiones concitatae sunt.

Imprimis in Peloponneso rebelles initio bene successerunt. Pylum et Myzethram expugnaverunt, etiam Mesolongium et Patras. Cum autem 8000 rebelles Graeci a 50 militibus Russicis adiuti in Tripolim progressi sunt, a 15000 militibus Albanis ab Ottomanis auxilio advocatis, qui magnum pugnae usum habuerunt, victi sunt. Caedes secuta est, qua multa milia Graecorum trucidati sunt; duces clerici Graecorum capitis damnati palis transfixi sunt. Etiam Corone et Methone frustra oppugnabatur. Patrae a copiis Ottomanico-Albanis recuperatae deletaeque sunt, item Myzethra, ut seditio in Peloponneso paucis mensibus corruerit. Similem finem rebellio cum aliis in regionibus tum in Creta, cuius dux Dascalogiannes fuit, cepit.

Interdum classis Russica in Mare Aegaeum navigavit et mense Iulii ineunte apud Crenen (Çeşme) Ottomanos vicit, quae victoria valde adiuvit, ut pax in Küçük Kaynarca (hodie: Bulgaria) icta sit, qua Sublimis Porta cladem confessa est.

Finis

Ut Russi Orlophicis fines adepti sunt, ita Graecis spes erepta est, qui, cum plus auxilii a Russicis exoptarent, crudelissime ab Ottomanis tractati sunt et pace Küçük Kaynarca icta nihil utilitatis acceperunt.