Quantum redactiones paginae "Clavile" differant

← Differentia superior Differentia proxima →

Content deleted Content added

Inline

Emendatio ex 14:49, 20 Decembris 2013

Clavile (-is, n),^[1] pianum,^[1] clavicymbalum,^[1]^[2] plectrocymbalum,^[1] vel clavicordium,^[3] est chordophonum malleis nervisque intentis ad tonos edendos praeditum. Clavilia maximae magnitudinis nonaginta septem claves^[4] habent, quae, digitis depressis, faciunt ut nervi malleis impellantur. Pulsus mallei efficit ut vibratio nervi sonum emittat; gradus soni, acutus vel gravis, intentione pendit nervi. Vis qua depressa est clavis vim soni definit. Sonus deinde sponte per sedatorem quendam, malleo coniunctum, repremitur ne misceantur soni; clavilista autem pedali potest sedatorem ad tempus disiungere ut concentus sonorum harmonias gignat.

Clavile saeculo octavodecimo ineunte a Bartholomaeo Christophoro Florentiae ut coniunctio constructionum clavichordi et tympani excogitata est. Fructus illius combinationis 'leve forteque' (Italiane piano e forte) appellatus est propter suam unicam facultatem tam leves quam fortes sonos reddendi.

Haydn erat inter primos clavilistas qui clavili sensu vero canebant, cum musici priores, inter quos Ioannes Sebastianus Bach, clavicymbalo canerent.

Bibliographia

Ioannes Petrus Thiollet, Piano ma non solo, Anagramme, 2012. ISBN 978 2 35035 333 3

Vide etiam

Clavile electronicum

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad clavilia spectant.

UK Piano Page, Piano History, www.uk-piano.org
history of the grand piano - photoarchive, www.hammerfluegel.net
Institutio Pianolae: Historia Pianolarum machinarumque musicae, www.pianola.org
Situs ad clavile pertinens, www.sectioaurea.com
Situs ad clavile pertinens, www.klavier.it
Sona in interrete clavile virtuale, www.bgfl.org

Notae

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 Ebbe Vilborg. Norstedts svensk-latinska ordbok. Editio secunda anni 2009. Vocabula "clavíle", "clavicýmbalum", et "plectrocýmbalum", mediaevaliter creata sunt, dum "piánum" moderne creatum.
↑ Carolus Egger, ed., ed. (1992, 1997). Lexicon Recentis Latinitatis. Urbis Vaticanae: Libraria Editoria Vaticana ISBN 8820917319 (vol. I: A-L), ISBN 8820922398 (vol. II: M-Z), vol. II, p. 130, s.v. pianoforte.
↑ Traupman, Iohannes. [2003]. Colloquia Latine Exercito Orali, editio tertia (Anglice: Conversational Latin for Oral Proficiency, Third Edition.). pp 359. Vauconda, IL: Editores Bolchazy-Carducci. ISBN 086516438X
↑ Etymologisches Wörterbuch nach Pfeifer,: "(Medio-)Francogallicum clavier cognatum est voci clef 'Clavis, /Taste/Key/Tecla/', quae est a latino clāvis '/Schlüssel/Key/Llave/, pessulus', mediolatine 'clavis ventilis fistulae organi' et '/Taste/'" Theodisce: "Mfrz. frz. clavier stellt sich zu frz. clef ‘Schlüssel, Taste’, aus lat. clāvis ‘Schlüssel, Riegel’, mlat. ‘Schlüssel zum Ventil der Orgelpfeife’ und ‘Taste’".

Formula:Link FA Formula:Link FA

[NSLO-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 Ebbe Vilborg. Norstedts svensk-latinska ordbok. Editio secunda anni 2009. Vocabula "clavíle", "clavicýmbalum", et "plectrocýmbalum", mediaevaliter creata sunt, dum "piánum" moderne creatum.

[2] Carolus Egger, ed., ed. (1992, 1997). Lexicon Recentis Latinitatis. Urbis Vaticanae: Libraria Editoria Vaticana ISBN 8820917319 (vol. I: A-L), ISBN 8820922398 (vol. II: M-Z), vol. II, p. 130, s.v. pianoforte.

[3] Traupman, Iohannes. [2003]. Colloquia Latine Exercito Orali, editio tertia (Anglice: Conversational Latin for Oral Proficiency, Third Edition.). pp 359. Vauconda, IL: Editores Bolchazy-Carducci. ISBN 086516438X

[test-4] Etymologisches Wörterbuch nach Pfeifer,: "(Medio-)Francogallicum clavier cognatum est voci clef 'Clavis, /Taste/Key/Tecla/', quae est a latino clāvis '/Schlüssel/Key/Llave/, pessulus', mediolatine 'clavis ventilis fistulae organi' et '/Taste/'" Theodisce: "Mfrz. frz. clavier stellt sich zu frz. clef ‘Schlüssel, Taste’, aus lat. clāvis ‘Schlüssel, Riegel’, mlat. ‘Schlüssel zum Ventil der Orgelpfeife’ und ‘Taste’".

