Quantum redactiones paginae "Lucius Caecilius Firmianus Lactantius" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
m fmt
→‎Nexus externus: Lactantii Firmiani de diuinis institutionibus aduersus gentes rubrice pmi libri incipiunt
Linea 26: Linea 26:


== Nexus externus ==
== Nexus externus ==
*{{Cite web
| last = Lucius Caelius Firmianus Lactantius
| title = Lactantii Firmiani de diuinis institutionibus aduersus gentes rubrice pmi libri incipiunt
| work = World Digital Library
| language = Latine
| accessdate = 2014-03-01
| date = 2011-10-17
| url = http://www.wdl.org/en/item/4172/#languages=lat&page=8
}}
{{Vicifons|Scriptor:Lucius Caelius Firmianus Lactantius}}
{{Vicifons|Scriptor:Lucius Caelius Firmianus Lactantius}}



Emendatio ex 13:13, 1 Martii 2014

Pagina prima divinarum institutionum Lactantii, ex codice manu scripto in Florentia c. 1420–1430

Lucius Caecilius (vel Caelius) Firmianus Lactantius (c. 250–c. 320) fuit artis oratoriae praeceptor et fidei Christianae defensor, qui inter patres ecclesiae numeratur. In Africa Septentrionali natus est, in qua, Siccae Veneriae, fuit discipulus Arnobii. Per famam oratoris Nicodemiam in Bithynia, caput partis orientalis imperii et sedes imperatoris a magistro Arnobio vocatus est ut doceret artem oratoriam.

Coactus est ut relinqueret officium in 303 quia conversus erat Christianus; quae religio imperium Romanum illo tempore persequebatur. Itaque Lactantius Bithyniam reliquit, sed rediit sexto anno post, post Galeri edictum tolerantiae. Anno 317 a Constantino arcessitus est in Augustam Treverorum, ut ibi filii Crispi paedagogus esset.

Eum mortuum esse, ferunt, paulo post Augustae Treverorum.

Opera

Haec sunt opera quae ad nos defluxerunt:

  • De opificio Dei de providentia divina;
  • De ira Dei quae negat deum non pati.
  • De mortibus persecutorum quae ponit fundamenta ad scribendam historiam Christianam.
  • Divinae institutiones in septem libris, inter quos mansit epitome sive "compendium". Primum autem conatur constituere doctrinam Christianam: confutat primum paganos; postea exponit doctrinas Christianas et nexus inter sapientias antiquas modernasque.
    • de falsa religione
    • de origine erroris
    • de falsa sapientia
    • de vera sapientia et religione
    • de iustitia
    • de vero cultu
    • de vita beata

Opera epistulaeque tamen temporis pagani perdita sunt. Non satis constat parvum carmen in distichis elegiacis De ave phoenice ubi fabula phoenicis quae renascitur ex cineribus collata est passioni, morti et resurrectioni Christi.

Ars scribendi

In libris suis, Lactantius se praecipue oratorem praestat. Adultus conversus, sicut Arnobius magister, imitatur doctrinam et argumenta classicae culturae, praesertim neoplatonicae. Ars scribendi tamen fluit et argumenta stringunt et sequuntur filum logicum, ut docet ars oratoria. Imitando Ciceronem, emergit conatus adsimulandae culturae paganae in Christianam.

Nexus externus