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Linea 4: / Linea 4: @@
 [[Fasciculus:DuplexScaling.jpg|thumb|Chorda clavilis grandis.]]
-'''Clavíle'''<ref name=NSLO>[[Ebbe Vilborg]]. ''Norstedts svensk-latinska ordbok''. Editio secunda anni 2009. Lexicon dicit vocabula "clavíle", clavicýmbalum, et plectrocýmbalum, Aevo medio esse creata, dum "piánum" hoc tempore creatum esset.</ref> (-is, ''n''), '''piánum'''<ref name=NSLO/> (-i, ''n''), '''clavicýmbalum'''<ref name=NSLO/><ref>{{LRL|volumen=II|pagina=130|verbum=pianoforte}}</ref>, '''plectrocýmbalum'''<ref name=NSLO/>, vel '''clavicórdium'''<ref>{{TraupmanConvLat|359}}</ref>, est [[chordophonum]] malleis [[nervus (musica)|nervisque]] intentis ad [[tonus|tonos]] edendos praeditum. Clavilia maximae magnitudinis nonaginta septem claves<ref name="test">[http://www.dwds.de/?qu=Klavier&submit_button=Suche&view=1 Etymologisches Wörterbuch nach Pfeifer],: "(Medio-)Francogallicum ''clavier'' cognatum est voci ''clef'' 'Clavis, /Taste/Key/Tecla/', quae est a latino ''clāvis'' '/Schlüssel/Key/Llave/, pessulus', mediolatine 'clavis ventilis fistulae organi' et '/Taste/'" Theodisce: "Mfrz. frz. ''clavier'' stellt sich zu frz. ''clef'' ‘Schlüssel, Taste’, aus lat. ''clāvis'' ‘Schlüssel, Riegel’, mlat. ‘Schlüssel zum Ventil der Orgelpfeife’ und ‘Taste’".</ref> habent, quae, digitis depressis, faciunt ut nervi malleis impellantur. Pulsus mallei efficit ut [[vibratio]] nervi [[sonus|sonum]] emittat; gradus soni, acutus vel gravis, intentione pendit nervi. [[Vis]] qua depressa est clavis vim soni definit. Sonus deinde sponte per sedatorem quendam, malleo coniunctum, repremitur ne misceantur soni; [[clavilista]] autem pedali potest sedatorem ad tempus disiungere ut concentus sonorum [[harmonia]]s gignat.
+'''Clavile''' (-is, ''n''),<ref name=NSLO>[[Ebbe Vilborg]]. ''Norstedts svensk-latinska ordbok''. Editio secunda anni 2009. Vocabula "clavíle", "clavicýmbalum", et "plectrocýmbalum", mediaevaliter creata sunt, dum "piánum" moderne creatum.</ref> '''pianum''',<ref name=NSLO/> '''clavicymbalum''',<ref name=NSLO/><ref>{{LRL|volumen=II|pagina=130|verbum=pianoforte}}</ref> '''plectrocymbalum''',<ref name=NSLO/> vel '''clavicordium''',<ref>{{TraupmanConvLat|359}}</ref> est [[chordophonum]] malleis [[nervus (musica)|nervisque]] intentis ad [[tonus|tonos]] edendos praeditum. Clavilia maximae magnitudinis nonaginta septem claves<ref name="test">[http://www.dwds.de/?qu=Klavier&submit_button=Suche&view=1 Etymologisches Wörterbuch nach Pfeifer],: "(Medio-)Francogallicum ''clavier'' cognatum est voci ''clef'' 'Clavis, /Taste/Key/Tecla/', quae est a latino ''clāvis'' '/Schlüssel/Key/Llave/, pessulus', mediolatine 'clavis ventilis fistulae organi' et '/Taste/'" Theodisce: "Mfrz. frz. ''clavier'' stellt sich zu frz. ''clef'' ‘Schlüssel, Taste’, aus lat. ''clāvis'' ‘Schlüssel, Riegel’, mlat. ‘Schlüssel zum Ventil der Orgelpfeife’ und ‘Taste’".</ref> habent, quae, digitis depressis, faciunt ut nervi malleis impellantur. Pulsus mallei efficit ut [[vibratio]] nervi [[sonus|sonum]] emittat; gradus soni, acutus vel gravis, intentione pendit nervi. [[Vis]] qua depressa est clavis vim soni definit. Sonus deinde sponte per sedatorem quendam, malleo coniunctum, repremitur ne misceantur soni; [[clavilista]] autem pedali potest sedatorem ad tempus disiungere ut concentus sonorum [[harmonia]]s gignat.
 Clavile [[saeculum 18|saeculo octavodecimo]] ineunte a [[Bartholomaeus Christophorus|Bartholomaeo Christophoro]] [[Florentia]]e ut coniunctio constructionum clavichordi et tympani excogitata est. Fructus illius combinationis 'leve forteque' ([[Lingua Italiana|Italiane]] ''piano e forte'') appellatus est propter suam unicam facultatem tam leves quam fortes sonos reddendi.